Αποκλεισμένοι από το αντικείμενο που σπούδασαν συνεχίζουν να βρίσκονται οι πτυχιούχοι των Σχολών Επιστήμης, Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθήνας (ΣΕΦΑΑ) με δίπλωμα προπονητή ποδοσφαίρου, αφού το υπάρχον καθεστώς ορίζει ως βασική προϋπόθεση για εργασία σε κάθε ομάδα (ακόμα και στις ακαδημίες μικρότερων κατηγοριών) μόνο την απόκτηση διπλώματος από τα σεμινάρια προπονητικής της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ). Σεμινάρια στα οποία η συμμετοχή απαιτεί και αντίστοιχο κόστος για όσους θέλουν να τα παρακολουθήσουν, με διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Η διαδικασία αυτή, μάλιστα, σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις - π.χ. ενασχόληση με τις μικρές ηλικίες - εγείρει μια σειρά σημαντικών ερωτημάτων για το κατά πόσο μπορούν τα ολιγοήμερα σεμινάρια να δώσουν τα απαραίτητα εφόδια για να γίνει σωστή δουλειά.

Για τις πτυχές του συγκεκριμένου προβλήματος ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με τον Βαγγέλη Κουτσογιάννη, γενικό γραμματέα της πρόσφατα ιδρυθείσης Πανελλήνιας Ενωσης Προπονητών Ποδοσφαίρου Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕΠΠΠΕ).

-- Ποιες συνθήκες επέβαλαν τη δημιουργία σωματείου Προπονητών Ποδοσφαίρου Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης;

-- Ο απόλυτος αποκλεισμός των προπονητών πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από τον φυσικό μας χώρο, που είναι τα γήπεδα και οι πάγκοι των ομάδων, μας οδήγησε στη δημιουργία της ΠΕΠΠΠΕ, ομολογουμένως με αρκετή αργοπορία: Μέχρι τώρα υπήρχαν μεμονωμένες προσπάθειες και αδυναμία οργάνωσης του κλάδου μας, αφενός υπό το πρίσμα της καθημερινής προσπάθειας για την επιβίωση των καθηγητών Φυσικής Αγωγής και αφετέρου διότι η ΕΠΟ δημιούργησε τεχνηέντως - και με την ανοχή της πολιτείας - την εικόνα του παντοδύναμου φορέα, που κανείς και τίποτα δεν την αγγίζει, με αποτέλεσμα να υπάρχει απογοήτευση από όλους.

Η ΠΕΠΠΠΕ δημιουργήθηκε πριν από σχεδόν 4 μήνες, ως αποτέλεσμα της επιμονής ανθρώπων που πίστεψαν ότι μπορούν να αλλάξουν την άδικη και απαράδεκτη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, οι συνθήκες που ωρίμασαν, οι άνθρωποι που ενώθηκαν, το δίκαιο των αιτημάτων μας και η ανάγκη για επιβίωση, είναι οι λόγοι που σήμερα η ΠΕΠΠΠΕ υπάρχει και δίνει τον αγώνα της.

-- Πώς έχει σήμερα η κατάσταση στο χώρο των προπονητών του ποδοσφαίρου όσον αφορά τους απόφοιτους των ΣΕΦΑΑ;

-- Με δυο λέξεις, «δεν υπάρχουμε». Αυτήν τη στιγμή, για να κάτσει κάποιος ως προπονητής στον πάγκο μιας ομάδας, ακόμα και στην πιο χαμηλή κατηγορία του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, θα πρέπει να έχει περάσει από σεμιναριακού τύπου «σχολές» που διοργανώνει η ΕΠΟ, ενώ το «iso» που έχει η ΕΠΟ δεν αναφέρει πουθενά ότι μπορεί να δημιουργήσει σχολή για οτιδήποτε. Φυσικά, το κόστος συμμετοχής σε αυτές τις «σχολές» είναι ιδιαίτερα υψηλό, και μάλιστα αυξάνεται με τη διαβάθμιση των διπλωμάτων και μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 8.000 ευρώ μόνο για τα παράβολα, χωρίς να υπολογίζεται το κόστος μετακινήσεων και διαμονής, αφού τα σεμινάρια πραγματοποιούνται σε διάφορες πόλεις στην ελληνική επικράτεια. Ας σημειωθεί εδώ ότι στη Γερμανία, με υψηλότερο οικονομικό επίπεδο, το κόστος απόκτησης άδειας προπονητικής «UEFA A» είναι μόνο 175 ευρώ, όταν εδώ για το αντίστοιχο δίπλωμα είναι 1.500 ευρώ.

