Δεν είναι η πρώτη και, δυστυχώς, όσο ακολουθείται αυτή η πολιτική, ούτε και η τελευταία φορά, που στην Ανατολική Αττική οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες βιώνουν τον κίνδυνο από την ίδια εγκληματική πολιτική. Δεν είναι η πρώτη φορά που χιλιάδες εργαζόμενοι από όλη την Αττική που έρχονται στις βιομηχανικές ζώνες, στις μεγάλες επιχειρήσεις δεν ξέρουν αν και πώς θα γυρίσουν σπίτι τους.

Είναι η πολιτική εκείνη, που, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, συντηρεί τις τεράστιες ελλείψεις στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας και του κρατικού σχεδιασμού, που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες γιατί τις θεωρεί κόστος. Ούτε οι μνήμες έχουν ξεθωριάσει ούτε οι πληγές έχουν κλείσει από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Πρόσφατες οι εικόνες από πλημμύρες, καθημερινές οι επιπτώσεις από τη χρόνια έλλειψη υποδομών, με τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, που αφορούν από την ηλεκτροδότηση μέχρι την έλλειψη δημόσιου γενικού νοσοκομείου στην Ανατολική Αττική!

Εκεί που δεν είχε φτάσει μέχρι εκείνη τη στιγμή κανένα κομμάτι του κρατικού μηχανισμού, εκεί που το «επιτελικό» κράτος είχε «θαφτεί» κάτω από το χιόνι, κλιμάκια του ΚΚΕ μπήκαν στην Αττική Οδό περπατώντας για ώρα μέσα στο κρύο και στον πάγο, προσέγγισαν τους εγκλωβισμένους οδηγούς και επιβαίνοντες, μοιράζοντας τροφή και νερό.

Δεκάδες εργαζόμενοι, από τις βιομηχανικές ζώνες της Ανατολικής Αττικής, από τις μεγάλες επιχειρήσεις, ήταν αποκλεισμένοι, χωρίς νερό, τροφή, είτε μέσα στα ΙΧ είτε μέσα στα πούλμαν των εταιρειών. Παράλληλα, σε μια σειρά από γειτονιές και οικισμούς της Ανατολικής Αττικής τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ πρωτοστάτησαν δημιουργώντας μια αλυσίδα αλληλεγγύης, βοηθώντας συναδέλφους, γείτονες, λαϊκό κόσμο που είχαν ανάγκη.

Γι' αυτό τα φαινόμενα εγκατάλειψης θα επαναλαμβάνονται κάθε φορά με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, όποιος και αν είναι ο τιμονιέρης του εχθρικού για τον λαό κράτους, γιατί καθημερινά γίνεται πιο ακραίο το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης που υπηρετούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις του. Γι' αυτό κάθε κυβέρνηση γίνεται ακόμα χειρότερη από την προηγούμενη και αυτό δεν αλλάζει όσο η οικονομία και η κοινωνική οργάνωση κινούνται στις ράγες της κερδοφορίας των λίγων σε βάρος των δικαιωμάτων των πολλών, όποιος και αν είναι ο μηχανοδηγός.

Βούλιαξε για άλλη μια φορά το αστικό κράτος, κατά τ' άλλα ταχύτατο και ικανότατο όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων, όμως γυμνό από μέσα, υποδομές και προσωπικό. Αστικό κράτος ανίκανο και χωρίς σχέδιο όταν πρέπει να προστατέψει τον λαό και τις ανάγκες του.

Είναι το ίδιο αστικό κράτος που το καλοκαίρι μάς καίει με τις φωτιές, στις βροχές μάς πνίγει και στα χιόνια μάς θάβει. Είναι το ίδιο αστικό κράτος που χωροθετεί ΧΥΤΑ στο Γραμματικό και κρατάει υποβαθμισμένα τα Κέντρα Υγείας της περιοχής, που όχι μόνο δεν δημιουργεί Δημόσιο Γενικό Νοσοκομείο στην Ανατολική Αττική αλλά κλείνει και τις εφημερίες του Παίδων Πεντέλης.

Η δίκαιη οργή και αγανάκτηση μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε οργανωμένη δύναμη και δράση. Να αχρηστεύσει την επιχείρηση παγίδευσής της που στήνεται, τόσο από την κυβέρνηση και το γαϊτανάκι των ευθυνών που καταλήγει στο ...φταίει και ο Χατζηπετρής, όσο και από τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, προεξάρχοντος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βρέξει - χιονίσει έχει μόνιμη επωδό την κυβερνητική εναλλαγή, την αλλαγή του οδηγού στο τιμόνι του εχθρικού για τον λαό κράτους, δίνοντας έτσι «πίστωση χρόνου» στην αντιλαϊκή πολιτική και βολική διέξοδο στην κυβέρνηση, επιχειρώντας να παραλύσει τη συλλογική οργάνωση και δράση, προσφέροντας «ανάσα ζωής» στο σάπιο σύστημα, την ώρα που συνάνθρωποί μας μάχονται για να ξεθαφτούν από το χιόνι, να αντιμετωπίσουν τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, ενώ πολλοί παραμένουν χωρίς ρεύμα και θέρμανση, τα οποία κατά τ' άλλα ακριβοπληρώνουν.

Η θέση όσων αγανακτούν με την αθλιότητα να αφήνεται απροστάτευτη η ζωή του λαού είναι το Σάββατο στο Σύνταγμα, στο μεγάλο συλλαλητήριο των εργατικών συνδικάτων και λαϊκών μαζικών φορέων. Γιατί τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται. Γιατί δεν ανεχόμαστε να γίνεται η ζωή μας θυσία για τα κέρδη των λίγων.

Σήμερα υπάρχει όλη εκείνη η επιστημονική και τεχνολογική γνώση για να αντιμετωπιστούν μια σειρά από ανάγκες και προβλήματα, μεταξύ αυτών και οι φυσικές καταστροφές. Αυτό που απαιτείται είναι η εργατική εξουσία που μέσα από ολοκληρωμένο επιστημονικό σχεδιασμό θα έχει προτεραιότητα την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι τα συμφέροντα μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων. Γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής.