Να ξεπεράσουν τον εαυτό τους στη στήριξη και υλοποίηση των αντιδραστικών αποφάσεων, που η κυβέρνηση συνδιαμορφώνει με την τρόικα, κάλεσε την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας σε χτεσινή της συνεδρίαση. Εναλλάσσοντας την τρομοκρατία προς τα λαϊκά στρώματα με την καλλιέργεια κάλπικων προσδοκιών, ο πρωθυπουργός:

• Ζήτησε προσήλωση και αυστηρή συνοχή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στην ψήφιση και υπεράσπιση των μέτρων που καταδικάζουν το λαό στη χρεοκοπία, με αιχμή τις αποφάσεις της ΕΕ στη Σύνοδο της 21ης Ιουλίου: «Τι θα πει πολιτικό κόστος; Το καθήκον μας απέναντι στη χώρα είναι λιγότερο σημαντικό από την έδρα μας στη Βουλή; Πόσες φορές στην ιστορία της Ελλάδας λοιδορήθηκαν, πολεμήθηκαν όσοι είπαν απλώς την αλήθεια, όσοι ενόχλησαν συμφέροντα, όσοι δεν χάιδεψαν αυτιά; Μπορεί να έχασαν ή να κέρδισαν εκλογές, ακόμη και να πέθαιναν στην ψάθα, όμως, δικαιώθηκαν από την ιστορία. Αυτούς διδάσκουν οι δάσκαλοί μας στα σχολεία ως λαμπρά παραδείγματα πατριωτών, όχι όσους φυγομάχησαν», είπε ο Γ. Παπανδρέου, καλώντας τους βουλευτές «να αντιληφθείτε το εθνικό καθήκον που έχουμε να επιτελέσουμε. Οι στόχοι που έχουμε θέσει, οι στόχοι για τους οποίους έχουμε δεσμευτεί, είναι εξαιρετικά φιλόδοξοι, απαιτούν άθλο».
• Αναγνώρισε τη συμβολή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στο πέρασμα των έως τώρα φιλομονοπωλιακών μέτρων, επιβεβαιώνοντας ότι οι όποιες επιμέρους «διαφωνίες» και «ενστάσεις» είναι αποτέλεσμα της πίεσης που ασκεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και δεν αποτελούν στρατηγική εναντίωση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ: «Δεν δέχομαι να αμφισβητείται ούτε η βούλησή μας, ούτε η αυταπάρνησή μας, ούτε το δικό σας θάρρος, το θάρρος αυτής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας (...) Οι βουλευτές, σε όλη αυτή την πορεία, έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν, με διαρκή συμμετοχή στη διαμόρφωση των πολιτικών μας και των νομοσχεδίων μας ειδικότερα (...) Σταθήκατε στο ύψος όλων των μέχρι τώρα προκλήσεων».
• Κάλεσε εκ νέου σε συναίνεση τη ΝΔ, δείχνοντας πόσο αναγκαία γίνεται για το αστικό σύστημα η πιο επιθετική συμπόρευση των βασικών πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου, για να συντριβεί ο λαός: «Στο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που έχουμε να εφαρμόσουμε, μακάρι να είχαμε τη στήριξη και άλλων σοβαρών πολιτικών δυνάμεων. Μακάρι και άλλοι να έρθουν και να πουν "όχι" στο λαϊκισμό, στο χάιδεμα των αυτιών, μόνο και μόνο για να κερδίσουν εκλογικά ποσοστά. Μέχρι σήμερα, αυτό δεν έχει συμβεί».
• Εβαλε απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης το σύνολο του λαού που στενάζει, δείχνοντας πόσο ενοχλητική και ανησυχητική για την πορεία του κυβερνητικού έργου είναι η λαϊκή πάλη και κυρίως αυτή που εκφράζεται οργανωμένα και ριζοσπαστικά από το ταξικό κίνημα: «Δεν θα μετατραπούμε από υπεύθυνο προοδευτικό πολιτικό κόμμα, σε συνδικάτο, είτε συντεχνιών, είτε άλλων συμφερόντων (...) Απέναντί μας είναι όσοι δεν μπορούν να αλλάξουν (...) Και ας προσπαθούν να καλλιεργήσουν ένα κοινωνικό κλίμα, επιχειρώντας να εκμεταλλευθούν τον πόνο των πολιτών και κάνοντας εύκολη αντιπολίτευση γι' αυτά που είμαστε υποχρεωμένοι να αποφασίσουμε, για να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα».