Επίκεντρο, τι άλλο; Η «δυναμική είσοδος» - όπως τη χαρακτηρίζουν - της Πάτρας στον ενεργειακό χάρτη, καθώς το λιμάνι της μπορεί να αποτελέσει «επιχειρησιακή βάση», με τη μετατροπή κυρίως του νέου, αλλά με αξιοποίηση και των υποδομών του παλιού, συνολικότερα της παραλιακής ζώνης, σε υποστηρικτικό «κόμβο» όλης αυτής της δραστηριότητας. Ηδη βλέπουν το φως της δημοσιότητας σενάρια για τη φιλοξενία και υποστήριξη των υπεράκτιων ερευνών, αφού το λιμάνι της Πάτρας βρίσκεται ανάμεσα στα δύο ερευνητικά πεδία (Ιονίου - Κρήτης) και διαθέτει χωροθετημένες δραστηριότητες υποστήριξης γεωτρητικών εργασιών στο νέο master plan του.

Η τελευταία αυτή εξέλιξη αποτελεί έναν ακόμα «κρίκο» μιας αλυσίδας σχεδιασμών εδώ και χρόνια με στόχο να ικανοποιηθούν τα «θέλω» πολυεθνικών επιχειρηματικών συμφερόντων αλλά και των ντόπιων μεγαλοεπιχειρηματιών, που κοιτάνε να ενισχύσουν τη θέση τους στην περιοχή αξιοποιώντας κρίσιμες υποδομές.

Θυμίζουμε ότι το 2019 η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μετά αυτή της ΝΔ πανηγύριζαν για μελλοντικές εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή, καθώς και για τον αγωγό «East Med», που ανάμεσα στα άλλα θα αποτελούσε «αγωγό ειρήνης και φιλίας» των λαών. Αρχές του 2021 όλα τα παραπάνω σταμάτησαν, οι έρευνες έμειναν «στον αέρα», οι όμιλοι έγιναν «καπνός» και ο αγωγός κρίθηκε «ασύμφορος» (πάντα με την «παραίνεση» των ΗΠΑ). Το 2022, με αφορμή την προσπάθεια ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία, το Ιόνιο και ο Πατραϊκός ξαναμπήκαν στο κάδρο των ερευνών, αποκλειστικά για φυσικό αέριο αυτήν τη φορά.

Τα παραπάνω και οι συζητήσεις όλων αυτών των χρόνων, τα μπρος - πίσω, τα αντιφατικά σχέδια που κατά καιρούς εμφανίζονται και αποσύρονται (εξορύξεις, αγωγοί LNG, υπεράκτιο αιολικό πάρκο, κρουαζιέρα, mega yachts κ.λπ.) έχουν ως κοινό παρονομαστή την πρόθεση της αστικής τάξης της χώρας και του τοπικού κεφαλαίου να στοιχηθούν με οποιονδήποτε σχεδιασμό εντάσσει την Πάτρα στα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια και εξασφαλίζει την περιβόητη «γεωστρατηγική αναβάθμιση».

Σε αυτό το πλαίσιο, δύο χρόνια πριν (Οκτώβρης 2023) αντιπροσωπεία της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ), με επικεφαλής τον διευθύνοντα σύμβουλο Αρη Στεφάτο και συνοδευόμενη από στελέχη της κοινοπραξίας «ExxonMobil» - «Helleniq Energy», είχε επισκεφθεί τον Οργανισμό Λιμένος Πατρών (ΟΛΠΑ) για επιτόπια αυτοψία και επαφές με τη διοίκηση. Οχι τυχαία, μάλιστα, το στέλεχος του ΕΔΕΥΕΠ προβλήθηκε ως ο «συνδετικός κρίκος» για την αξιοποίηση του λιμανιού στους επικίνδυνους για τον λαό σχεδιασμούς.

Αντίστοιχα σημαντικό ρόλο στα σχέδια των διαφόρων πολυεθνικών ενεργειακών κολοσσών παίζει και η διοίκηση του ΟΛΠΑ, που είναι πλήρως εναρμονισμένη με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς διαχρονικά, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, φτάνει να ενισχύονται οι θέσεις των ντόπιων μεγαλοεπιχειρηματιών στη διανομή της «λείας», να εξυπηρετούνται οι συνολικότεροι αστικοί σχεδιασμοί στη χώρα, στο πλαίσιο και της στρατηγικής πρόσδεσης με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Προβάλλει σε κάθε ευκαιρία τη μετατροπή του λιμανιού της Πάτρας σε βάση υποστήριξης των δραστηριοτήτων στο Ιόνιο, στον Κυπαρισσιακό και στην Κρήτη, με νέες προοπτικές logistics, συντήρησης και θαλάσσιας υποστήριξης, με το «τυράκι» των νέων θέσεων εργασίας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

