Τα «πόστα» στους δρόμους της Ενέργειας, της Διαμετακόμισης και της Ναυπηγοεπισκευής - ως την «άλλη όψη» της ήδη ενισχυμένης και παραπέρα διευρυνόμενης στρατιωτικής συνεργασίας και ως κίνηση ενταγμένη στον ανταγωνισμό τους με τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα σε όλη την περιοχή - πιάνουν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα, όπως έδειξαν οι δηλώσεις προθέσεων αλλά και οι συμφωνίες που ανακοινώθηκαν τις προηγούμενες μέρες στη Θεσσαλονίκη, στην 83η ΔΕΘ, όπου οι ΗΠΑ είναι η «τιμώμενη χώρα».

Ολα αυτά, σε συνδυασμό με τα ατελείωτα «πήγαινε - έλα» των Αμερικανών αξιωματούχων σε βάσεις και υπουργεία, επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει στρώσει «κόκκινο χαλί» για τη μετατροπή όλης της χώρας σε στρατιωτική - πολιτική βάση εφόρμησης των ΗΠΑ για όλη την περιοχή, βάζοντας το λαό στο επίκεντρο επικίνδυνων σχεδίων και θανάσιμων ανταγωνισμών.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ξεχωρίζει η πρόταση εξαγοράς των Ναυπηγείων Ελευσίνας και των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, την οποία διατύπωσε επίσημα προς την ελληνική κυβέρνηση η αμερικανικών συμφερόντων «ΟΝΕΧ Shipyards», σε μία ακόμα εξέλιξη που επιβεβαιώνει την ταχύτητα με την οποία προχωρούν οι πολιτικοστρατιωτικοί σχεδιασμοί των ΗΠΑ για τον έλεγχο και την αξιοποίηση κρίσιμων υποδομών της χώρας, σε ανταγωνισμό με άλλα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως Ρωσία και Κίνα, που ενισχύουν αντίστοιχα τη στρατιωτική παρουσία τους στην Ανατολική Μεσόγειο και προσπαθούν να διατηρήσουν και να διευρύνουν επιχειρηματικά - οικονομικά ερείσματά τους στα Βαλκάνια.

Την πρόταση εξαγοράς έκανε το πρωί του προηγούμενου Σαββάτου στη ΔΕΘ ο επικεφαλής της ΟΝΕΧ, Π. Ξενοκώστας, στον ίδιο τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, παρουσία του Αμερικανού υπουργού Εμπορίου Γ. Ρος, του Αμερικανού πρέσβη Τζ. Πάιατ και του αναπληρωτή υπουργού Οικονομίας, Στ. Πιτσιόρλα.

Οπως διευκρίνισε μάλιστα ο επικεφαλής της ΟΝΕΧ, σε ό,τι αφορά τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η εταιρεία εκδήλωσε ενδιαφέρον τόσο για το εμπορικό όσο και για το στρατιωτικό τμήμα των Ναυπηγείων.

Την είδηση έσπευσε να χαιρετίσει ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Τζ. Πάιατ, ο οποίος σε σχετική διαδικτυακή ανάρτησή του αναφέρει ότι είναι «θαυμάσιο να βλέπουμε μια ανακοίνωση αμερικανικής επένδυσης».

Να σημειωθεί ότι στον έλεγχο της ΟΝΕΧ έχουν περάσει ήδη τα Ναυπηγεία Σύρου, με τα σχέδια του αμερικανικού ομίλου να παραπέμπουν σε μετατροπή του νησιού σε «μικρογραφία της Σούδας», ενώ δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή» για την πρόταση εξαγοράς των δύο Ναυπηγείων, το οποίο αναδημοσίευσε στον διαδικτυακό λογαριασμό του ο Αμερικανός πρέσβης, κάνει λόγο για πληροφορίες για επικείμενο μεγάλο ναυπηγικό πρόγραμμα φρεγατών.

Η πρόταση της ONEX για τα Ναυπηγεία σε Σκαραμαγκά και Ελευσίνα φέρεται να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, να προσανατολίζεται δηλαδή στα στρατιωτικά προγράμματα.

Αξίζει μέσα σε αυτό το πλαίσιο να καταγραφεί ότι το ενδιαφέρον που φέρονταν να είχαν οι Κινέζοι της COSCO για να επεκταθούν και στον Σκαραμαγκά σκόνταφτε - κατά πληροφορίες - σε «ενστάσεις» που εκφράστηκαν ...αρμοδίως, για το πώς μπορεί η Κίνα να βάλει στο χέρι μια εγκατάσταση όπου κατασκευάζονται, συντηρούνται, επισκευάζονται πολεμικά πλοία και υποβρύχια (φορτωμένα μια σειρά από προηγμένα συστήματα) κράτους - μέλους του ΝΑΤΟ.

Από το «μενού» δεν θα μπορούσαν να λείπουν φυσικά και τα σχέδια των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την ενεργειακή και μεταφορική διασύνδεση της περιοχής.

