Σάββατο 9 Γενάρη 2021 - Κυριακή 10 Γενάρη 2021
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Για την κριτική του ΣΥΡΙΖΑ στα κυβερνητικά μέτρα και το σχέδιο Πισσαρίδη

-- Δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΜέΡΑ25 λένε πως τα μέτρα της κυβέρνησης είναι «πολύ λίγα και πολύ αργά», επειδή η κυβέρνηση έχει νεοφιλελεύθερες εμμονές που αποτυπώνονται και στο σχέδιο Πισσαρίδη. Δεν έχει βάση μια τέτοια κριτική;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε κριτική στα κυβερνητικά μέτρα, χαρακτηρίζοντάς τα αποσπασματικά και πως δεν αρκούν: «Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του συνεχίζουν να εθελοτυφλούν και να πιστεύουν ότι αποσπασματικά μέτρα, δάνεια και αναστολές αρκούν για να γυρίσουν την εικόνα».

Η αλήθεια όμως είναι τελείως διαφορετική. Το πακέτο μέτρων δεν έχει φιλολαϊκό περιεχόμενο. Το πρόβλημά του δεν είναι πρόβλημα αποσπασματικότητας, πρόβλημα «μέτρων» που δεν επαρκούν.

Η κριτική που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ είναι αποπροσανατολιστική και αστεία. Συσκοτίζει πως το σχέδιο Πισσαρίδη και το κυβερνητικό σχέδιο κινούνται στην ίδια πολιτική που ακολούθησε και ο ίδιος, όταν είχε τη διακυβέρνηση της χώρας και κυρίως συσκοτίζει πως η καπιταλιστική ανάπτυξη προϋποθέτει τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Πως για το κεφάλαιο ο μισθός εργασίας είναι αντικειμενικά «βάρος» που επιδιώκει να τον μειώσει όσο το δυνατόν περισσότερο.

Είναι όμως και αστεία, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσή του για το σχέδιο Πισσαρίδη δεν «κρατιέται» και επιδιώκοντας να του αποδοθούν τα εύσημα, γράφει πως «ένα από τα λίγα θετικά του κειμένου είναι ότι για ακόμα μία φορά υπάρχει έμμεση παραδοχή ότι όλο το αφήγημα της ΝΔ για την "καταστροφή" που επέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρίπτεται πανηγυρικά...». Ο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ, όχι μόνο «αναλαμβάνει» επιτέλους την ευθύνη των μνημονίων που εφάρμοσε και ψήφισε ως κυβέρνηση, αλλά, σε απόλυτη δυσαρμονία με την κριτική που ασκεί στο σχέδιο της ΝΔ, θεωρεί πως η πολιτική φτηνής εργατικής δύναμης των μνημονίων είναι θετική...

Εξίσου αντιδραστική είναι η «αναλυτική κριτική» της έκθεσης Πισσαρίδη απ' το ΜέΡΑ25, που, επί της ουσίας, συμφωνεί με πολλές απ' τις προτάσεις της έκθεσης, αναδεικνύοντας σε κεντρικό πρόβλημα το ποιος θα τις υλοποιήσει με θετικό τρόπο, και στον κίνδυνο «κατασπατάλησης του Ταμείου Ανάπτυξης». Καλλιεργεί την αυταπάτη ότι ένα διαφορετικό Ταμείο Ανάπτυξης της EE θα μπορούσε να «λύσει το θέμα», να αντιμετωπίσει την καπιταλιστική κρίση. Η πολιτική κριτική του ΜέΡΑ25 συνίσταται σε μια άλλη διαχειριστική πρόταση του καπιταλισμού, με μια περισσότερο επεκτατική διαχείριση, που, όπως ισχυρίζεται, μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση και τις συνέπειές της.

Με αυτά τα κριτήρια μπορούμε να πούμε ότι η επίκλησή τους (ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ25) για μια περισσότερο επεκτατική - κεϊνσιανή διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομίας και ο χαρακτηρισμός των μέτρων και των αναδιαρθρώσεων ως «νεοφιλελεύθερων» τελικά συγκαλύπτουν τον ταξικό χαρακτήρα της εφαρμοζόμενης πολιτικής ως πολιτικής αναγκαίας για τη διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, τον διαχρονικό χαρακτήρα αυτής της πολιτικής και την οργανική συνέχεια του προγράμματος Πισσαρίδη με τα μνημόνια που στήριξε και εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Συγκαλύπτουν όμως και τα επεκτατικά χαρακτηριστικά που έχει το ίδιο το σχέδιο Πισσαρίδη, τουλάχιστον στο δημοσιονομικό του σκέλος, γεγονός που δεν το καθιστά λιγότερο αντιδραστικό και επικίνδυνο για τους εργαζόμενους και τον λαό.

Παράλληλα, η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜέΡΑ25 στα κυβερνητικά μέτρα «αφορά» τελικά και το κίνημα. Η αντίληψη πως τα «μέτρα είναι νεοφιλελεύθερα» και πως τελικά διαφορετική πολιτική - οικονομική διαχείριση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης «χωρά» διαφορετικά μέτρα είναι πυρήνας της πολιτικής κριτικής της σοσιαλδημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και το ΜέΡΑ25 ζυμώνουν στο κίνημα τη γνωστή «αντιδεξιά - αντινεοφιλελεύθερη» γραμμή, που υποστηρίζει ότι στόχος της εργατικής - λαϊκής πάλης πρέπει να είναι η ανατροπή των «δεξιών» πολιτικών που εφαρμόζει η ακραία ΝΔ. Στην ουσία είναι γραμμή στήριξης των κομμάτων τους ως προϋπόθεσης ενός δικαιότερου καπιταλισμού, γραμμή στήριξης της αστικής κυβερνητικής εναλλαγής.