«Επί ποδός» για να ξεκινήσουν διά ζώσης τα μαθήματα στις σχολές, με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας, για σύγχρονα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, βρίσκονται οι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, μετά από ενάμιση χρόνο με τις σχολές κλειστές.

Ηδη έχουν πραγματοποιηθεί παραστάσεις διαμαρτυρίας στην Πρυτανεία και στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, αλλά και συλλαλητήριο στην Πάτρα, ενώ προγραμματίζονται κι άλλοι αγωνιστικοί σταθμοί.

Εργαστήρια χωρίς καν εξαερισμό και αίθουσες όπου συνωστίζονται δεκάδες φοιτητές και καθηγητές επιτείνουν την ανησυχία των φοιτητών, αφού η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό για να αποφευχθεί ο συγχρωτισμός, παρουσιάζοντας και εδώ τον αναγκαίο εμβολιασμό ως πανάκεια.

«Η περασμένη χρονιά "καλωσόρισε" εμάς τους πρωτοετείς φοιτητές με κλειστές σχολές και εξ αποστάσεως διδασκαλία. Φέτος μας λένε ότι θα ανοίξουμε, αλλά η κατάσταση προμηνύεται δύσκολη», τόνισε η φοιτήτρια της Φαρμακευτικής, Αγάπη Μουγκογιάννη, και πρόσθεσε:

«Τη στιγμή που εμείς δεν έχουμε κάνει ούτε ένα μάθημα διά ζώσης, δεν έχουμε μπει σε εργαστήριο, δεν έχουμε εικόνα καλά - καλά για το αντικείμενο που σπουδάζουμε, τα ερευνητικά προγράμματα στα εργαστήρια, όπως π.χ. της "Nobacco" (σ.σ. δραστηριοποιείται στον τομέα των ηλεκτρονικών τσιγάρων και των καλλυντικών) συνεχίζουν να λειτουργούν ανελλιπώς. Σκοπός του "σύγχρονου πανεπιστημίου", που συνεχώς εγκωμιάζουν οι κυβερνήσεις και οι Πρυτανείες, είναι η εξειδίκευσή μας μονομερώς σε τομείς που έχει ανάγκη η Φαρμακοβιομηχανία και όχι η δημιουργία ολοκληρωμένων επιστημόνων».

Μάλιστα, με το Πανεπιστήμιο κλειστό και τους φοιτητές εκτός, ορισμένα τμήματα, όπως της Διοίκησης Επιχειρήσεων και των Παιδαγωγικών, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μεταπτυχιακά προγράμματα επί πληρωμή, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι ο προσανατολισμός της εμπορευματοποίησης δεν παίρνει καμία αναστολή, με ή χωρίς πανδημία.

«Το κόστος της αστυνομίας στα Ιδρύματά μας, που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση, ανέρχεται στα 30 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα η πρόσληψη προσωπικού καθαριότητας και διδακτικού προσωπικού δεν συζητιέται καν», τόνισε ο πρόεδρος του Συλλόγου της ΣΤΕΦ, Γιώργος Κατσαρός, επισημαίνοντας πως οι καθηγητές δεν φτάνουν για να καλυφθούν τα μαθήματα που διδάσκονται ανά εξάμηνο και δεν υπάρχει προσανατολισμός κάλυψης των κενών που δημιούργησε η τηλεκπαίδευση.

Ιδιαίτερα για τη σχολή του, σημείωσε: «Δεν έχουν πιστωθεί ακόμα θέσεις ΠΔ 407, πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε και πέρυσι, καθώς οι συγκεκριμένοι συμβασιούχοι καθηγητές προσλήφθηκαν λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Την ίδια ώρα, φέτος, ήδη βρέθηκε έκτακτο κονδύλι σεκιούριτι». Στην ίδια σχολή υπάρχει ένα μόνο αμφιθέατρο χωρίς έδρανα...

Διαχρονικό πρόβλημα, που ούτε στις σημερινές συνθήκες της πανδημίας έχει προγραμματιστεί η επίλυσή του, είναι αυτό της στέγασης. Μάλιστα η κατάσταση οξύνθηκε, αφού η «επιστροφή» των φοιτητών στην πόλη και η εισαγωγή και νέων, με την ταυτόχρονη ανάγκη διαμονής τους, ανέβασαν τα ενοίκια, αυξάνοντας το κόστος διαβίωσής τους. Την ίδια ώρα, οι εγκαταλελειμμένες από κάθε έργο συντήρησής τους φοιτητικές εστίες μοιάζουν σταγόνα στον ωκεανό για να καλύψουν ανάγκες. Αρκεί να αναφερθεί ότι σε σύνολο περίπου 25.000 φοιτητών, στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου στο Ρίο μπορούν να στεγαστούν μόνο έως 800.

Πρόκειται για ζητήματα που ήδη κινητοποιούν φοιτητικούς συλλόγους. Το διάστημα των κλειστών σχολών έγινε προσπάθεια μέσα από τις ιστοσελίδες τους στο ίντερνετ να ενημερώνονται τα μέλη, να γνωρίζουν τις αποφάσεις.

Με το άνοιγμα των σχολών, ο στόχος που τίθεται σε κάθε έτος είναι να δημιουργηθούν επιτροπές υγιεινής - ασφάλειας για την εφαρμογή των υγειονομικών μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας στους χώρους του Πανεπιστημίου. Επίσης, να συνεδριάσουν άμεσα τα ΔΣ, να οργανωθούν Γενικές Συνελεύσεις, όχι μόνο για την αναφορά των προβλημάτων, αλλά κυρίως για την οργάνωση της πάλης, την απαίτηση άμεσων λύσεων σε κοινή πορεία με τους εργαζόμενους στον χώρο, τη διεκδίκηση σύγχρονων σπουδών στο ύψος των σημερινών αναγκών.

Σε αυτήν την προσπάθεια, θα απευθυνθούν και καλέσματα στους φορείς της πόλης για στήριξη στις κινητοποιήσεις τους. Ηδη προετοιμάζονται νέα συλλαλητήρια και αγωνιστικές δράσεις, με σκοπό να μη μείνει κανένας μόνος του και άμεσα να βρεθούν λύσεις.