Στην ομιλία του στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στα έργα που ιεραρχούν οι ΗΠΑ, όπως ο αγωγός TAP (αμερικανικών συμφερόντων, φέρνει αζέρικο φυσικό αέριο στην Ευρώπη) και ο κάθετος διασυνδετήριός του Ελλάδας - Βουλγαρίας IGB, ο πλωτός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη κ.ά., ως έργα «εμβληματικής» σημασίας για την ενεργειακή στρατηγική της χώρας, όπως είπε.

Παράλληλα, στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την προηγούμενη Κυριακή, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε το αμερικανικό ενδιαφέρον για τη διαδικασία υποπαραχώρησης λειτουργιών του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, που «έχει μια ιδιαίτερη στρατηγική σημασία. Βρίσκεται σε μια τοποθεσία κρίσιμη από την άποψη της επικοινωνίας και δίνει τη δυνατότητα μετά από τη δημιουργία και της σιδηροδρομικής διασύνδεσης Αλεξανδρούπολης - Μπουργκάς, να παρακάμπτεται ο Βόσπορος και να επιταχύνεται η δυνατότητα διακίνησης του εμπορίου αλλά και των επιβατών. Αρα το λιμάνι αυτό αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία».

Ταυτόχρονα, επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον και για το έργο της σιδηροδρομικής σύνδεσης κρατών της Βαλκανικής, λέγοντας ότι πρόκειται για έργο που «αναβαθμίζει και τη γεωπολιτική σημασία της χώρας (...) εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα, εξυπηρετεί την προοπτική η χώρα μας να είναι μια χώρα - ηγέτιδα δύναμη στην περιοχή των Βαλκανίων (...) για τα μεγάλα αυτά project της διασυνδεσιμότητας, οδικής ή σιδηροδρομικής, δείχνουν πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και επενδυτές από τρίτες χώρες έξω από την ΕΕ, όπως για παράδειγμα η Κίνα».

Να σημειωθούν σχετικά με την Αλεξανδρούπολη και δηλώσεις στη Θεσσαλονίκη του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκη, που απαριθμώντας όλα τα ενεργειακά έργα που «τρέχουν» ή σχεδιάζονται στην Ελλάδα, με τη στήριξη των ΗΠΑ και χρηματοδότηση της ΕΕ, ως εναλλακτικά στις διαδρομές του ρωσικού φυσικού αέριου, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην κατασκευή του πλωτού τερματικού σταθμού επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, γνωστού ως FSRU, που τα αμερικανικά μονοπώλια φιλοδοξούν να αναπτύξουν σε πύλη εισόδου του δικού τους καυσίμου προς την Ευρώπη. Στο πλαίσιο του συνεδρίου, μάλιστα, υπεγράφη συμφωνία για τη συμμετοχή της ΔΕΠΑ στο έργο, σε σύμπραξη με αμερικανικά και άλλα ελληνικά κεφάλαια.

Διόλου τυχαία, για τη σκοπιμότητα του συγκεκριμένου έργου, ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου Σ. Αναστασόπουλος επισήμανε χωρίς περιστροφές ότι «θα επιτρέψει στους συμμετέχοντες να βρουν καταρχήν μία δίοδο και εναλλακτικούς αγοραστές σε μια περιοχή η οποία είναι αρκετά κλειστή για άλλους ανταγωνιστές», σε χώρες «οι οποίες δεν προμηθεύονται αυτήν τη στιγμή άλλο αέριο πλην του ρωσικού, το οποίο έρχεται μέσω αγωγού από την Ουκρανία».

Και επειδή μπίζνες του κεφαλαίου και πολεμική προπαρασκευή πάνε χέρι - χέρι, οι Αμερικανοί έχουν ήδη χρησιμοποιήσει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ως χώρο συναρμολόγησης - αποσυναρμολόγησης ελικοπτέρων τους που διεκπεραιώθηκαν προς και από τη ΒΑ Ευρώπη και τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Εχουν, ακόμα, ζητήσει να στήσουν εκεί μια μόνιμη εγκατάσταση, με χαρακτηριστικά «Forward Operational Base» (προκεχωρημένης επιχειρησιακής βάσης), άσχετα αν κυβερνώντες και τοπικοί παράγοντες θέλουν να περάσουν στο λαό μια εικόνα ότι τάχα ...αθώα εκεί θα προσαρμόζουν στροφεία σε ατράκτους και θα ελέγχουν τα ...λάδια στους κινητήρες.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο πρέπει να διαβαστούν άλλες δηλώσεις Σταθάκη στη Θεσσαλονίκη, στην ουσία τους αποκαλυπτικές για το πώς οι επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης «κουμπώνουν» με τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή. Οπως είπε ο αρμόδιος υπουργός, «ολόκληρη η περιοχή, από γεωγραφική σκοπιά, αποτελεί την κύρια πύλη μεταφοράς Ενέργειας στην Ευρώπη. Βασική προϋπόθεση για την επιτυχή μετάβαση στη νέα εποχή φυσικού αερίου είναι όλες οι χώρες της περιοχής να ενώσουν τις προσπάθειές τους και να δημιουργήσουν συνέργειες και δίκτυα».

