Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο, καθώς, όπως ανέδειξε ο ειδικός αγορητής του Κόμματος Γιάννης Δελής, από τη συγχώνευση όχι μόνο δεν αναβαθμίζεται η Ανώτατη Εκπαίδευση, όπως διατείνεται η κυβέρνηση, αλλά αντίθετα δένεται όλο και περισσότερο με τους επιχειρηματικούς ομίλους, αφού αυτός είναι και ο στρατηγικός στόχος της κυβέρνησης, η οποία έχει πιάσει το νήμα από τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις και στην εφαρμογή του «Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης» που προωθείται σε όλη την ΕΕ.

Ανέδειξε ότι στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει ούτε λέξη για τη χρηματοδότηση των εν λόγω ιδρυμάτων, για τη φοιτητική μέριμνα ή το κόστος σπουδών. Προβλέπεται ανακύκλωση και αναδιάταξη του υπάρχοντος προσωπικού, ελαστικές εργασιακές σχέσεις των διδασκόντων και του άλλου προσωπικού, ενώ «κατηγοριοποιεί - ανέφερε - ακόμα περισσότερα πτυχία, αποφοίτους και τμήματα, δημιουργώντας πτυχία και αποφοίτους πολλών ταχυτήτων, πενταετούς, τετραετούς, παλαιών ΤΕΙ, κολεγίων, καθώς και των νέων διετών Κέντρων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης που ξεκινούν για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ. Η χαρά του μεγαλοεργοδότη, δηλαδή, ώστε να διαλέγει φτηνούς εργαζόμενους».

Το στίγμα του νομοσχεδίου, όπως σημείωσε ο Γ. Δελής, δίνουν και οι διατάξεις για τα ερευνητικά κέντρα που ιδρύονται στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και του Ιονίου, όπου σκοπός τους είναι να διευκολύνουν τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων και με προσωπικό με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ακόμα και μπλοκάκι».

«Τις απαντήσεις στις αγωνίες τους και στις ανάγκες τους οι σπουδαστές, οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι εργαζόμενοι θα τις βρουν στην πρόταση του ΚΚΕ», τόνισε ο Γ. Δελής, η οποία «είναι στον αντίποδα των κυβερνητικών σχεδιασμών». Οπως είπε, στην πρόταση του ΚΚΕ, η Ανώτατη Εκπαίδευση είναι ενιαία, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν. Ολα τα ιδρύματα έχουν σύγχρονες υποδομές και εξοπλισμό, εστίες και λέσχες με ευθύνη του κράτους. Η ανάγκη του αποφοίτου να παρακολουθεί τις εξελίξεις της επιστήμης του, τις νέες εφαρμογές και τεχνολογίες εξασφαλίζεται με ευθύνη των ιδρυμάτων και δεν αποτελεί ατομική υπόθεση με κυνήγι των πανάκριβων πιστοποιητικών, όπως τώρα. Το δε εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό ασφαλώς και είναι μόνιμο. Πρόταση που βέβαια προϋποθέτει οικονομία, κοινωνική οργάνωση και εξουσία με πραγματικά φιλολαϊκό χαρακτήρα και με γνώμονα πάντα τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων».

Ειδική αναφορά έκανε στην Τεχνική Εκπαίδευση, τονίζοντας ότι το ΚΚΕ είναι υπέρ της αναβάθμισης των ΕΠΑΛ εδώ και τώρα, με σύγχρονα βιβλία, υποδομές, εξοπλισμό, με καλυμμένες όλες τις θέσεις τους από μόνιμο προσωπικό από την αρχή της χρονιάς.

Παρ' όλα αυτά ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, έκανε πως δεν άκουσε την πρόταση του ΚΚΕ, λέγοντας ότι κανένα κόμμα δεν έχει πρόταση για την Ανώτατη Εκπαίδευση, ενώ προσπάθησε να δημιουργήσει διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που καταψήφισαν το νομοσχέδιο όχι γιατί διαφώνησαν με τον κεντρικό του στόχο, αλλά για λόγους εφαρμογής, κάνοντας λόγο για αποσπασματικότητα. Για τους ίδιους λόγους καταψήφισαν Ποτάμι και ναζιστική Χρυσή Αυγή, ενώ η Ενωση Κεντρώων ψήφισε «παρών».

Απαντώντας στον υπουργό ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος, σημείωσε ότι «ή επιλεκτικά παρακολουθεί τις τοποθετήσεις ή προσπαθεί να συσκοτίσει τα ζητήματα και να συγκαλύψει τη διαφορετικότητα». Οπως τόνισε, «είναι λογικό ότι από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν μπορούσε να ακούσει καμία διαφορετική γνώμη οργάνωσης της Ανώτατης Εκπαίδευσης από αυτή που υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση ή στο παρελθόν υλοποιούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Και είναι φυσιολογικό αυτό, γιατί έχουν την ίδια στρατηγική».

«Αλλωστε, συνέχισε, τα θέματα της Παιδείας δεν αποτελούν μία ανεξάρτητη μεταβλητή. Δεν είναι σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα. Δηλαδή δεν είναι ξεκομμένα από τις εξελίξεις σε επίπεδο οικονομίας, από τις εξελίξεις στο επίπεδο της κοινωνίας. Και ακριβώς αυτήν την ταύτιση θέλει να συγκαλύψει ο υπουργός ως κατεξοχήν απολογητής του καπιταλιστικού συστήματος. Και είναι η κυβέρνηση απολογητής του καπιταλιστικού συστήματος γιατί ακριβώς το σύνολο των μέτρων του νομοθετικού πλαισίου είναι αυτό το οποίο εξυπηρετεί σήμερα τις ανάγκες του κεφαλαίου».