Σάββατο 16 Νοέμβρη 2019 - Κυριακή 17 Νοέμβρη 2019
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ

Επικίνδυνη αναβάθμιση στην υποστήριξη δολοφονικών όπλων και σχεδίων

Οι δυνατότητες της βάσης της Σούδας που διαρκώς εξελίσσονται, μετά και τη νέα συμφωνία ΗΠΑ - Ελλάδας, την εμπλέκουν και σε σενάρια με πυρηνικά

Αναβαθμίζεται επικίνδυνα η υποστήριξη που παρέχεται από την Ελλάδα στις αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις, μετά και τη νέα «αμυντική συμφωνία», που τις επόμενες μέρες θα έρθει για κύρωση στη Βουλή.

Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση αποτελεί η βάση της Σούδας. Μάλιστα, καθώς στον αφρό επανέρχονται πληροφορίες για διακίνηση πυρηνικών μέσω της βάσης (φορτία πάνε κι έρχονται εκεί καθημερινά, μέσω μεταγωγικών αεροσκαφών, με άγνωστο το περιεχόμενο, τον προορισμό και το στόχο τους), η αναβάθμιση υπηρεσιών που έχουν δρομολογήσει οι Αμερικανοί και στο ναυτικό σκέλος της βάσης προκαλεί μεγάλη ανησυχία.

Συγκεκριμένα, σε άρθρο στο τακτικό ενημερωτικό δελτίο της αμερικανικής βάσης στη Σούδα «The Beacon», γίνεται ειδική αναφορά σε μεταφορά τορπίλης σε υποβρύχιο που έδεσε εκεί, ως απόδειξη ακριβώς ότι «αυξάνονται οι δυνατότητες» της βάσης. Η τορπίλη βαρέος τύπου «Mark 48» (σχεδιασμένες να βυθίζουν πυρηνοκίνητα υποβρύχια και εξελιγμένα πλοία επιφανείας) φορτώθηκε στις 11 του Ιούλη στο αμερικανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο, κλάσης «Λος Αντζελες», «USS Olympia».

«Δείχνοντας ότι αυτός ο τύπος επιχείρησης μπορεί να γίνει στη Σούδα, προσθέτουμε στην γκάμα των δυνατοτήτων που προσφέρουμε στο Στόλο μας», τόνισε σχετικά ο διοικητής της βάσης, πλοίαρχος R.T. Tewell. «Είναι άλλος ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να υποστηρίξουμε τη Διακλαδική μας Δύναμη από τη στρατηγική μας θέση στην Ανατ. Μεσόγειο», συμπλήρωσε.

Το ενημερωτικό υπογραμμίζει ότι ένα υποβρύχιο που επιχειρεί στο πλαίσιο του 6ου Στόλου των ΗΠΑ (περιπολεί σε Ευρώπη και Αφρική) έχει πλέον τη δυνατότητα να επισκέπτεται τη Σούδα για ανεφοδιασμό «ενώ προηγούμενα θα έπρεπε να ταξιδέψει χιλιάδες μίλια μακριά από τη ζώνη ευθύνης του (AOR) για να ανεφοδιαστεί ή να αλλάξει φορτία».

«Τώρα μπορούν να εκτελέσουν αυτήν τη λειτουργία εδώ στη Σούδα και μετά να αναπτυχθούν εκ νέου γύρω από την Ευρώπη, την Αφρική ή τη Μέση Ανατολή, πολύ ταχύτερα», παρατηρεί ο Tewell. Σημειωτέον ότι ο ίδιος αποδίδει εύσημα για αυτό το επίτευγμα (τη μεταφορά της τορπίλης) και στο Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας, δείχνοντας ότι το ΓΕΝ, οι Ενοπλες Δυνάμεις, η κυβέρνηση έβαλαν και εδώ πλάτη.

Βάση υποστήριξης για υποβρύχια - δολοφόνους

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, στην Ανατ. Μεσόγειο αναπτύχθηκε ξανά, μετά από αρκετό καιρό, με σταθμό ανεφοδιασμού τη Σούδα, το ακόμα πιο εξελιγμένο τους υποβρύχιο, κλάσης «Οχάιο», «USS Florida».

Σκάφος για το οποίο ο ίδιος ο ναύαρχος J. Foggo, διοικητής της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ που επιχειρούν σε Ευρώπη και Αφρική (USNAVEUR και NAVAF), έλεγε μιλώντας στο σχετικό ενημερωτικό της διοίκησης «On the Horizon»: «Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό όπλο, με ικανότητες stealth, που κανείς δεν μπορεί να το εντοπίσει. Είναι τεράστιο, όσο δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, εκτοπίζει 18.000 τόνους νερού (σ.σ: τα υποβρύχια κλάσης "Οχάιο" είναι τα τρίτα μεγαλύτερα στον κόσμο), και αποτελεί μείζονα συμβατική αποτροπή σε βάρος των αντιπάλων μας».

Το αξιοσημείωτο - και άκρως επικίνδυνο όσον αφορά την Ελλάδα - για τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια κλάσης «Οχάιο» είναι ότι ο βασικός τους σχεδιασμός προβλέπει τον εφοδιασμό τους με βαλλιστικούς πυραύλους (ballistic missile submarines - SSBN), αποτελώντας αυτά τα όπλα κομμάτι της «πυρηνικής αποτροπής» των ΗΠΑ, όπως λέγεται αρμοδίως.

Ωστόσο, 4 από τα 18 τέτοια υποβρύχια, ανάμεσά τους και το «USS Florida», μετασκευάστηκαν σε υποβρύχια που φέρουν πυραύλους «Κρουζ» (υποβρύχια SSGN). Υπολογίζεται, δε, ότι το «USS Florida» μπορεί να φέρει 154 πυραύλους «Tomahawk cruise» συν πυραύλους κατά στόχων επιφανείας «Harpoon».

Από μόνο του το γεγονός ότι μια τέτοια φονική μηχανή έχει ως βάση υποστήριξης τη Σούδα, βάζει την περιοχή και την Ελλάδα ευρύτερα στο στόχαστρο ανταγωνιστικών κέντρων και κρατών. Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι ένα τέτοιο υποβρύχιο δένει, υποστηρίζεται και ανεφοδιάζεται στη Σούδα πιστοποιεί στην πράξη ότι όλα τα υποβρύχια κλάσης «Oχάιο», επομένως και αυτά με τους βαλλιστικούς πυραύλους, μπορούν να δέσουν στη Σούδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Υπάρχει ...τεχνογνωσία

Αλλωστε (και) η Σούδα κουβαλά μια μακρά ιστορία υποστήριξης πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ. Για παράδειγμα, αρμόδιες αμερικανικές πηγές αναφέρουν σχετικά, επικεντρώνοντας στην υποστήριξη που παρείχε η τοποθεσία τα προηγούμενα χρόνια σε αμερικανοΝΑΤΟικές αεροπορικές δυνάμεις, ότι το αεροπορικό σκέλος της βάσης στο διάστημα 1962 - 1975 ήταν μία από τις αποθήκες «ειδικού οπλισμού» (όπου «ειδικά» εννοούνται πυρηνικά όπλα), με τα σχετικά «φορτία» να φυλάσσονται σε δύο «ειδικά» υπόστεγα.

Σημειώνουν, μάλιστα, ότι τα φορτία μπορούσαν θεωρητικά να φορτωθούν στα αεροσκάφη της ελληνικής ΠΑ της 340 Μοίρας, που είχαν λάβει το σχετικό χαρακτηρισμό «strike».

Η χρήση αυτή της Σούδας έρχεται κοντά και σε άλλες βάσεις στην Ελλάδα που αποδεικνύει ότι η χώρα, ελέω επιλογών της αστικής τάξης, έχει τη σχετική ...τεχνογνωσία.

Θυμίζουμε ότι ο «Ριζοσπάστης», με σειρά αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων σε προηγούμενα φύλλα, ανέδειξε ότι ο Αραξος (χρόνος εκκίνησης το 1961) τουλάχιστον έως το 2001 «φιλοξενούσε» 20 πυρηνικές βόμβες του ΝΑΤΟ. Οι δε σχετικές υποδομές (6 θόλοι τύπου WS3 με θέσεις για 24 βόμβες) παραμένουν σε «καθεστώς φύλαξης» στον Αραξο, έτοιμες προς αξιοποίηση όποτε κριθεί αναγκαίο από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Υπάρχει, μάλιστα, η εξής λίστα τρόμου σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη πυρηνικών στην Ελλάδα από το 1960 έως το 1989:

