Στη σοβιετική εποχή, στη Σοβιετική Ενωση συνηθιζόταν ο σοβιετικός λαός να προϋπαντάει τις μεγάλες γιορτές και, πριν απ' όλα, την επέτειο της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, με σημαντικά επιτεύγματα στη δουλιά, στην επιστήμη, στην τέχνη, στον αθλητισμό, κοντολογίς σε όλους τους τομείς της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Οι κολεκτίβες των εργαζομένων ανέφεραν για την υπερεκπλήρωση των παραγωγικών σχεδίων, τη θέση σε λειτουργία νέων βιομηχανικών επιχειρήσεων, σχολείων, νοσοκομείων, παιδικών σταθμών, μεγάρων πολιτισμού, θεάτρων, κατοικιών - όλα όσα χρειάζεται η χώρα και ο κάθε άνθρωπος για μια κανονική ζωή.

Μετά την αρπαγή της εξουσίας από τους σημερινούς ψευτοδημοκράτες και την καταστροφή της ΕΣΣΔ όλα αυτά εξοστρακίστηκαν και αμαυρώθηκαν. Η Σοβιετική Ενωση ήταν, τάχατες, «απολίτιστη» χώρα και τώρα, επιτέλους, επιστρέφει στη μεγάλη λεωφόρο του ανθρώπινου πολιτισμού. Και τώρα ο υποταγμένος Τύπος και οι απολογητές του κυρίαρχου καθεστώτος εξακολουθούν να χλευάζουν και τη σχεδιασμένη σοβιετική οικονομία, και τα πεντάχρονα σχέδια, που έδιναν τη δυνατότητα στη χώρα να ενισχύσει την οικονομία και να ορμήσει στο Διάστημα, εξακολουθούν να ρίχνουν «λάσπη» στο Μεγάλο Οκτώβρη, στους κομμουνιστές μπολσεβίκους, στους αρχηγούς της επανάστασης Λένιν και Στάλιν.

Ας δούμε όμως, για σύγκριση, τα «επιτεύγματα» του αντιλαϊκού καθεστώτος στα 10 χρόνια καπιταλιστικής διακυβέρνησης της Ρωσίας. Μια ομάδα ειδικών της Κρατικής Δούμας, με βάση τα υλικά της Ακαδημίας Επιστημών της Ρωσίας και των εκθέσεων της Κρατικής Επιτροπής Στατιστικής ανάλυσε την κατάσταση στην οικονομία, στον κοινωνικό τομέα και στον τομέα της ασφάλειας. Τα συμπεράσματά της είναι αξιοθρήνητα.

Για παράδειγμα, η παραγωγή του συνολικού εγχώριου προϊόντος στα χρόνια διακυβέρνησης του Γιέλτσιν μειώθηκε κατά 43,5% και ο οριακός κρίσιμος δείκτης πτώσης ήταν 30%. Αυτό απειλεί πλήρη παρακμή της οικονομίας.. Πολυάριθμα και οξύτατα τα προβλήματα της οικονομίας, της άμυνας και του κοινωνικού τομέα. Από τη Ρωσία έχουν φυγαδευτεί χωρίς επιστροφή 500 δισ. δολάρια και η εξαγωγή κεφαλαίων συνεχίζεται. «Σαν αποτέλεσμα των μηχανορραφιών κάθε είδους οικονομικών πυραμίδων και ύποπτων τραπεζών, οι άνθρωποι έχασαν περίπου 600 δισ. ρούβλια. Αυτά τα χρήματα κλάπηκαν από το λαό», υποστηρίζουν οι ειδικοί.

Ακόμα μια σημαντική παρατήρηση: «Ως αποτέλεσμα των ληστρικών ιδιωτικοποιήσεων το μερίδιο της κρατικής ιδιοκτησίας μειώθηκε από το 91% το 1992, στο 17% το 1998. Στα ιδιωτικά χέρια βρέθηκαν οι κλάδοι που διαμορφώνουν τον κρατικό προϋπολογισμό της χώρας, όπως το σύμπλεγμα ενέργειας - καυσίμων. Σαν αποτέλεσμα της καταλήστευσης της ιδιοκτησίας του λαού η αξία του εθνικού πλούτου της Ρωσίας μειώνεται κάθε μήνα. Μειώνονται τα έσοδα του κράτους, πράγμα που οδηγεί στην περικοπή των συντάξεων, των επιδομάτων, των μισθών, των δαπανών για την επιστήμη, τον πολιτισμό, την υγεία και τα λοιπά». Συντελέστηκε η στοχοκατευθυνόμενη διάλυση του αγροτοβιομηχανικού τομέα, ενώ σοβαρή κρίση περνούν όλα τα είδη μεταφορών.

Σύμφωνα με τους απολογητές του κυρίαρχου καθεστώτος, η Σοβιετική Ενωση ήταν «απολίτιστη» χώρα! Οπως είναι γνωστό, σε όλη τη διάρκεια κάθε χρόνου και ειδικότερα, πριν από την επέτειο του Μεγάλου Οκτώβρη, στην «απολίτιστη» χώρα χορηγούνταν εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα κατοικήσιμου χώρου, ενώ στις 7 Νοέμβρη εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες γιόρταζαν την εγκατάστασή τους σε νέα κατοικία... Και τι συμβαίνει τώρα; Να, λοιπόν, σε ποιο συμπέρασμα κατέληξαν οι προαναφερόμενοι ειδικοί: «Η χορήγηση κατοικιών μειώθηκε κατά δυο φορές. Παράλληλα όμως αυξήθηκε από το 7% στο 16% το μερίδιο κατοικιών "ελίτ". Για τους εργαζόμενους είναι πρακτικά αδύνατο να αποκτήσουν κατοικία».