Μάλιστα, με την έναρξη των γεωτρήσεων στο Ιόνιο προβλέπεται προσωρινή δέσμευση τμημάτων του Προβλήτα Αστιγγος και του Βόρειου Προβλήτα για τη δημιουργία εγκαταστάσεων υποστήριξης [χώρων αποθήκευσης και επεξεργασίας μειγμάτων γεωτρήσεων, θέσεων παραβολής βοηθητικών πλοίων τύπου PSV (Platform Supply Vessel) μήκους έως 80 μέτρων για τη μεταφορά υλικών προς τα σημεία των γεωτρήσεων κ.λπ.], με υποδομές που όπως αναφέρει δεν θα επηρεάζουν τις εμπορικές χρήσεις των προβλητών. Πρόκειται για σχεδιασμούς κυβέρνησης, ΟΛΠΑ και ΤΑΙΠΕΔ που έχει ήδη καταγγείλει η δημοτική αρχή, υπογραμμίζοντας ότι μαζί με τον λαό δεν πρόκειται να δεχτούν «λάσπη και ένα ολόκληρο εργοτάξιο» στην «αυλή» της πόλης.

Γι' αυτό άλλωστε το νέο master plan του ΟΛΠΑ, που έχει ήδη εγκριθεί από την ΕΣΑΛ (Επιτροπή Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων) και βρίσκεται σε τελικό στάδιο θεσμικής κατοχύρωσης, προβλέπει:

- Μονάδα αποθήκευσης και διοχέτευσης LNG, με ανάπτυξη στο λιμάνι προβλητών με εγκαταστάσεις αποθήκευσης και εφοδιασμού μικρότερων δεξαμενόπλοιων, ώστε να αξιοποιηθεί το LNG για καύσιμο κίνησης των πλοίων.

- Χώρους υποστήριξης upstream δραστηριοτήτων (γεωτρήσεις, συντήρηση εξοπλισμού, logistics).

- Νέα κρηπιδώματα και οργάνωση της παλαιάς λιμενικής ζώνης.

- Συνδυασμό εμπορικής, τουριστικής και ενεργειακής δραστηριότητας. Ηδη τοπικά από τους εκπροσώπους του ΟΛΠΑ γίνεται λόγος για έγκριση 12,4 εκατ. ευρώ για την κατασκευή μαρίνας Mega Yacht, ενώ μεγάλος «ντόρος» γίνεται τοπικά και για τη χρήση του λιμανιού και για πρόσδεση κρουαζιερόπλοιων, με ταυτόχρονη ένταξη της Πάτρας στον σχετικό «χάρτη».

- Υποδομές για μεταφόρτωση και αποθήκευση υλικών, προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις των θαλάσσιων πάρκων και των γεωτρητικών έργων.

Πρόκειται για σχεδιασμούς που δεν σταματούν εδώ, αφού το λιμάνι της Πάτρας ήδη αποτελεί βάση για τα διεθνή δρομολόγια των πλοίων της Αδριατικής (Πάτρα - Ηγουμενίτσα - Μπάρι - Μπρίντιζι - Βενετία), με διασύνδεση ακόμα και με την Τουρκία. Ταυτόχρονα, προβλήθηκαν δεόντως η αύξηση των συνολικών εσόδων του το α' εξάμηνο του 2025 σε σχέση με το αντίστοιχο το 2024, κατά 11,85%, και η «εμπιστοσύνη» που έδειξαν στον ΟΛΠΑ εφοπλιστικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα πλοία «Ro-Ro».

Ολα τα παραπάνω έρχονται να συνδυαστούν και να ανταγωνιστούν σχέδια σύνδεσης του λιμανιού με τη σιδηροδρομική γραμμή, την ανάπτυξη του Τουρισμού κ.λπ.

Αυτοί οι σχεδιασμοί, που επανέρχονται και από τις τελευταίες εξελίξεις, στρέφονται συνολικά κατά του λαού. Τόσο λόγω των κινδύνων που δημιουργεί η όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσα σε ΗΠΑ - Κίνα για τον έλεγχο λιμανιών (άλλωστε στον Πειραιά τον πρώτο λόγο έχει η κινεζική COSCO) και των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, τη μάχη για την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών κ.λπ., που ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της αντίστοιχης «ειρήνης», όσο και λόγω της γενικότερης κατάστασης που θα διαμορφώσουν για τον λαό στην πόλη.

