Ενα από τα παραμύθια που διακινείται με ιδιαίτερη θέρμη στον απόηχο της συζήτησης για την «έξοδο από τα μνημόνια», είναι ότι για την καπιταλιστική κρίση έφταιξε τάχα η έλλειψη συναίνεσης μεταξύ των αστικών κομμάτων στην Ελλάδα. Ετσι, μετά τα ολοσέλιδα δημοσιεύματα για τις άλλες χώρες, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, που ξεπέρασαν λέει την κρίση επειδή είχαν την «ευλογία» να υπάρχει συνεννόηση στο αστικό πολιτικό τους σύστημα, τις τελευταίες μέρες επιστρατεύτηκε μέχρι και ο αποθανών υποψήφιος Πρόεδρος των Ρεπουμπλικάνων, γερουσιαστής Μακέιν, που, όπως γράφουν, μπορεί να ήταν συντηρητικός και με «τεράστιες διαφορές» από τον τότε αντίπαλό του, Ομπάμα, αλλά πάνω απ' όλα, «κορόνα στο κεφάλι του» είχε την ενότητα και τη συναίνεση. Εμείς πάλι τους προτείνουμε να μην τρέχουν στην άλλη άκρη του κόσμου, προκειμένου να βρουν παραδείγματα για το πώς «μεγαλουργούν» τα αστικά κόμματα όταν «συναινούν»: Μπορούν για παράδειγμα να μιλήσουν για τα τρία διαδοχικά μνημόνια που ψήφισαν εδώ στην Ελλάδα, το τελευταίο μάλιστα μ' ένα στόμα και μια φωνή, για την εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που από κοινού στηρίζουν, την «πίστη» τους στα «ιερά και όσια» του κεφαλαίου. Αλλά και για τις μεταγραφές των στελεχών τους - βλέπε π.χ. τον κυβερνητικό ανασχηματισμό - που δείχνουν το ...«απροσμέτρητο βάθος» των διαφορών τους.