Αυτά δεν είναι όλα ακόμα. Σήμερα, στα 100 χλμ. του δικτύου υποδομής του κατοικήσιμου χώρου συμβαίνουν 73 βλάβες. Σ' αυτές τις συνθήκες, σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχει μια πραγματική κρίση που σχετίζεται με τις μαζικές βλάβες στον τομέα των κατοικιών και των υπηρεσιών του δήμου. Οι κρατικές επιδοτήσεις για συντήρηση του τομέα αυτού μειώθηκαν πάνω από 3,5 φορές, ενώ τα ενοίκια των κατοικιών και άλλες πληρωμές του πληθυσμού κατά 30 φορές! Οι ειδικοί διαπιστώνουν: «Η πληρωμή των υπηρεσιών που προσφέρουν τα δημοτικά όργανα είναι τόσο υψηλή, που "τρώει" το μεγαλύτερο μέρος του μισθού ή της σύνταξης, καταδικάζοντας τους ανθρώπους σε ζωή πείνας».

Απολύτως θλιβερή είναι η κατάσταση και στον κοινωνικό τομέα. Κάθε φορά που γίνεται η συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό, η αριστερή αντιπολίτευση αναγκάζεται να πολεμήσει σκληρά για τη χορήγηση επιπρόσθετων κονδυλιών για τον κοινωνικό τομέα, που ο κυβερνητικός προϋπολογισμός τον έχει «κατακουτσουρέψει». Η κυβέρνηση όμως συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική της. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι να πέσει η Ρωσία ως προς το βιοτικό επίπεδο από την πρώτη δεκάδα κρατών στην 29η θέση, στην κατηγορία των υπανάπτυκτων χωρών.

Σήμερα στη Ρωσία ο αριθμός των ανέργων έφτασε τα 10.300.000 άτομα. Οι συνταξιούχοι έχουν οδηγηθεί στο όριο της επιβίωσης, μιας και η μέση σύνταξη εξασφαλίζει μόνο το 30-50% του κατώτερου ορίου διαβίωσης, ενώ η ελάχιστη σύνταξη είναι κατά 10 φορές χαμηλότερη. Το τμήμα του πληθυσμού που ζει κάτω από όριο φτώχειας άγγιξε ήδη το 40%. Σαν συνέπεια, η θνησιμότητα αυξήθηκε κατά 2,5 φορές, ενώ η γεννητικότητα μειώθηκε κατά δυο περίπου φορές.

Ακόμα μερικοί αριθμοί. Σαν αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης της κοινωνίας και της αδιαφορίας του κράτους για τη διαπαιδαγώγηση της νεολαίας, ο αριθμός των παιδικών προσχολικών ιδρυμάτων μειώθηκε κατά 27%, ο αριθμός των παιδιών στα προσχολικά ιδρύματα μειώθηκε κατά 43,3%, ενώ ο αριθμός των απόφοιτων από τα ΑΕΙ κατά 23,3%. Κατά 1,9 φορές λιγότεροι πολίτες πηγαίνουν στα θέατρα, κατά 2,1 φορές επισκέπτονται τα μουσεία. Το τιράζ των βιβλίων μειώθηκε κατά 3,7 φορές. Σύμφωνα με τους ειδικούς της Κρατικής Δούμας, «πρόκειται για σοβαρή απειλή για το πνευματικό δυναμικό της χώρας. Σήμερα κιόλας περίπου 5.000.000 Ρώσοι σχολικής ηλικίας δε σπουδάζουν». Σε ό,τι αφορά την επιστήμη, η χρηματοδότησή της μειώνεται συνεχώς και αποτελεί μόνο το 0,32% του συνολικού εγχώριου προϊόντος.

Αυτή είναι λοιπόν η θλιβερή κατάσταση της σημερινής Ρωσίας σε όλους ανεξαίρετα τους τομείς της ζωής. Η κραταιά χώρα, που πριν από 10 χρόνια ήταν πράγματι ένας φάρος για όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα, τώρα έχει οδηγηθεί από το αντιλαϊκό γιελτσινικό καθεστώς στην «προϊστορία». Αυτό είναι το νομοτελειακό αποτέλεσμα της διακυβέρνησης του αντιλαϊκού καθεστώτος. Αυτή είναι η συνέπεια της άγριας καπιταλιστικοποίησης της χώρας. Και δεν υπάρχουν ελπίδες ότι η πτώση θα σταματήσει. Το συμπέρασμα είναι ένα: Οι εργαζόμενοι πρέπει να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους, για τις κατακτήσεις που τους έχουν αφαιρεθεί, για το σοσιαλισμό. Σήμερα είναι, όπως και στην αυγή του αιώνα που φεύγει, πολύ επίκαιρα τα συνθήματα της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης: «Τα εργοστάσια και οι φάμπρικες στους εργάτες!», «Η γη στους αγρότες!», «Ειρήνη στους λαούς!».