Σε αυτό το πλαίσιο παίζουν τον ρόλο τους όλοι οι «πρόθυμοι», όλοι οι τοπικοί φορείς που νοιάζονται για την «εξωστρέφεια» και «το καλό» της Πάτρας. Ανάμεσά τους είναι οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων, οι παρατάξεις τους στο Δημοτικό Συμβούλιο, εκπρόσωποι επιχειρηματικών ομίλων αλλά και επιχειρηματίες που «σκίζονται», δίνοντας όλοι τους «γην και ύδωρ» για να χωρέσουν κάθε είδους επιχειρηματικά συμφέροντα στο λιμάνι και στη χερσαία παραλιακή ζώνη της πόλης (από τους σχεδιασμούς για τις εξορύξεις μέχρι τους χώρους αποθήκευσης LNG, μαρίνες mega yacht, πεντάστερα ξενοδοχεία κ.λπ.), μακριά από τις ανάγκες του λαού.

Δεν είναι λοιπόν τυχαία η όξυνση του αντικομουνισμού και στην Πάτρα, η επίθεση που εξαπολύεται από τους ντόπιους μεγαλοεπιχειρηματίες και την κυβέρνηση της ΝΔ που τους στηρίζει, όπως και από τους εκπροσώπους των αστικών κομμάτων και τοπικά (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.), ενάντια στο Εργατικό Κέντρο, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και στη δημοτική αρχή. Επιδιώκουν «σιγή νεκροταφείου» για να εφαρμόζουν εργασιακές συνθήκες «γαλέρας» και να εξαπλώνουν τους επενδυτικούς σχεδιασμούς τους, με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές να αξιοποιούνται για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους και με τη μετατροπή της χερσαίας ζώνης της πόλης (με πρώτη επιδίωξη το λιμάνι) σε ένα χρυσοφόρο πεδίο κερδοφορίας τους.

Η εργατική τάξη και ο λαός της Πάτρας δεν πρέπει να «τσιμπήσουν» στα γνωστά παραμύθια για τα οφέλη της ανάδειξης της περιοχής σε «κόμβο» και στρατηγικό εταίρο για τα ευρωΝΑΤΟικά συμφέροντα, πράγμα που δήθεν θα διασφαλίσει και τα κυριαρχικά δικαιώματα. Γιατί «κόμβος» είναι και η Ουκρανία, «κόμβος» η Γάζα, «κόμβος» το Αφγανιστάν, η Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ, και όλοι γνωρίζουμε με πόσο βαριές θυσίες πλήρωσε και πληρώνει ο λαός τους, γενικά οι λαοί της περιοχής, τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση».

Η εργατική τάξη έχει μόνο να χάσει από την παράδοση του ενεργειακού πλούτου της χώρας στα μονοπώλια, εν προκειμένω στην αμερικάνικη «ExxonMobil». Θα συνεχίσει να πληρώνει το στρατηγικό πλάνο της απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο και την αντικατάστασή του από το πανάκριβο αμερικανικό LNG, όπως πληρώνει τώρα τις ΑΠΕ. Θα συνεχίσει επίσης να πληρώνει πανάκριβα καύσιμα και φυσικό αέριο, αλλά και κάθε πλουτοπαραγωγικό πόρο που εκμεταλλεύονται οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Γι' αυτό δεν πρέπει να έχει καμία εμπιστοσύνη σε όσους της τάζουν «καθρεφτάκια», κουνώντας τη σημαία των λίγων και κακοπληρωμένων θέσεων εργασίας που μπορεί να διασφαλιστούν. Πρέπει να καταδικάσει τόσο τη ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και όλα τα αστικά κόμματα, που η μόνη τους κριτική προς την κυβέρνηση είναι ότι καθυστέρησε να προχωρήσει τον συγκεκριμένο σχεδιασμό!

Ο λαός της Πάτρας, συνολικά της Δυτικής Ελλάδας και των Ιονίων Νήσων, δεν πρέπει να δεχτεί την πολιτική που στηρίζει με κάθε τρόπο τα επιχειρηματικά κέρδη, και μέσω των εξορύξεων φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων στην περιοχή, με τον ίδιο να γίνεται «όχημα» για την υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών εναντίον του, αλλά να σταθεί αποφασιστικά απέναντί τους, οργανώνοντας τον αγώνα του.

Πραγματική λύση είναι μόνο ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός, η εργατική εξουσία, με αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που θα εξασφαλίσει ότι ο ορυκτός πλούτος και όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας θα είναι στην υπηρεσία του λαού και των αναγκών του. Μόνο σ' αυτόν τον δρόμο υπάρχει η δυνατότητα για ισόρροπη και συνδυασμένη εκμετάλλευση όλων των πηγών και μορφών Ενέργειας, με τη διαμόρφωση σχέσεων αμοιβαίου οφέλους με άλλα κράτη και λαούς.