Ουσιαστικά η όλη κατάσταση μας αναγκάζει, προκειμένου να μπορέσουμε να δουλέψουμε, να πληρώσουμε αυτό το ποσό για να παρακολουθήσουμε κάποιες ώρες και να διδαχθούμε μέσα από αυτά τα σεμινάρια όλα όσα μάθαμε για την προπονητική μέσα από 4 εξάμηνα στο μάθημα του ποδοσφαίρου και μέσα από άλλα 4 εξάμηνα στην κύρια ειδικότητα, με πάνω από 2.000 διδακτικές ώρες στο σύνολο. Ολα αυτά ενώ υπάρχει νόμος του κράτους που δηλώνει ρητά ότι οι απόφοιτοι των ΣΕΦΑΑ είναι νόμιμοι προπονητές και, με την άδεια άσκησης επαγγέλματος που η ΓΓΑ εκδίδει στους απόφοιτους με ειδικότητα το ποδόσφαιρο από την ανώτατη εκπαιδευτική βαθμίδα, επιτρέπει να είναι προπονητές σε ομάδες όλων των κατηγοριών του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου.

-- Για ποιους λόγους, πιστεύετε, συνεχίζει η ΕΠΟ να επιβάλλει αποκλεισμό στους απόφοιτους των ΣΕΦΑΑ;

-- Μα πολύ απλά για το κέρδος, για το χρήμα. Για παράδειγμα, οι πρώτες «σχολές» - σεμινάρια ξεκίνησαν με χαμηλότερο δίπλωμα το «UEFA B» και ανώτερο το «UEFA Pro», και αφού είδαν ότι υπήρχε ζήτηση, δημιούργησαν και «σχολή» «UEFA C», που δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα. Είναι ένα δίπλωμα που αφορά τις ευαίσθητες ηλικίες των ακαδημιών ποδοσφαίρου, και για τη συμμετοχή στη «σχολή» απαιτείται μόνο απολυτήριο Γυμνασίου, και μάλιστα χωρίς να περιλαμβάνει, τουλάχιστον στα πρώτα σεμινάρια, ούτε 1 ώρα παιδαγωγική στη διδακτική της ύλη. Μπορείτε να το αντιληφθείτε, δίνουν μια πιστοποίηση σε κάποιον για να προπονεί παιδιά χωρίς να τον εκπαιδεύουν πώς να φερθεί στα παιδιά, και αυτό βέβαια δεν είναι τίποτα άλλο από τη φυσική εξέλιξη της απληστίας του κέρδους, που στο τέλος γίνεται επικίνδυνη για την ασφάλεια των νεαρών ποδοσφαιριστών.

Φαντάζει ως αστείο ή φάρσα, ακόμα και έχοντας πλέον κάποιες ώρες παιδαγωγική στις σχολές, όχι απλά να μας εξισώνουν αλλά να μη μας επιτρέπουν, εμάς τους καθηγητές Φυσικής Αγωγής - προπονητές, με 2 χρόνια εκπαίδευσης και πρακτικής σε σχολεία της παιδαγωγικής και προπονητικής, να διδάξουμε σε παιδιά το ποδόσφαιρο. Δεν είναι όμως καθόλου αστείο ή φάρσα όταν τίθεται θέμα ασφάλειας των παιδιών, τουλάχιστον για εμάς στην ΠΕΠΠΠΕ, και είμαι σίγουρος ότι όλοι καταλαβαίνουν πως η απληστία και το κέρδος είναι αυτό που μας αποκλείει και μας εκβιάζει να πληρώσουμε για να κάνουμε αυτό που διδαχθήκαμε, για να δημιουργήσουμε όχι μόνο καλούς και υγιείς αθλητές αλλά και ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

-- Ουσιαστικά τα σεμινάρια προπονητικής θεωρούνται από πλευράς Ομοσπονδίας το μοναδικό κριτήριο για απόκτηση γνώσεων προπονητή ποδοσφαίρου.