  • Η κεντρική αποθήκη ήταν στην Ελευσίνα. Αναπτύχθηκε εκεί για το σκοπό διαχείρισης των πυρηνικών η 138th Ordnance Company της US Army 558th US Army Artillery Group των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, που στο διάστημα 1960 - 1989 διαχειρίστηκε συνολικά 9 σημεία αποθήκευσης ανά την Ελλάδα παρέχοντας - όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές - υποστήριξη σε πυροβολικό (με οβίδες με πυρηνική γόμωση) και πυραύλους εδάφους - αέρος τύπου «Νike Hercules».
  • Πυρηνικές κεφαλές για πυραύλους εδάφους - εδάφους τύπου «Honest John» ήταν αποθηκευμένες σε ειδικούς χώρους, φυλασσόμενους από κλιμάκια Αμερικανών στρατιωτών στην Αργυρούπολη Κιλκίς (μονάδα διαχείρισης η αμερικανική 18th USAFAD), στο Περιβολάκι Λαγκαδά (19th USAFAD) και τη Δράμα (88th USAFAD).
  • Πυρηνικές οβίδες τύπου «8 inch howitzer» αποθηκεύονταν στα Γιαννιτσά (70th USAFAD). Πυρηνικές κεφαλές για πυραύλους εδάφους - αέρος τύπου «Νike Hercules» ήταν διασπαρμένες σε Κερατέα (37th USAAD, στο Κερατοβούνι), Κορωπί (επιχειρούσε εκεί η 1st Battery Alpha team της 76th USAAD των ΗΠΑ), Κατσιμίδι (78th USAAD) και Ερυθραία (79th USAAD).
  • Λέγεται, ακόμα, ότι στην Τανάγρα λειτουργούσε τουλάχιστον έως το 1988 μεγάλη «ειδική» αποθήκη της αμερικανικής ΠΑ που επιχειρεί στην Ευρώπη (USAFE).

Στα 29 αυτά χρόνια, αποθηκεύτηκαν συνολικά 164 πυρηνικές κεφαλές στην Ελλάδα, αναφέρουν οι ίδιες πηγές. Προσθέτουν ότι η απόσυρση των όπλων αυτών από την Ελλάδα και η απενεργοποίηση των αντίστοιχων θέσεων έγιναν σταδιακά έως το 1990 στο πλαίσιο της επιχείρησης των Αμερικανών «Silent Echo».

Με προσδόκιμο ζωής ...νεκροταφείου

Αμερικανικές πηγές τονίζουν και το εξής ανατριχιαστικό στοιχείο, ενδεικτικό και αυτό των κινδύνων που αντιμετωπίζουν ο λαός και τα παιδιά του που υπηρετούν στις Ενοπλες Δυνάμεις:

«Εγκαταστάθηκε ένα απομακρυσμένο τερματικό για τηλεπικοινωνίες HF μέσω του European Command Control Console System (ECCCS) στο περίφημο "Cemetery Net" (σ.σ. "Δίκτυο Νεκροταφείο", λειτούργησε μεταξύ 1976 - 1982, πριν αντικατασταθεί από το πιο εξελιγμένο "Regency Net") που συνέδεε όλους τους σταθμούς πυρηνικού συναγερμού (σ.σ. στο Εντινγκεν στη Δυτ. Γερμανία και στο Ιντσιρλίκ στην Τουρκία) και αποθήκευσης στη Δυτική Ευρώπη.

Σε περίπτωση που ξεσπούσε ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Αμερικανός Πρόεδρος θα ενεργοποιούσε τους κωδικούς για να μεταδώσει μηνύματα έκτακτης ανάγκης, που θα προκαλούσαν μια περιορισμένη ή ολική πυρηνική απάντηση, μέσω αυτού του μέσου και τα πυρηνικά θα απελευθερώνονταν για χρήση από τον Ελληνικό Στρατό.

Το όνομα "Cemetery Net" επιλέχθηκε για να δείξει το προσδόκιμο ζωής των συνδεδεμένων μονάδων. Σε περίπτωση αιφνίδιων εχθροπραξιών, πιθανόν να καταστρέφονταν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα»!


Θ. Μπ.