«Εφυγε» χτες, σε ηλικία 88 χρόνων, ο σύντροφος Δημήτρης Κασιούρας, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, στέλεχος του ΚΚΕ, με μεγάλη προσφορά στο κίνημα μέχρι το τέλος της ζωής του. Η κηδεία του θα γίνει αύριο Σάββατο, στις 11.30 το πρωί, από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.

Ο Δημήτρης Κασιούρας γεννήθηκε το 1923 στο Νεοχώρι Καρδίτσας. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Καρδίτσας, το 1941. Πήρε από τους πρώτους μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ηταν στέλεχος της ΕΠΟΝ Θεσσαλίας. Διώχτηκε για την αντιστασιακή του δράση και έζησε αρκετά χρόνια στην παρανομία. Βγήκε ξανά στο βουνό και με την υποχώρηση του ΔΣΕ έζησε πολιτικός πρόσφυγας στη Σοβιετική Ενωση.

Εκεί έγινε καθηγητής Φιλοσοφίας στο κρατικό Πανεπιστήμιο της Τασκένδης (1960), όπου, μέχρι τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα (1979), δίδαξε Ιστορία της Φιλοσοφίας και Φιλοσοφία. Παράλληλα, συμμετέχοντας στην κοινωνική και πολιτική ζωή της Παροικίας των πολιτικών προσφύγων, στέλεχος της ΚΟ Τασκένδης και του Συλλόγου των πολιτικών προσφύγων, διετέλεσε εκλεγμένος γραμματέας της ΚΟΤ, από το 1968 έως το 1972.

Πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Λαϊκού Πανεπιστημίου Ελληνικών Σπουδών στην Τασκένδη και ήταν διευθυντής του. Παράλληλα, δίδασκε μαθήματα Ελληνικής Αρχαιολογίας και Φιλοσοφίας. Εχει εκδώσει δύο βιβλία στη ρωσική: «Ο αντικομμουνισμός - κύριο όπλο του ιμπεριαλισμού» (1967) και «Κριτική μερικών αντιλήψεων της σύγχρονης ελληνικής αστικής φιλοσοφίας» (1970).

Με τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα, ο Δ. Κασιούρας συνεχίζει τη συγγραφική του δραστηριότητα. Εκτός των πολλών άρθρων, εξέδωσε στην Ελληνική: «Σύντομο κοινωνικοπολιτικό λεξικό» (1981), «Οδηγός αυτομόρφωσης» (1983), «Μαρξισμός και νεοορθόδοξοι» (1986). Ακόμη, μετέφρασε «Τα φιλοσοφικά τετράδια», του Β.Ι. Λένιν (29ος τόμος των «Απάντων» του Β. Ι. Λένιν) κ.ά.

Ο Δημήτρης Κασιούρας, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συμμετείχε δραστήρια στην ιδεολογική δουλειά του ΚΚΕ, διδάσκοντας στην κομματική σχολή και δίνοντας διαλέξεις για θέματα φιλοσοφίας ανά την Ελλάδα. Πήρε μέρος σε πολλά διεθνή επιστημονικά συνέδρια και συμπόσια, με εισηγήσεις και παρεμβάσεις. Από το 1990 έως το τέλος της ζωής του ήταν πρόεδρος της ΠΕΑΤΑΘ (Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Τραυματιών, Αναπήρων και Θυμάτων).

Υπήρξε παντρεμένος με την αγωνίστρια Μαρίκα Ευθυμιάδη, νηπιαγωγό, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Χρήστο.