Κινητοποίηση σωματείων και φοιτητικών συλλόγων στον ΟΑΣΘ

Κινητοποίηση στα γραφεία του ΟΑΣΘ στη Θεσσαλονίκη πραγματοποίησαν χτες το πρωί εργατικά σωματεία και φοιτητικοί σύλλογοι, απαιτώντας αύξηση του στόλου και των δρομολογίων, προσλήψεις οδηγών και τεχνιτών στον Οργανισμό.

Με το πανό τους και τα συνθήματά τους απαίτησαν «Τέρμα πια η κοροϊδία, δώστε λεφτά για τη συγκοινωνία» και «Καμιά αναμονή, καμία ανοχή, η συγκοινωνία ανάγκη λαϊκή».

Η κινητοποίηση οργανώθηκε απέναντι στην τραγική κατάσταση στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στη Θεσσαλονίκη, με τις τεράστιες ελλείψεις λεωφορείων και δρομολογίων, οδηγών και τεχνικών. Τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ και οι στάσεις, ιδιαίτερα τις ώρες που οι εργαζόμενοι πρέπει να πάνε και να γυρίσουν από τη δουλειά τους, οι μαθητές και φοιτητές να πάνε στα σχολεία και τις σχολές τους, μετατρέπονται σε υγειονομικές βόμβες.

Μέσα από την κινητοποίηση ανέδειξαν τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ που καθόρισαν τη λειτουργία του ΟΑΣΘ «με βάση τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας», χάρισαν το 30-40% του συγκοινωνιακού έργου στο ιδιωτικό ΚΤΕΛ, αφήνουν χωρίς ανταλλακτικά και συντήρηση τα λεωφορεία με τη χρόνια υποχρηματοδότηση, μειώνουν τους μισθούς και τσακίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων στις συγκοινωνίες.

Με δηλώσεις τους ο Γιάννης Κουρμούλης, από τη Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, ο Δημήτρης Μπελόπουλος, γραμματέας της Ενωσης Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης, και ο Γιώργος Ξινής, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων, ανέδειξαν τις επιπτώσεις που έχει αυτή η πολιτική στο δικαίωμα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας για φθηνές, γρήγορες και ασφαλείς συγκοινωνίες που να ικανοποιούν τις ανάγκες τους.

Σημείωσαν ότι με την αγορά περασμένης τεχνολογίας μεταχειρισμένων λεωφορείων από το δήμο (που δεν διαθέτουν ούτε καν κλιματισμό), ή με την ενίσχυση του στόλου με αντίστοιχα οχήματα, με τη μέθοδο του leasing, δεν δίνεται λύση. Ο λαός, τόνισαν, δεν θα συμβιβαστεί με την προχειρότητα, την απαξίωση, τη «σαρδελοποίηση», τη λογική του «κόστους».

Μεταξύ άλλων απαιτούν: Αύξηση των δρομολογίων, ιδίως τις ώρες αιχμής. Αμεση επισκευή όλων των οχημάτων. Σύγχρονα, καινούρια οχήματα νέας τεχνολογίας. Μείωση της τιμής των εισιτηρίων. Επίταξη των ΚΤΕΛ και άλλων ιδιωτικών μέσων, για την κάλυψη έκτακτων αναγκών. Δωρεάν μετακίνηση των εργαζομένων και των μαθητών τις ώρες που μετακινούνται από και προς τη δουλειά και τα σχολεία. Τεστ και μέσα ατομικής προστασίας για τους εργαζόμενους, συχνότερες απολυμάνσεις στα λεωφορεία. Συντήρηση του στόλου από μόνιμο προσωπικό. Προσλήψεις εργαζομένων με πλήρη δικαιώματα. Κάλυψη της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Καμιά νέα αναβολή στη λειτουργία της βασικής γραμμής του μετρό και της επέκτασης προς την Καλαμαριά, αλλά και καμιά νέα χρηματοδότηση προς τον ανάδοχο. Επιτάχυνση για τις επεκτάσεις στη Δυτική και Ανατολική Θεσσαλονίκη. Ενιαίο κρατικό φορέα συγκοινωνιών - μεταφορών με κοινωνικό χαρακτήρα, που θα περιλαμβάνει και τους φορείς μεταφοράς και συγκοινωνίας αλλά και τις βιομηχανίες κατασκευής και επισκευής οχημάτων.

Εκ μέρους της ΔΑΣ ΟΑΣΘ, ο Στέλιος Τσαμπάζης ανέδειξε επίσης την αύξηση της εντατικοποίησης και τις επιπτώσεις στους εργαζόμενους.

Οπως είπε, το τελευταίο διάστημα μετράμε 4 περιστατικά με θύματα εργαζόμενους από 45 ως 52 χρόνων: Δύο βαριά εγκεφαλικά με τον έναν συνάδελφο να καταλήγει και μάλιστα μέσα στο ιατρείο του αμαξοστασίου Φοίνικα και έναν να μένει με βαριά παράλυση στη δεξιά πλευρά. Και δύο περιπτώσεις με ανακοπή καρδιάς. Τελευταίο θύμα είναι ο 52χρονος εργαζόμενος που πέθανε αβοήθητος στο αμαξοστάσιο της Σταυρούπολης, στην έναρξη της βάρδιας, λόγω προβλήματος στην καρδιά. Δεν του παρασχέθηκε καμία βοήθεια, καθώς ο γιατρός Εργασίας δεν είχε βάρδια και κανείς δεν γνώριζε να λειτουργήσει τον απινιδωτή που υπάρχει.

Οπως καταγγέλλει η ΔΑΣ ΟΑΣΘ, απινιδωτής υπάρχει και στα δύο αμαξοστάσια του ΟΑΣΘ, όμως η παρουσία των γιατρών Εργασίας στα αμαξοστάσια του ΟΑΣΘ είναι περιοδική, δηλαδή κάποιες μέρες της βδομάδας στο ένα και κάποιες άλλες στο άλλο.

Γι' αυτό διεκδικεί: Μόνιμη βάρδια γιατρού Εργασίας / νοσηλευτικού προσωπικού σε κάθε αμαξοστάσιο. Τακτικές γενικές εξετάσεις τουλάχιστον σε ετήσια βάση όλου του προσωπικού και όχι κάθε 5 χρόνια. Εκπαίδευση του προσωπικού στις πρώτες βοήθειες. Συσκευές απινιδωτών και σε άλλα σημεία όπου εργάζονται πολλοί εργαζόμενοι, όπως στους σταθμούς μετεπιβίβασης.