Δεν υπάρχει έγκλημα σε βάρος της εργατικής τάξης, στο οποίο η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να μην έχει βάλει τη σφραγίδα της. Δεν υπάρχει κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, που να μην έχει δώσει τα εύσημα στη συμβιβασμένη συνδικαλιστική πλειοψηφία για τις υπηρεσίες της στο ξεχαρβάλωμα των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, στην υπονόμευση της ταξικής συνείδησης, στην προσπάθεια ενσωμάτωσης του εργατικού κινήματος. Η στάση της ΓΣΕΕ στην τελευταία απεργία που κήρυξαν οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις και άλλες εργατικές οργανώσεις ήταν η αναμενόμενη κατάληξη μιας πορείας ετών, κατά την οποία η συνδικαλιστική αριστοκρατία διαλαλούσε πάντα και επιβεβαίωνε τη σήψη και τη λειτουργία της σαν ιμάντας μεταφοράς των εργοδοτικών - κυβερνητικών αξιώσεων στο εργατικό κίνημα.
Μια μέρα πριν από την απεργία στις 17 Δεκέμβρη, η ΓΣΕΕ κάλεσε ανοιχτά σε απεργοσπασία. Εβγαλε την απεργία παράνομη πριν καν συνεδριάσουν τα δικαστήρια, στα οποία κατέφυγε η μεγαλοεργοδοσία, με πρώτους τους εφοπλιστές. Καμιά έκπληξη δεν προκαλεί η στάση της. Είναι η ίδια πλειοψηφία που:
- Εβαλε πλάτη για να παραδοθούν στο μεγάλο κεφάλαιο όλες οι στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις της χώρας μας, υποστηρίζοντας έμπρακτα την πολιτική των μετοχοποιήσεων - ιδιωτικοποιήσεων.
- Συνέβαλε όσο κανένας άλλος στο πέρασμα των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Είναι αυτή που μεθόδευσε το νόμο που επέβαλε την εκ περιτροπής εργασία, τα stage. Είναι αυτή που συνυπέγραψε την άθλια συμφωνία της εθελούσιας στον ΟΤΕ, με την οποία αποψιλώνεται το μόνιμο προσωπικό και αντικαθίσταται σταδιακά με εργατοϋπαλλήλους - λάστιχο. Το ίδιο γίνεται σήμερα και στον ΟΛΠ.
- Εχει βάλει την υπογραφή της σε διετείς Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις πείνας, με αυξήσεις από 77 λεπτά, μέχρι 1 ευρώ την ημέρα, καταδικάζοντας την πλειοψηφία των εργαζομένων σε άθλια μεροκάματα, άθλια ζωή.
- Ιδρυσε τη γνωστή «Ακαδημία» και άνοιξε έτσι το δρόμο για τα «μη κρατικά» πανεπιστήμια, όταν ολοκληρωθεί το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο.
- Εχει καθοριστική συμβολή στη διαμόρφωση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων από το 1993 μέχρι σήμερα. Το 2002 μάλιστα χειροκρότησε το νόμο Ρέππα σχεδόν σαν δικό της δημιούργημα, αφού έβαλε στον πάγο τις μεγαλειώδεις εργατικές κινητοποιήσεις ενάντια στο σχέδιο Γιαννίτση, πήγε στο διάλογο και πανηγύρισε για το έκτρωμα που έφερε ο Ρέππας στη Βουλή.
Σελίδες ολόκληρες θα μπορούσαν να γραφτούν για τους ξεπουλημένους που απαρτίζουν την απεργοσπαστική δράκα της ΓΣΕΕ. Η πιο βρώμικη αποστολή τους όμως ήταν και παραμένει η υπονόμευση των ταξικών αγώνων, η μόλυνση των εργατικών συνειδήσεων με το δηλητήριο της ταξικής συναίνεσης και της υποταγής. Και μπροστά στο δυνάμωμα του ΠΑΜΕ, η προσπάθεια αυτή γίνεται πιο ωμή. Γι' αυτό χάνουν την ψυχραιμία τους οι εργατοπατέρες και σπεύδουν χωρίς προσχήματα να υποκαταστήσουν άλλοτε την εργοδοσία, άλλοτε την κυβέρνηση. Χτες, πάλι, για να συγκαλύψουν την άτιμη ταχτική τους στην απεργία, και επειδή τους πόνεσε η επιτυχία της γιατί χαλά τα σχέδια κυβέρνησης και κεφαλαίου που υπηρετούν πιστά, εξαπέλυσαν τον πιο χυδαίο αντικομμουνισμό, με πρωταγωνιστή τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και ύβρεις κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Μάταιος ο κόπος τους. Η ιστορία, οι αξίες, τα ιδανικά και πολύ περισσότερο τα συμφέροντα της εργατικής τάξης δεν είχαν ποτέ και δε έχουν καμιά σχέση με τους χαρτογιακάδες της ΓΣΕΕ, το μακρύ χέρι της εργοδοσίας στο εργατικό κίνημα.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
