Η ερώτηση, που πρόδιδε ότι ο εκφωνητής της ήταν μάλλον ανίδεος περί των απεργιακών κινητοποιήσεων ή κάτι τέτοιο παρίστανε, είχε ως εξής: «Τα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση απαιτούν πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις, πιστεύετε ότι είναι δυνατόν να επιτευχθούν όταν για παράδειγμα το ΠΑΜΕ κάνει δικές του ξεχωριστές απεργιακές κινητοποιήσεις όπως η απεργία της ΔΟΕ;». Αντιπαρερχόμαστε το ότι η απεργία της ΔΟΕ στις 16 Δεκέμβρη, με τη μεγάλη απεργία του ΠΑΜΕ της 17ης Δεκέμβρη είναι δυο εντελώς διαφορετικές κινητοποιήσεις και το γεγονός ότι οι ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ στη ΔΟΕ συνυπέγραψαν για απεργία στις 16 Δεκέμβρη ακριβώς για να υπονομεύσουν τη μεγάλη απεργία στις 17 του μήνα. και πάμε στην απάντηση, διά στόματος της υπουργού Παιδείας Αννας Διαμαντοπούλου: «Οι κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ αποτυπώνουν τον κομματικό σχεδιασμό του ΚΚΕ. Σε αυτή τη μεγάλη κρίση της χώρας το ΚΚΕ πρέπει να απαντήσει εάν και πώς θα συνεισφέρει για τη διέξοδο από την κρίση (...). Οφείλει το ΚΚΕ να απαντήσει, εάν θα παλέψει μαζί με όλο το λαό ή θα ακολουθήσει τη δική του επιλογή που είναι το κομματικό και μόνο συμφέρον».

Το ΚΚΕ έχει απαντήσει επανειλημμένα στο ερώτημα που θέτει η υπουργός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ: Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συνεισφέρει για να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση του. Δεν πρόκειται να συνεισφέρει για να πληρώσει ο λαός την κρίση του κεφαλαίου. Θα παλέψει, θα συνεχίσει να παλεύει μαζί με το λαό για όλα όσα του ανήκουν. Για τα συμφέροντα του λαού κόντρα στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Εκ των πραγμάτων, αυτός ο δρόμος οδηγεί στην αντίθετη κατεύθυνση με αυτόν που τραβούν όσοι υπερασπίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου, όπως η κυβέρνηση. Τόσο απλά, τόσο καθαρά.