Τους νέους υποδέχτηκαν μέλη της Κομματικής Οργάνωσης Ωρωπού του ΚΚΕ, οι οποίοι τους ξενάγησαν στις εγκαταστάσεις του συγκροτήματος, στο προαύλιο των φυλακών, στο θάλαμο των κρατουμένων και στα κελιά της απομόνωσης.

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με την ιστορία των φυλακών. Εμαθαν για το καλοκαίρι του 1968, όταν μεταφέρθηκε στις φυλακές μια ομάδα 70 περίπου νέων, 20 - 30 ετών, κρατουμένων της χούντας, από το στρατόπεδο Λακκί της Λέρου. Ο στόχος ήταν να απομακρύνουν τους νεολαίους αγωνιστές από τους έμπειρους συγκρατούμενούς τους στη Λέρο και να τους φέρουν σε συνθήκες στις οποίες εκτιμούσαν ότι θα τους πίεζαν για να λυγίσουν. Κι αυτό γιατί στον Ωρωπό, δίπλα στις φυλακές, μπροστά στα μάτια των νέων κρατουμένων, η ζωή συνέχιζε να κυλά, ενώ οι ίδιοι παρέμεναν δέσμιοι και αναγκάζονταν να ζουν με τους κανόνες της στρατιωτικής ζωής που τους επέβαλλαν.

Αναφέρθηκαν στη στάση των εξόριστων νέων που δεν αποδέχτηκαν κανέναν περιοριστικό όρο στη ζωή, στη λειτουργία του στρατοπέδου, που ήθελε να επιβάλει η χούντα, αλλά οργάνωσαν τη ζωή στη φυλακή, την εκπαιδευτική και πολιτιστική δραστηριότητα κ.ά., ενώ απάντησαν με απεργία πείνας στην τρομοκρατία των δεσμοφυλάκων και τις πιέσεις για να υπογράψουν «δήλωση μετανοίας». Τελικά η δικτατορία υπέστη ήττα στην επιδίωξή της για τη δημιουργία ενός «πρότυπου» στρατοπέδου - προθαλάμου «αναμόρφωσης» των νέων εξόριστων. Ματαίωσε το σχέδιό της και αποφάσισε την πειθαρχική μεταγωγή των νέων στη Γυάρο.

Ολοκληρώνοντας την ξενάγηση, τονίστηκε πως η εμπειρία των νέων πολιτικών εξόριστων στον Ωρωπό επιβεβαιώνει ότι η σύνδεση της επαναστατικής θεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού με την επαναστατική δράση, καθώς και η οργανωμένη, συλλογική και αγωνιστική στάση και η αδιαλλαξία απέναντι στον ταξικό εχθρό και στα όργανά του πάντα φέρνουν αποτέλεσμα και ότι στον ίδιο δρόμο, σε άλλες συνθήκες, συνεχίζουν οι κομμουνιστές πενήντα χρόνια μετά.