«Εστησαν λαιμητόμο για τα εργασιακά δικαιώματα», έλεγε το πρωτοσέλιδο του «Ρ», το Νοέμβρη του 2006, όταν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφιζόταν η Οδηγία για τη λεγόμενη απελευθέρωση των υπηρεσιών, που έγινε γνωστή με την επωνυμία Μπολκεστάιν. Πράγματι, αν προσπαθήσει να δει κανείς τι ακριβώς επιδιώκεται με τη συγκεκριμένη Οδηγία, την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ σπεύδει να ενσωματώσει στην ελληνική νομοθεσία, με τις ευλογίες του ΠΑΣΟΚ, τότε γίνεται αντιληπτό πως τίποτα το υπερβολικό δεν υπήρχε στην εκτίμηση της εφημερίδας.
Η Μπολκεστάιν, με μια κουβέντα, επιτρέπει σε κάθε επιχειρηματικό όμιλο να ορίσει μια χώρα εγκατάστασης και με ένα απλό γραφείο αντιπροσώπευσης να προσφέρει υπηρεσίες σε όλες τις χώρες - μέλη, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, εργαζόμενους που προέρχονται από τη χώρα εγκατάστασης στη χώρα παροχής των υπηρεσιών, με το εργασιακό καθεστώς που ισχύει στις χώρες εγκατάστασης.
Με την Οδηγία:
- Επιταχύνεται, και σε συνδυασμό με τα προγράμματα ελέγχου των κρατικών δαπανών, η διαδικασία εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών που σήμερα προσφέρονται από το Δημόσιο.
- Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την ταχεία εξάπλωση και διείσδυση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στον κλάδο των υπηρεσιών, στις χώρες - μέλη της ΕΕ, με τεράστιες συνέπειες, πρώτον, για τους εργαζόμενους στον τομέα αυτό, δεύτερον, για τους χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες του χώρου.
- Οι διαδικασίες μονοπώλησης της αγοράς θα έχουν ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες στην ασφάλεια, στην ποιότητα και το κόστος των υπηρεσιών, με δυσμενή αποτελέσματα για όλους τους χρήστες των υπηρεσιών.
- Ενεργοποιούνται οι δυνατότητες που πάντα αποζητούσαν το κεφάλαιο και οι πολυεθνικές των δυτικοευρωπαϊκών χωρών, να μπορούν να δηλώνουν χώρα εγκατάστασης κάποια χώρα με ιδιαίτερα χαμηλές αμοιβές και δικαιώματα των εργαζομένων, από τις «νέες» χώρες - μέλη της ΕΕ, και, με ορμητήριο αυτές, να προσφέρουν υπηρεσίες, αμφίβολης ποιότητας, αλλά οπωσδήποτε φτηνού κόστους, στις υπόλοιπες χώρες, ακόμα και στις χώρες αρχικής προέλευσης.
- Τινάζονται, συνεπώς, στον αέρα κατακτήσεις των εργαζομένων στις χώρες εγκατάστασης των επιχειρήσεων, αφού τα μονοπώλια θα έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν στη χώρα προσφοράς των υπηρεσιών εργαζόμενους, οι οποίοι θα εργάζονται με βάση το καθεστώς της χώρας προέλευσης. Το αποτέλεσμα θα είναι η ενίσχυση των πιέσεων σε βάρος των εργατικών κατακτήσεων συνολικά και η κατάφωρη παραβίαση - κατάργηση των συλλογικών δεδομένων που ισχύουν στις χώρες - μέλη.
Οπως και οι άλλες «μεταρρυθμίσεις» και «εκσυγχρονισμοί», με τους οποίους έρχονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι, έτσι και η συγκεκριμένη Οδηγία είναι μια καλομελετημένη επιλογή, που εντάσσεται στο συνολικό πλαίσιο της δημιουργίας προϋποθέσεων για την κερδοφόρα ανάπτυξη του κεφαλαίου στις σύγχρονες συνθήκες εξέλιξης του συστήματος. Μαζί με την αμφισβήτηση των λαϊκών κατακτήσεων, το ευρωενωσιακό κεφάλαιο προωθεί και τη γενικότερη στόχευσή του, που είναι το γενικευμένο ξερίζωμα των λαϊκών κατακτήσεων και η προς τα κάτω εξίσωση εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων.
Οι εργαζόμενοι και άλλα λαϊκά στρώματα οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η επίθεση που έχει εξαπολύσει η οικονομική ολιγαρχία με τα όργανά της είναι μια επίθεση ολομέτωπη, συνεχής και από μόνη της δε θα έχει τέλος. Μόνο η εργατική τάξη και οι άλλοι εργαζόμενοι, όσοι θίγονται από αυτήν, και όλοι μαζί, σε ένα πραγματικά μαχητικό αγωνιστικό μέτωπο πάλης σε αντιμονοπωλιακή ρότα, μπορούν να βάλουν φραγμό και να ανατρέψουν την επερχόμενη νέα λαίλαπα.
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
