Με τον πήχη ακόμα πιο ψηλά, ώστε να φτάνει τα όσα αξίζουν τα παιδιά, για να γίνει πραγματικότητα μια «μικρογραφία» ενός κόσμου συλλογικότητας, αλληλεγγύης, σκέψης, δημιουργίας, χαράς, χτίστηκε και λειτούργησε η παιδική κατασκήνωση του «κόκκινου Αερόστατου» στον Κάτω Αλισσό Αχαΐας.

Για μια ακόμα φορά, η παιδική κατασκήνωση λειτούργησε στο πλαίσιο της Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης της ΚΝΕ, με τα δυνατά μηνύματά της να αντηχούν σε όλη τη χώρα. Μέσα σε ένα ασφαλές από κάθε άποψη περιβάλλον, όπου οι ανησυχίες κάθε νέου και νέας έχουν θέση, με σεβασμό στην ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση της παιδικής και προεφηβικής ηλικίας. Γιατί τα παιδιά που συμμετείχαν, οι συνομήλικοί τους σε όλη τη χώρα, σε όλο τον κόσμο, γίνονται δέκτες των σκληρών εικόνων των πολέμων, της προσφυγιάς. Καταλαβαίνουν με τον δικό τους τρόπο την αδικία, τον πόνο και τη δυστυχία των παιδιών των εμπόλεμων περιοχών... Οι ανησυχίες αυτές έχουν θέση στην παιδική κατασκήνωση, γίνονται δράση, έκφραση, δημιουργία, δύναμη. Για να τραγουδήσουν τελικά όλοι μαζί: «Αν και μικροί, μα δυνατοί / Υψώνουμε όλη τη φωνή / Ενάντια στον πόλεμο, από τη Γάζα ως εδώ / Είμαστε δυο, είμαστε τρεις / Είμαστε χίλιοι δεκατρείς / Και κόντρα πάμε στον καιρό / Για το μεγάλο, το όμορφο, το κόκκινο το αύριο». Στίχοι από το τραγούδι της παιδικής κατασκήνωσης γεμάτοι ελπίδα, την οποία τα παιδιά μοιράζουν και τριγύρω τους, κάνοντας να μοιάζει πιο κοντινό ένα αύριο στο οποίο οι λαοί δεν θα υποφέρουν.

Ο επιτυχημένος συνδυασμός της κατασκηνωτικής εμπειρίας, με την απόλαυση της ομορφιάς των περιοχών όπου φιλοξενείται κάθε χρόνο, την ουσιαστική παρουσία εκεί, την γνωριμία με την Ιστορία, άφησε για μία ακόμα φορά θετικό αποτύπωμα. Η εμπιστοσύνη που δείχνουν όλο και περισσότεροι γονείς που γνωρίστηκαν με το «κόκκινο Αερόστατο» μέσα από το περιοδικό, από τις δράσεις και τη συμμετοχή των παιδιών τους στην κατασκήνωση δικαιώθηκε, όπως προκύπτει από τα ιδιαίτερα θερμά λόγια με τα οποία απευθύνθηκαν στους διοργανωτές μετά την ολοκλήρωσή της. Με τις καλύτερες εντυπώσεις έφυγαν τα ίδια τα παιδιά.

Είναι κοινά αποδεκτό πως η κατασκήνωση γενικά μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη και για τα παιδιά σε διάφορα επίπεδα, από την κοινωνικοποίηση μέχρι την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη και συνύπαρξη. Ειδικά για το «κόκκινο Αερόστατο», η προσπάθεια είναι αυτές οι δυνατότητες να αξιοποιούνται στον μέγιστο βαθμό, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μέσα από τη φροντίδα για το περιβάλλον, μέσα από τον σχεδιασμό των διαφορετικών δραστηριοτήτων σε αρμονία με τον ελεύθερο χρόνο. «Οδηγός» το περιοδικό από το οποίο αντλήθηκαν ιδέες για τη θεματογραφία των δραστηριοτήτων, π.χ. με πολύμορφη έκφραση σχετικά με την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος.

Οπου γύριζε το μάτι, υπήρχε μία γωνιά με διαθέσιμα υλικά για διάβασμα, ζωγραφική, κατασκευές. Μάλιστα, ενδεικτικό του περιεχομένου της κατασκήνωσης είναι ότι τα έργα των παιδιών έγιναν μέσο πολύμορφης έκφρασης. Για παράδειγμα, ζωγραφιές με τίτλο «εμείς θα διαλέξουμε χρώματα για το δικό μας αύριο» έγιναν ενθύμια τα οποία χαρίστηκαν σε όλους όσοι συνέβαλαν στην κατασκήνωση. Κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενες βέβαια ήταν οι προσπάθειες ανάδειξης των καλλιτεχνικών αναζητήσεων και στη σύνθεση και ερμηνεία μουσικής, που κατέληξε και φέτος στην επιλογή του τραγουδιού της κατασκήνωσης...