-- Ακριβώς έτσι είναι. Είναι σαν να σου λένε ότι αν δεν υποκύψεις στον εκβιασμό να πληρώσεις το παράβολο του κάθε σεμιναρίου, δεν έχεις δικαίωμα, κύριε γυμναστάκο, να δουλέψεις, είμαστε οι μόνοι που ξέρουμε, και «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» να μας πληρώσεις, αν θέλεις να δουλέψεις.

Μάλιστα, παλιότερα είχε ακουστεί από τον τότε υπεύθυνο της ΕΠΟ για τα διπλώματα της UEFA «τι θέλουμε» εμείς οι γυμναστές, που είμαστε «χεράκια πάνω - χεράκια κάτω». Η απόλυτη απαξίωση ενός επιστήμονα που διάβασε και μόχθησε για να κάνει το όνειρο το δικό του και των γονιών του πραγματικότητα. Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι δεν είμαστε απέναντι στους προπονητές που παρακολούθησαν τα συγκεκριμένα σεμινάρια, εμείς εναντιωνόμαστε στον καταχρηστικό αποκλεισμό μας από το χώρο εργασίας μας και μάλιστα τους θέλουμε δίπλα μας, μαχητικούς, γιατί γνωρίζουμε και τα δικά τους προβλήματα.

-- Ποια η στάση των ίδιων των ΣΕΦΑΑ στο συγκεκριμένο ζήτημα;

-- Υπάρχουν σχολές όπως της Θεσσαλονίκης, των Τρικάλων και της Κομοτηνής, που δίνουν σε κάποιους απόφοιτους - τους «άριστους» - το «UEFA C» ή «B» και τους υπόλοιπους τους οδηγούν στις «σχολές» να πληρώσουν το αντίτιμο του κάθε διπλώματος. Από την άλλη, η ΣΕΦΑΑ Αθηνών δεν ακολουθεί την ίδια τακτική. Ωστόσο, δέχεται πιέσεις, να δώσει έστω σε κάποιους απόφοιτους της ειδικότητας το «UEFA C».

Ειδικά για τις ΣΕΦΑΑ που συνεργάζονται με την ΕΠΟ προκύπτουν δύο σοβαρά ζητήματα. Το πρώτο έχει να κάνει με τη διάκριση που επιτρέπουν - ουσιαστικά - να γίνεται ανάμεσα στα μέλη της ειδικότητας ποδοσφαίρου, και το δεύτερο είναι το αντιδεοντολογικό ζήτημα της συμμετοχής καθηγητών των ΣΕΦΑΑ οι οποίοι διδάσκουν στα σεμινάρια της ΕΠΟ.

-- Ποιες ενέργειες προτίθεστε να κάνετε ώστε να δοθεί λύση στο πρόβλημα που υπάρχει;

-- Καταρχάς, πραγματοποιούμε συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα για την ενημέρωση των συναδέλφων, ενώ ζητήσαμε και συνάντηση με τους υπεύθυνους της ΕΠΟ, αλλά δεν πήραμε καμία απάντηση. Εχουμε συναντήσει τους κοσμήτορες των ΣΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης και Αθήνας, όπου θέσαμε τα αιτήματά μας και εκκρεμούν ακόμα οι συναντήσεις με τους κοσμήτορες των Τρικάλων και της Κομοτηνής.

Παράλληλα μ' αυτά, απευθυνθήκαμε και στον Συνήγορο του Πολίτη, στα κόμματα της Βουλής και αλλού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φτάσουμε μέχρι το τέλος. Η ΠΕΠΠΠΕ ήρθε και θα παλέψει, γιατί το δίκιο είναι με τους πανεπιστημιακούς προπονητές.