Ανάμεσα στις κλαδικές Συμβάσεις που βρίσκονται σε ισχύ περιλαμβάνεται και η ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, η εν λόγω Σύμβαση θα βρεθεί στο «δεύτερο γύρο» των αποφάσεων για «επέκταση».

«Κανείς και καμιά να μην εξαπατηθεί από μια κυβέρνηση που για τρία χρόνια παίζει με το εισόδημα των οικογενειών μας», τονίζει η Πανελλαδική Γραμματεία. Οπως εξηγεί, η εν λόγω Σύμβαση μέχρι σήμερα δεν εφαρμόζεται ούτε στο 10% του κλάδου, ενώ οι εξαγγελίες της κυβέρνησης δεν μπορούν ούτε έχουν στόχο να αλλάξουν αυτήν την πραγματικότητα.

«Πρώτα απ' όλα η υποχρεωτικότητα ή επεκτασιμότητα των ΣΣΕ, με τις διαδικασίες που έχει καθορίσει η κυβέρνηση, είναι μια απάτη, αφού μόνο αν θέλουν οι ξενοδόχοι θα μπορεί να συμβεί», επισημαίνει η Πανελλαδική Γραμματεία, καθώς είναι στο χέρι των εργοδοτικών ενώσεων να αρνηθούν να προσκομίσουν τα μητρώα μελών τους στο μηχανισμό ελέγχου της «αντιπροσωπευτικότητας» της Σύμβασης, «παγώνοντας» τη σχετική διαδικασία.

Ακόμη όμως κι αν η επέκταση προχωρήσει στην πράξη, «χιλιάδες εργαζόμενοι με "ευέλικτες" και "ελαστικές" σχέσεις εργασίας ή από συνεργεία θα εξακολουθούν να αμείβονται με 586 ευρώ, αφού σε αυτούς δεν εφαρμόζεται καμιά ΣΣΕ», συμπληρώνει η Γραμματεία.

Τέλος, υπογραμμίζει πως «η εφαρμογή των ΣΣΕ απαιτεί πολιτική βούληση, που τέτοια δεν υπήρξε ούτε πριν την κρίση και την επιβολή των μνημονίων, από καμιά κυβέρνηση. Οι μηχανισμοί ελέγχου του υπουργείου Εργασίας όχι μόνο δεν επαρκούσαν, αλλά οι αρμοδιότητές τους ψαλιδίστηκαν και ο προσανατολισμός τους είναι να επιβάλλονται η αντεργατική νομοθεσία και όλοι οι νόμοι που τσακίζουν τα εργασιακά μας δικαιώματα».

Η εμπειρία των εργαζομένων του κλάδου αποδεικνύει πως οι ξενοδόχοι, ακόμα και στις περιπτώσεις που συνυπέγραφαν Συμβάσεις με όρους που στήριζαν την κερδοφορία τους, στην πράξη «ή τις εφάρμοζαν σε ένα μικρό βαθμό ή και καθόλου».

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πανελλαδική Γραμματεία φέρνει τα λεγόμενα «πακέτα» για τους εποχικούς, που αποτελούν μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων του κλάδου, που προβλέπουν «κλειστό μισθό», ο οποίος «δήθεν περιλαμβάνει εργασία σε ρεπό ή υπερωρίες» και τελικά πάντα υπολείπεται από αυτόν που θα πρόκυπτε στην περίπτωση που εφαρμοζόταν η ΣΣΕ.

«Οι δικές μας ανάγκες είναι η σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με σταθερό ημερήσιο χρόνο, με μείωση του εργάσιμου χρόνου, με 35ωρο - 5ήμερο», τονίζει η Γραμματεία Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων του ΠΑΜΕ και επισημαίνει στους εργαζόμενους πως «η λύση βρίσκεται στην οργάνωση της δικής μας πάλης, για την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών απέναντι στην κυβέρνηση, στην ΕΕ και στην εργοδοσία».

Στο μεταξύ, η διαδικασία που έχει διαμορφώσει η κυβέρνηση για την επέκταση μιας κλαδικής Σύμβασης, δίνει ένα επιπλέον «όπλο» στις εργοδοτικές ενώσεις, ώστε να παζαρεύουν την απαιτούμενη κοινοποίηση των μητρώων τους (για τον έλεγχο της «αντιπροσωπευτικότητας» της ΣΣΕ), με αντάλλαγμα την ικανοποίηση επιπλέον αξιώσεών τους.

Στην περίπτωση του Τουρισμού, είναι για παράδειγμα γνωστές οι αξιώσεις της μεγαλοεργοδοσίας για διαμόρφωση Ειδικού Χωροταξικού Σχεδίου, για μείωση του ΦΠΑ καθώς και του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», όπως αποκαλούν οι εργοδοτικοί φορείς τις ασφαλιστικές εισφορές. Μένει να φανεί κατά πόσο οι διαβουλεύσεις για την επέκταση της Σύμβασης - που κατά τ' άλλα... έχει ήδη υπογράψει υποτίθεται η μεγαλοεργοδοσία - θα οδηγήσουν στην υλοποίησή των νέων αξιώσεων του κεφαλαίου.