Στις 12 μ. στο μεγάλο αμφιθέατρο του νοσοκομείου
Eurokinissi |
Υπενθυμίζεται ότι το σχέδιο οργανισμού προβλέπει μεταξύ άλλων: Το νοσοκομείο να απολέσει τον όποιο δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα είχε, ως ίδρυμα αποκλειστικά ενταγμένο στο ΕΣΥ, και μέσω ΣΔΙΤ να μετατραπεί σε ιδιωτικοποιημένο, εμπορευματοποιημένο και επιχειρηματικό ίδρυμα. Να διοικείται από μία ελίτ κάποιων πανεπιστημιακών και τη νομοθεσία της Ιατρικής Σχολής, ως πολιορκητικό κριό για την εφαρμογή των ΣΔΙΤ. Τη μετατροπή του νοσοκομείου σε αυτόνομη επιχειρηματική μονάδα, με δικό της προϋπολογισμό, κονδύλια και έσοδα, ώστε σταδιακά να αποκοπεί από την κρατική χρηματοδότηση. Οι συμβασιούχοι και οι εργαζόμενοι υπό προθεσμία να αποτελούν πλέον την πλειοψηφία στον χώρο. Οι οργανικές θέσεις να προβλέπονται όλο και λιγότερες. Για τους ασθενείς να συνεχιστεί και να γιγαντωθεί το αίσχος των ράντζων (που βαφτίζονται έκτακτη κατάσταση).
«Αυτό το σχέδιο οργανισμού το απορρίπτουμε στο σύνολό του», ξεκαθαρίζει το Σωματείο και καλεί την «επιτροπή σοφών» που προτείνει αυτήν την αθλιότητα να την αποσύρει άμεσα. Καλεί επίσης τους διευθυντές των Υπηρεσιών του «Αττικόν» (Νοσηλευτικής, Διοικητικής, Τεχνικής) που τυγχάνουν και μέλη του Σωματείου να διαχωρίσουν άμεσα τη θέση τους από αυτό το τερατούργημα.
«Για μας είναι αιτία πολέμου οποιαδήποτε προσπάθεια αλλοίωσης του χαρακτήρα του νοσοκομείου ενάντια στους ασθενείς και στο προσωπικό, ενάντια στη δημόσια υγεία», υπογραμμίζει το Σωματείο.
Οπως καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων του Νοσοκομείου, στο Τμήμα Αιμοδοσίας εργάζονται μόνο δύο μόνιμοι ειδικευμένοι γιατροί (και αναμένεται η πρόσληψη ενός μόνιμου παθολόγου) και μία επικουρική ειδικευμένη γιατρός, που η σύμβασή της λήγει στις 31 Οκτώβρη, και δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες λειτουργίας, παρότι αναγκάζονται να υπερβαίνουν το προβλεπόμενο όριο υπερωριών.
Το Σωματείο σημειώνει ότι συνολικά η στελέχωση του Τμήματος Αιμοδοσίας είναι πολύ κατώτερη από τις ανάγκες ενός νοσοκομείου, που διαθέτει πάνω από τετρακόσια κρεβάτια και καλύπτει μία εκτεταμένη περιοχή, αλλά και από τις προϋποθέσεις που θέτει η πρόσφατη Υπουργική Απόφαση για τη λειτουργία Νοσοκομειακών Μονάδων Αιμοδοσίας.
Ταυτόχρονα, παρά τις επανειλημμένες παρεμβάσεις, παραμένει η απαράδεκτη κατάσταση με τη διάθεση ακατάλληλου χώρου ως δωματίου ανάπαυσης για την εφημερία των γιατρών της Αιμοδοσίας, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες επιδημίας, δεδομένου ότι δεν διαθέτει ούτε τουαλέτα ούτε βρύση για προσωπική υγιεινή.
Το Σωματείο Εργαζομένων «Θριάσιου» Νοσοκομείου απαιτεί για την εξασφάλιση της ασφαλούς λειτουργίας της Αιμοδοσίας:
Τη μετατροπή του Νοσοκομείου «Αμαλία Φλέμιγκ», σε νοσοκομείο της μίας νόσου, νοσηλεύοντας αποκλειστικά ασθενείς με COVID, κάτι που δεν συνοδεύτηκε από καμία ενίσχυση σε γιατρούς, καταγγέλλουν εργαζόμενοι του νοσοκομείου, σημειώνοντας ότι «αντίθετα συνοδεύτηκε από αυθαίρετες μετακινήσεις προσωπικού στο "Σισμανόγλειο" και σε άλλα νοσοκομεία για να καλύψουν άλλες "τρύπες" του συστήματος. Η Ορθοπεδική κλινική "μετανάστευσε" και αυτή στο "Σισμανόγλειο", όπου και υπολειτουργούσε».
Προσθέτουν ότι «με την υποχώρηση της πανδημίας, εδώ και λίγες βδομάδες, το νοσοκομείο σταδιακά άδειασε. Η Χειρουργική, η Καρδιολογική κλινική, η Περιτοναϊκή Κάθαρση και άλλα κλινικά εργαστήρια δεν λειτουργούσαν καθόλου, ενώ οι ανάγκες των αρρώστων, όπως όλοι ξέρουμε, είναι τεράστιες. Πριν από λίγες μέρες, μετά τις πιέσεις των εργαζομένων αλλά και του Επιστημονικού Συμβουλίου, αποφασίστηκε η σταδιακή λειτουργία αρχικά του χειρουργικού τομέα, που περιορίζεται σε έναν μόνο όροφο με 35 κλίνες, ενώ άλλες 90 παραμένουν χαρακτηρισμένες COVID».
Οι εργαζόμενοι σημειώνουν ότι η Χειρουργική κλινική ανοίγει «και την ίδια στιγμή την αφήνουν χωρίς γιατρούς και την οδηγούν σε κλείσιμο». «Πραγματικά είναι αδιανόητο. Αποφασίζουν την επαναλειτουργία της κλινικής ενώ αρνούνται, καθυστερούν, υπαναχωρούν, ακυρώνουν την επιστροφή όσων είχαν μετακινήσει κυρίως στο "Σισμανόγλειο"», αναφέρουν, τονίζοντας ότι «αυτή η κατάσταση οδήγησε δύο ειδικευόμενους γιατρούς σε παραίτηση, ενώ μία ακόμη ειδικευμένη παραμένει υπό μετακίνηση. Ετσι οι εναπομείναντες (τέσσερις ειδικευόμενοι και τέσσερις ειδικευμένοι) δεν επαρκούν για να βγουν οι εφημερίες της κλινικής (...) Αντίστοιχη κατάσταση (...) υπάρχει και στους αναισθησιολόγους, στους οποίους οι ελλείψεις είναι ακόμα μεγαλύτερες! Και στην περίπτωσή τους οι εφημερίες δεν "βγαίνουν". Και εκεί νοσηλευτές και γιατροί μετακινημένοι, που δεν επιστρέφουν».