«Κανένας και τίποτα δε θα ξεχαστεί». Αυτό είναι εδώ και μέρες το νέο επικοινωνιακό τρικ της κυβέρνησης, πίσω απ' το οποίο παλεύει να κρύψει τις εγκληματικές της ευθύνες για την τραγωδία στο Μάτι. Τι να εννοούν άραγε; Τη δασοπροστασία και πυροπροστασία που συνειδητά απαξίωσαν στη λογική «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, όπως προτάσσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και οι ευρωενωσιακές κατευθύνσεις που υπηρετούν; Τις τεράστιες ελλείψεις σε μέσα, υποδομές, προσωπικό, αποτέλεσμα της διαχρονικής υποχρηματοδότησης, για να πιάνονται τα ματωμένα πλεονάσματα; Την πολιτική εμπορευματοποίησης της γης και το χωροταξικό σχεδιασμό, με βάση τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων για επενδύσεις, που βάζει το «στουπί» στο χέρι των εμπρηστών; Την πολιτική που συνολικά βλέπει την προστασία της ζωής των εργαζομένων, της υγείας τους, του περιβάλλοντος μέσα από τον αποκρουστικό παραμορφωτικό φακό της κερδοφορίας του κεφαλαίου, αφήνοντας έκθετο το λαό σε τεράστιους κινδύνους, όπως δείχνουν οι πυρκαγιές στην Ανατ. Αττική, πιο πριν οι πλημμύρες στη Μάνδρα, το περσινό ναυάγιο στο Σαρωνικό; Πράγματι, ο λαός δεν πρέπει να επιτρέψει τίποτα από αυτά να ξεχαστεί, αλλά να αξιοποιήσει τη μεγάλη πείρα που έχει για να σημαδέψει στην καρδιά του προβλήματος και των ανείπωτων τραγωδιών του: Το κεφάλαιο και την εξουσία του, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που το υπηρετούν.