Σάββατο 25 Ιούλη 2020 - Κυριακή 26 Ιούλη 2020
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΠΑΡΟΥΤΙ

Πείρα από το Τμήμα Τουρκικών Σπουδών του ΕΚΠΑ

Μεταφέροντας το τι διδάσκεται στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθήνας, ο Χρήστος Σοφιανός, μέλος της Φοιτητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα στην παρέμβασή του:

«Στη συγκεκριμένη σχολή διδασκόμαστε τρία περίπου αντικείμενα: Την τουρκική γλώσσα, τον πολιτισμό και την Ιστορία της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής και τη θεωρία της Γεωπολιτικής. Ενας φοιτητής, ο οποίος παρακολουθεί τα μαθήματα, έρχεται αντιμέτωπος με διάφορες απόψεις και μακροπρόθεσμα επηρεάζεται βαθιά στη σκέψη του και στον τρόπο που αντιμετωπίζει τις σημερινές επικίνδυνες εξελίξεις. Σίγουρα, υπάρχει μια προσωποποιημένη ρητορεία γύρω από τον Ερντογάν και το συντηρητικό ισλαμιστικό καθεστώς του, αλλά δεν μαθαίνουμε μόνο αυτό. Στα μαθήματα των "Ελληνοτουρκικών σχέσεων", όσον αφορά τα κρίσιμα γεγονότα από τη δεκαετία του 1950 και μετά (Κυπριακό, Ιμια κ.ά.) επισκιάζονται η δράση και η ευθύνη του ΝΑΤΟ ή πολλές φορές απουσιάζει αυτός ο παράγοντας. Υπάρχει απλά ένα αράδιασμα γεγονότων εν μέσω των δεκαετιών, που καταλήγει στα σημερινά προβλήματα, τα οποία αναθέτονται στα διεθνή δικαστήρια που τάχα έχουν την εξουσία να επιλύσουν τις διαφορές. Προβάλλεται ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά αγωνίζονται και πιέζουν, "διπλωματικά" πάντα, ενώ στην πραγματικότητα όλες ανεξαιρέτως καλλιεργούν τον εφησυχασμό και την αίσθηση ασφάλειας υπό την επικίνδυνη προστασία του ΝΑΤΟ, όπου συμμετέχουν τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία».

«Το βασικό επιστημονικό αντικειμενικό που διδάσκεται στη σχολή μας μεθοδικά, αν και αναντίστοιχα με τις σύγχρονες επεξεργασίες, είναι η "γεωπολιτική θεωρία", που αποκρύπτει, προσπαθεί να δικαιολογήσει το ρόλο των μονοπωλίων και των ανταγωνιστών, την καπιταλιστική εκμετάλλευση, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, επικαλούμενη μονόπλευρα τον γεωγραφικό παράγοντα και ακόμη την ίδια την ανάπτυξη της κοινωνίας. Αν και σε ορισμένο βαθμό βοηθά στην ανάγνωση και την πρόβλεψη των εξελίξεων με βάση συγκεκριμένα μοντέλα ανακατανομής της ισχύος, εντέλει στον φοιτητή μένει ότι η "γεωπολιτική ανάλυση" δεν προτείνει ποτέ μέτρα και σχέδιο δράσης. Ο ιδανικός "γεωπολιτικός" προσομοιάζεται εύστοχα με τον ραδιολόγο ακτινολόγο, ο οποίος δεν προτείνει ποτέ θεραπεία, αλλά δίνει την απτή εικόνα της πραγματικότητας. Ισχυρίζονται ότι η "γεωπολιτική θεωρία" αναγιγνώσκει την αλήθεια, που είναι αντικειμενική και πέρα από ιδεολογίες και πολιτικές. Απέναντι σε αυτούς λέμε ότι δεν δίνεται ολοκληρωμένα η αντικειμενική αλήθεια, η αλήθεια υπάρχει, όμως δεν δίνεται η δυνατότητα στον φοιτητή να πάει η σκέψη του παρακάτω και να διαπιστώσει ότι η ερμηνεία της σχετίζεται με τις τάξεις στη σημερινή κοινωνία, γι' αυτό και εκφράζονται μέσα από τις ιδεολογίες και την πολιτική. Ετσι, για παράδειγμα, κοινωνικά φαινόμενα όπως οι πόλεμοι, η φτώχεια, η προσφυγιά αντιμετωπίζονται ψυχρά και μεμονωμένα, χωρίς να υπάρχει υπαίτιος. Δημιουργείται έτσι ένα θολό τοπίο, μια βολική κατάσταση για το σύστημα, όπου ο μελλοντικός απόφοιτος - επιστήμονας έχει μάθει απλά να αναλύει και να προβλέπει, χωρίς να μπορεί να βρει τη διέξοδο από αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα που αιματοκυλά τους λαούς, απλά για να κερδίζουν κάποιοι περισσότερα».