Ενα από τα στοιχεία που ξεχώρισε και φέτος ήταν ο συνδυασμός και η ευκαιρία για ανάδειξη των ενδιαφερόντων του κάθε ενός μικρού κατασκηνωτή, η συζήτηση πάνω στους προβληματισμούς των παιδιών των συγκεκριμένων μικρότερων ηλικιών, με ένα μοναδικό πνεύμα συλλογικότητας. Με τη λειτουργία σαν ομάδα με αλληλοσεβασμό και αλληλοβοήθεια, με ανιδιοτέλεια. Εμπνευση άλλωστε αποτέλεσε, για μία ακόμα φορά, η ακούραστη φροντίδα των ομαδαρχών αλλά και όσων βρίσκονταν διαρκώς δίπλα στις ανάγκες των παιδιών.

Μέσα σε αυτό το φροντισμένο πλαίσιο, τα παιδιά, κάποια για πρώτη φορά μακριά από το σπίτι, έλυσαν μικρά ή μεγαλύτερα ζητήματα συμβίωσης, ανακάλυψαν τη ζωή κοντά και μέσα στη φύση, στηρίχθηκαν στις δυνατότητές τους και τις είδαν να πολλαπλασιάζονται όταν ενώθηκαν με αυτές των άλλων παιδιών, για να εξασφαλίσουν ότι κάθε μέρα θα κυλά όμορφα, «μαζί», δημιουργικά.

Δεμένες με το περιεχόμενο της αντιιμπεριαλιστικής κατασκήνωσης που την φιλοξένησε, ήταν οι επισκέψεις που διοργανώθηκαν στην Πάτρα. Στην «Achaia Clauss» τα παιδιά έμαθαν, μεταξύ άλλων, για τους αντάρτες του ΕΛΑΣ που ξαπόστασαν στις εγκαταστάσεις της πριν απελευθερώσουν την πόλη, την ανάπτυξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος αλλά και την παραγωγή του εργοστασίου.

Μέσα από την επίσκεψη στο ιστορικό καταφύγιο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κάτω από την πλατεία των Ψηλών Αλωνιών, που είχε χρησιμοποιηθεί για την προστασία του λαού κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών.

Ενώ χαραγμένη στη μνήμη όλων όσοι συμμετείχαν θα μείνει το πολύβουο ποτάμι του «κόκκινου Αερόστατου» που περνώντας από τους δρόμους της Πάτρας με κατεύθυνση τη μεγάλη συγκέντρωση, έστειλε μήνυμα ειρήνης και αλληλεγγύης.

Σε ένα σύνολο πολλών ξεχωριστών στιγμών που ξεδιπλώθηκαν αυτές τις τέσσερις μέρες ιδιαίτερη θέση έχει μία συγκλονιστική κίνηση των μικρών κατασκηνωτών το βράδυ του Σαββάτου. Οταν με πορεία κατευθύνθηκαν στην κεντρική σκηνή, φώναξαν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», ανάμεσα σε μία βροχή από τρικάκια που έγραφαν «Αντίσταση ειρήνη, αλληλεγγύη, ελευθερία» στα χρώματα της σημαίας της Παλαιστίνης. Στην κεφαλή βρισκόταν ένας μικρός Παλαιστίνιος κατασκηνωτής, κρατώντας σφιχτά τη σημαία της χώρας του. Γύρω του παιδιά από κάθε μεριά της χώρας φτιάχνοντας έναν κύκλο αγάπης και αλληλεγγύης κλείνοντας μέσα του όλα τα δοκιμαζόμενα παιδιά της Γάζας.

Τραγούδησαν το «Ηταν κάποτε δυο φίλοι» - τον Υμνο της Παλαιστίνης, που έχει γράψει ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ πολύ δυνατά ακούστηκε το σύνθημα «το κόκκινο Αερόστατο στη σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά» και έδωσαν στον αντιπρόσωπο της Νεολαίας του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης, αφίσα για τη φιλία των λαών.

Εμπειρίες και στιγμές που χρωματίζουν με τα πιο όμορφα χρώματα το μέλλον, που γίνονται εφόδια για να βαδίσουν τα παιδιά με θάρρος και ελπίδα. Θαρρετά, με βάση το πώς μπορεί να είναι και όχι όπως είναι τα πράγματα. Με όλα αυτά τα συστατικά που κάνουν ξεχωριστή την εμπειρία της παιδικής κατασκήνωσης να ενσωματώνονται φυσικά, να γίνονται συμμετοχή στην προσπάθεια.

Με τα Φεστιβάλ των μεγάλων πόλεων να έχουν οριστεί, οι μικροί φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου» θα βρουν κι εκεί το δικό τους Στέκι. Αλλωστε, το επόμενο ραντεβού τους, όπως φάνηκε και από συζητήσεις μεταξύ των παιδιών... έχει ήδη οριστεί: «Το μεγάλο φεστιβάλ πότε είναι» - «Τον Σεπτέμβρη»... Και φυσικά στις γειτονιές και στις πόλεις σε όλη την Ελλάδα με τις ομάδες του «κόκκινου Αερόστατου» να σχεδιάζουν ήδη τις επόμενες δράσεις τους...