Τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων χρόνων είχαν οι διήμερες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ στον Βόλο, την Παρασκευή 7 και το Σάββατο 8/9, όπου μίλησε ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Την πρώτη μέρα, το θερμό χειροκρότημα απέσπασε η παράσταση «Αρης» της Σοφίας Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, με τον Τάσο Σωτηράκη, ενώ το ενδιαφέρον φοιτητών κι εργαζομένων προσέλκυσε και η συζήτηση για τις εξελίξεις στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και τις θέσεις του ΚΚΕ, με την Κέλλυ Παπαϊωάννου, μέλος του Τμήματος Παιδείας - Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ. Το Σάββατο, στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα ξεχώρισαν το μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στον Κώστα Βάρναλη, το μουσικοχορευτικό αφιέρωμα στις εξόριστες γυναίκες και η συναυλία του Μίλτου Πασχαλίδη, ενώ και τις δύο μέρες βρήκαν τη θέση τους στο Φεστιβάλ νεανικά μουσικά σχήματα και λαϊκά γλέντια.

Στην ομιλία του, το Σάββατο, ο Κ. Αβραμόπουλος σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ανεβάζει την προπαγάνδα της. Παραμυθιάζει το λαό για τη λεγόμενη "μεταμνημονιακή εποχή", την "επιστροφή στην κανονικότητα", καλλιεργεί ψεύτικες ελπίδες περί "δίκαιης ανάπτυξης".

Η νέα εποχή που επικαλείται η κυβέρνηση έχει ως θεμέλιό της τα σμπαραλιασμένα δικαιώματα των εργαζομένων.

Προσπαθεί να κρύψει ότι υπηρέτησε και υπηρετεί με συνέπεια την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας και την ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Σ' αυτήν τη στρατηγική προσπαθεί να εγκλωβίσει εργατικές, λαϊκές δυνάμεις, αξιοποιώντας και τον κάλπικο καβγά με τη ΝΔ.

Προσπαθεί να κρύψει ότι όλες οι επιλογές των αστικών κομμάτων, είτε αφορούν την αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση είτε αφορούν την ανυπαρξία χρηματοδότησης για έργα ανάσας για το λαό, όπως είναι η αντιπυρική, η αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, είτε αφορούν τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, γίνονται γιατί υπηρετούν συγκεκριμένες ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος και της αστικής τάξης που έχει την εξουσία.

Και όλα αυτά υλοποιούνται μέσω των αστικών κομμάτων και των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Αρκεί μια ματιά στην πολιτική και πρακτική που ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όλο το προηγούμενο διάστημα, για να διαπιστώσει κανείς την απλή αλλά μεγάλη αυτή αλήθεια.

Διατήρησε και εφαρμόζει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που νομοθέτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ψήφισε με τη ΝΔ και τις άλλες αστικές δυνάμεις το 3ο μνημόνιο, στα πλαίσια του οποίου πέρασε νόμους μέσα από τους οποίους εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Και αυτό το γνωρίζουν καλά εκατομμύρια εργαζόμενοι που ζουν τη βαρβαρότητα και δεν μπορούν να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανάγκες τους σε ό,τι αφορά την Υγεία, την Παιδεία, τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό κ.λπ., και μάλιστα σε μια περίοδο που αυξάνεται ο πλούτος που παράγουν με τη δουλειά τους (...)

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ χαράσσουν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, υπερτονίζουν δευτερεύουσες διαφορές, με στόχο τον εγκλωβισμό του λαού σε χρεοκοπημένα δίπολα, σε δήθεν "προοδευτικά και αντιδεξιά" ή "αντιΣΥΡΙΖΑ" μέτωπα.

Τη βαθιά συμφωνία τους στην αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν και θα εφαρμόσουν στη συνέχεια, προσπαθούν να κρύψουν μέσα από την κούφια αντιπαράθεση με νεροπίστολα. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ υπηρετούν την ίδια στρατηγική, τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Η περίοδος που διανύουμε είναι περίοδος έντονων διεργασιών και εξελίξεων για την αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού.

Ανάμεσα στο σημερινό διπολισμό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ η άρχουσα τάξη προωθεί την αναβίωση κομμάτων - μπαλαντέρ, όπως το ΠΑΣΟΚ, που τώρα έγινε ΚΙΝΑΛ, κ.ά., για να στηρίξουν μετεκλογικά κάποιο κυβερνητικό σχήμα.

Η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για τη συγκρότηση "προοδευτικού" μετώπου, για συμμαχία με δυνάμεις της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας, ώστε να μην ξανάρθει η συντηρητική, νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά ΝΔ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ανακοινώνονται δήθεν "προοδευτικά και αντιδεξιά μέτωπα", από δυνάμεις που παίρνουν άριστα στην υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής. Και στην ουσία ταυτίζονται πλήρως, στρατηγικά με τον αντίπαλο τάχα "δεξιό και συντηρητικό" πόλο.

Βασικός στόχος είναι ο εγκλωβισμός της λαϊκής δυσαρέσκειας, να βάλουν νέα εμπόδια στη συσπείρωση πλατιών λαϊκών στρωμάτων με το ΚΚΕ, την ανατρεπτική πολιτική του.

Γι' αυτό πέρα από το διπολισμό η αστική τάξη στήνει απέναντι από το ΚΚΕ και άλλα αναχώματα, μιας γιαλαντζί αριστεράς, που καλλιέργησε και καλλιεργεί αυταπάτες με ουτοπικά συνθήματα και κυρίως γιατί έπαιξε ρόλο στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία, βλέπε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, Πλεύση Ελευθερίας κ.λπ.

Σε εξέλιξη βρίσκονται προσπάθειες για αναμόρφωση του ακροδεξιού, φασιστικού χώρου, τόσο με τη δημιουργία καινούργιων σχημάτων όσο και με τη στήριξη της ΧΑ, η οποία εντείνει τις σκοταδιστικές επιθέσεις ενάντια στο ΚΚΕ. Αυτός ήταν και είναι ο ρόλος της εγκληματικής συμμορίας των ναζιστών δολοφόνων.

Τελικά, το εργατικό κίνημα θα στείλει στα τσακίδια τα θρασύδειλα ναζιστικά κατακάθια, που είναι γέννημα της σαπίλας του καπιταλισμού.

Οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στο κάλεσμα της "ανανεωμένης" τάχα σοσιαλδημοκρατίας. Με τον αγώνα και τη δική τους συμμαχία, με συστράτευση με το ΚΚΕ, αξιοποιώντας την πείρα τους, να αχρηστεύσουν τις παγίδες που στήνονται και πάλι με σκοπό τον εγκλωβισμό τους».