Βέβαια, ό,τι και αν σερβίρει ως ευχολόγιο ο υπουργός, ο δρόμος που προκρίνουν βάζει την Ελλάδα στο επίκεντρο ισχυρών ανταγωνισμών ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, καθώς «συνέργειες» ανάμεσα σε χώρες που υπηρετούν ανταγωνιστικά ενεργειακά σχέδια στην περιοχή δεν μπορούν να υπάρξουν.

Εξ ου και για να διασφαλιστούν τα αμερικανοΝΑΤΟικά συμφέροντα έναντι αυτών της Ρωσίας, οι ευρωΝΑΤΟικοί χρειάζονται να προχωρήσει η «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της Βαλκανικής, με την ένταξη όλων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Αντίστοιχα, η κυβέρνηση διεκδικεί όχι μόνο να αποτελέσει η Ελλάδα «πύλη εισόδου» των «εναλλακτικών» - αμερικανικών συμφερόντων διαδρομών του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, αλλά και να επιλύσει ανοικτά ζητήματα, όπως το ονοματολογικό των Σκοπίων, ώστε η ΠΓΔΜ να μπει σε ΝΑΤΟ - ΕΕ, δίνοντας ταυτόχρονα το «καλό παράδειγμα» και σε άλλες χώρες και μορφώματα της περιοχής (βλ. Σερβία, Κόσσοβο) να λύσουν μεταξύ τους θέματα, για να ενταχθούν επίσης με τη σειρά τους στις ευρωατλαντικές δομές.

Δεν περνάει, εξάλλου, απαρατήρητο ότι και στη ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία με την ΠΓΔΜ, όσο και στις συχνές - πυκνές «πολυμερείς» συναντήσεις που πραγματοποιούνται με άλλα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, υπάρχουν ρητές αναφορές στο πώς θα προχωρήσουν τα Ενεργειακά και άλλα σχέδια που προκρίνουν ΗΠΑ και ΕΕ.

Διόλου τυχαία, στο περιθώριο του φόρουμ πραγματοποιήθηκε και πενταμερής συνάντηση ανάμεσα στους υπουργούς Ενέργειας της Ελλάδας, Γιώργο Σταθάκη, του Ισραήλ, Γιουβάλ Στάινιτς, της Βουλγαρίας, Τεμενούτσκα Πέτκοβα, της Σερβίας, Αλεξάνταρ Αντιτς, και τον υφυπουργό των ΗΠΑ Μ. Μενέζες, με περιεχόμενο τη «διασύνδεση» των χωρών, ανάμεσά τους - σύμφωνα με δημοσιεύματα - και το ζήτημα της «εναλλακτικής όδευσης» του αγωγού «EastMed» (ελληνική πρόταση για να φέρνει φυσικό αέριο από τα υποθαλάσσια κοιτάσματα Κύπρου και Ισραήλ στην Ευρώπη) μέσω Σερβίας.

Αντί επιλόγου, κανείς, ίσως, δεν θα μπορούσε να συνοψίσει καλύτερα τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, όπως αναπτύσσονται και στον ενεργειακό τομέα, απ' ό,τι οι ίδιοι οι Αμερικανοί.

Ενδεικτικά, μιλώντας ο υφυπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ, Μαρκ Μενέζες, σε ημερίδα που διοργάνωσε το προηγούμενο Σάββατο το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), με θέμα «Η Ελλάδα μπροστά στις προκλήσεις της ενεργειακής μετάβασης», αλλά και στο Southeast Europe Energy Forum, το οποίο διοργάνωσε την προηγούμενη Παρασκευή, μια μόλις μέρα πριν τα επίσημα εγκαίνια της ΔΕΘ, το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, επιβεβαίωσε το ρόλο «σημαιοφόρου» που έχει αναλάβει η κυβέρνηση στους ενεργειακούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία.

Μιλώντας γι' αυτά τα θέματα, ο Μενέζες, αφού εξέφρασε την πλήρη υποστήριξη της κυβέρνησης Τραμπ σε TAP και IGB, καταφέρθηκε ενάντια σε ρωσικών συμφερόντων έργα όπως «Nord Stream II» και «Turkish Stream», επαναλαμβάνοντας την πάγια αμερικανική θέση ότι αυτοί οι αγωγοί ενισχύουν τον μονοπωλιακό ρόλο της Ρωσίας στα ενεργειακά πράγματα της ευρύτερης περιοχής. Με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο υπογράμμισε ότι «οι ΗΠΑ υποστηρίζουν πιο εύρωστους ενεργειακούς και οικονομικούς δεσμούς και δεσμούς ασφάλειας με την Ελλάδα, τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και όλη την ήπειρο». Οι ΗΠΑ, συνέχισε, διαθέτουν σήμερα Ενέργεια σε μεγάλη αφθονία, την οποία «είναι πρόθυμες να μοιραστούν ως ενεργειακός προμηθευτής» και έχουν αναδειχθεί σε «παγκόσμιο ηγέτη» στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, με προοπτική στο άμεσο μέλλον να ξεπεράσουν σε αυτόν τον τομέα τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία.