(Εκτενή αποσπάσματα από τις δυο ομιλίες σε Ικαρία και Σάμο)

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα διαχειριστεί για λογαριασμό του κεφαλαίου την επόμενη μέρα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, τη φάση της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με τη δήθεν «δίκαιη» ανάπτυξη και η ΝΔ με την «ανάπτυξη που δεν θα αφήνει κανέναν πίσω» κοροϊδεύουν το λαό ότι μπορεί να παίρνει ανάσες μέσα στην ασφυξία της εκμετάλλευσης, ότι μπορεί να υπάρξει ένας καλύτερος καπιταλισμός όπου και τα κέρδη των ομίλων θα αυγαταίνουν και οι εργαζόμενοι θα ευημερούν.

Ας μας πουν οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, σήμερα, στον 21ο αιώνα, σε ποια χώρα του κόσμου εφαρμόζεται το μοντέλο της δίκαιης ανάπτυξης για όλους και όλες; Σε ποια χώρα του κόσμου η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι κοινωνικά δίκαιη, δεν αφήνει κανέναν πίσω, είναι για όλους; Δεν υπάρχει πουθενά. Και ξέρετε γιατί;

Γιατί το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι μόνο ταξικό, εκμεταλλευτικό, άδικο, αλλά και βαθιά σάπιο, γερασμένο, γι' αυτό και γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό και άδικο.

Και στην Ικαρία, οι κάτοικοι ξέρουν πολύ καλά πως όλα τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο, έχουν ονοματεπώνυμο και είναι η αντιλαϊκή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Τι εννοεί η κυβέρνηση όταν λέει ότι θα επαναφέρει τη χώρα στην κανονικότητα, θα βελτιώσει το επίπεδο ζωής, την καθημερινότητα των πολιτών;

Μήπως εννοεί ότι θα αντιμετωπιστούν ολοκληρωτικά και αποφασιστικά, για παράδειγμα, οι σοβαρές ελλείψεις όσον αφορά τις υγειονομικές υποδομές και υπηρεσίες του νησιού, οι οποίες βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας;

Μήπως πρόκειται να λειτουργήσουν οι αναγκαίες κλινικές με τις αντίστοιχες ειδικότητες γιατρών που να καλύπτουν 24ωρη λειτουργία;

Να καλυφθούν τα σοβαρά κενά σε νοσηλευτικό, παραϊατρικό και βοηθητικό προσωπικό;

Να καλυφθούν και οι εννέα θέσεις ειδικευμένων γιατρών που προβλέπονται για το Κέντρο Υγείας του Εύδηλου;

Η να έχουν μόνιμο γιατρό τα αγροτικά ιατρεία στον Μαγγανίτη, στο Καρκινάγρι, στις Ράχες;

Μήπως το ΕΚΑΒ στο νησί πρόκειται να δουλέψει σε 24ωρη βάση για να καλύψει όλα τα περιστατικά;

Τα ερωτήματα δεν έχουν τελειωμό. Μόνο που απαντήσεις δεν παίρνουμε από τους κυρίους της κυβέρνησης.

Τι εννοεί αλήθεια η κυβέρνηση όταν λέει ότι τώρα, μετά το δήθεν τέλος των μνημονίων, θα βελτιωθεί η καθημερινότητα του λαού;

Μήπως θα λυθεί το σοβαρό πρόβλημα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών;

Μήπως πρόκειται να εξασφαλιστεί με σύγχρονα και ασφαλή πλοία η καθημερινή ακτοπλοϊκή σύνδεση της Ικαρίας με τον Πειραιά και από τα δύο λιμάνια του νησιού σε πάγια βάση, να μην διακοπεί η σύνδεση του νησιού με τη Βόρεια Ελλάδα;

Η μήπως πρόκειται να υποχρεωθούν οι εφοπλιστές να ναυλώνουν πλοία για την Ικαρία και τα άλλα νησιά;

Τι πρόκειται να αλλάξει στην καθημερινότητα των Ικαριωτών;

Μήπως πρόκειται επιτέλους να ξεκινήσουν και να ολοκληρωθούν όλες οι υποδομές που έχει ανάγκη το νησί;

Οι επαρχιακοί δρόμοι, τα λιμάνια του;

Οχι μόνο οι ντόπιοι, αλλά και οι επισκέπτες, γνωρίζουν πως η επαρχία της Ικαρίας αποτελεί ίσως την πλέον αδικημένη περιοχή της χώρας μας στον τομέα της υλοποίησης έργων υποδομών.

Μήπως επιστροφή στην κανονικότητα σημαίνει ότι θα στηριχτούν η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία στο νησί;

Μήπως πρόκειται να παρθούν μέτρα ώστε να αναπτυχθεί η κτηνοτροφία και εδώ στην Ικαρία με βασικούς στόχους την κάλυψη των αναγκών του νησιού με ασφαλή και καλής ποιότητας τρόφιμα, τη διασφάλιση εισοδήματος για αξιοπρεπή διαβίωση των κτηνοτρόφων, την προστασία του ζωικού κεφαλαίου και του περιβάλλοντος, την προστασία της δημόσιας υγείας;

Η μήπως στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι να αναπτυχθούν οι κτηνοτροφικές καλλιέργειες, πράγμα που σημαίνει ριζική αλλαγή του συστήματος τιμών και επιδοτήσεων όλων των αγροτικών προϊόντων;

Και ο τελευταίος κτηνοτρόφος στο νησί γνωρίζει πως για να μπορέσει να επιβιώσει χρειάζεται αλλαγή του τρόπου επιδότησης για τα αιγοπρόβατα, ο οποίος να συνδέεται με την παραγωγή και να αναπροσαρμόζεται τιμαριθμικά.

Χρειάζεται θεσμοθέτηση οικονομικών κινήτρων για την ανάπτυξη των κτηνοτροφικών καλλιεργειών που εξασφαλίζουν εγχώριες υγιεινές και σχετικά φθηνότερες ζωοτροφές.

Να καταργηθεί ο ΦΠΑ για την αγορά γεωργικών μηχανημάτων.

Να νομιμοποιηθούν οι σταβλικές εγκαταστάσεις με την προϋπόθεση ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν σαν αφορμή για τον αποχαρακτηρισμό δασών.

Χρειάζεται ο εκσυγχρονισμός τους με την ένταξή τους στα σχέδια βελτίωσης.

Σαφής οριοθέτηση των βοσκοτόπων και αναβάθμιση των χορτολιβαδικών εκτάσεων.

Προστασία της εγχώριας παραγωγής από τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές και θεσμοθέτηση τιμών παρέμβασης που να εξασφαλίζουν βιώσιμο εισόδημα στους κτηνοτρόφους.

Αμεση κατασκευή και λειτουργία σφαγείου και στελέχωση των κτηνιατρικών υπηρεσιών του νησιού.

Εξοπλισμός που να εξασφαλίζει την έγκαιρη αντιμετώπιση των διάφορων ασθενειών των ζώων.

Ασφάλιση ολόκληρου του ζωικού κεφαλαίου από όλους τους φυσικούς κινδύνους, από αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό οργανισμό.

Με το σύνθημα «επιστροφή στην κανονικότητα», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εννοεί επιστροφή στην καπιταλιστική κανονικότητα, όπου τα δικαιώματα και οι ανάγκες του λαού και της νεολαίας θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

«Επιστροφή στην κανονικότητα» για την κυβέρνηση σημαίνει τα νέα παιδιά να δουλεύουν με 300 ευρώ χωρίς ασφάλιση, οι συνταξιούχοι να επιβιώνουν με συντάξεις πείνας, οι φτωχοί αγρότες και κτηνοτρόφοι να πασχίζουν να βγάλουν τη χρονιά, οι αυτοαπασχολούμενοι να ζουν με τη θηλιά των χρεών.

Και αυτήν την επιστροφή στην καπιταλιστική κανονικότητα την περιγράφουν ήδη οι αντιλαϊκές απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων.

Τι ζητάνε για πάρτη τους;

Σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.

Επιδότηση των εισφορών για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας.

Παροχή φορολογικών κινήτρων για τους εργοδότες.

Αύξηση της ευελιξίας των επιχειρήσεων.

«Διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και του ωραρίου.

Μεταρρυθμίσεις που θα διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων κ.ά.

Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για το περιβόητο «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον», στο οποίο ορκίζονται ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ.

Αυτές είναι οι απαιτήσεις του κεφαλαίου, που βρίσκονται πίσω από όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, που έχει ήδη ψηφίσει και συνεχίζει να προωθεί ασταμάτητα η κυβέρνηση:

• Επίθεση διαρκείας στις συντάξεις για τη «βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων».
• Χτύπημα της κυριακάτικης αργίας και νόμοι για την ενίσχυση της «διευθέτησης» του εργάσιμου χρόνου για την «αύξηση της ευελιξίας των επιχειρήσεων».
• «Αναπτυξιακοί» και άλλοι νόμοι για την «παροχή φορολογικών κινήτρων» και για άλλα δωράκια στην εργοδοσία, την ίδια ώρα που απογειώνεται η φοροληστεία σε βάρος του λαού...

Να τελειώνει, λοιπόν, το παραμύθι.

Το μεγαλύτερο μνημόνιο διαρκείας είναι οι ίδιες οι απαιτήσεις του κεφαλαίου, τις οποίες υλοποιεί κατά γράμμα η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενώ στην ίδια ρότα βρίσκονται και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που θέλουν πάλι να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του νέου χαλίφη.

Ομως, θέλουμε να τελειώνουμε με όλες τις πολιτικές που μας γονατίζουν. Είτε αυτές υλοποιούνται από τους ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είτε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Δεν ανεχόμαστε πλέον τα πλοία να δένουν στον Εύδηλο και στον Αγιο Κήρυκο μόνο όταν συμφέρει τους εφοπλιστές.

Δεν ανεχόμαστε η δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία να είναι μόνιμα στο απόσπασμα.

Δεν ανεχόμαστε ο κάθε μονοπωλιακός όμιλος, όπως τώρα ο όμιλος Μυτιληναίου, να κατασκευάζει ένα γιγαντιαίο αιολικό πάρκο όπου 110 ανεμογεννήτριες θα καταλάβουν και θα εκτείνονται σχεδόν σε όλη την κορυφογραμμή, χωρίς φυσικά κανείς από τους κυβερνώντες, παλιούς και νέους, να νοιάζεται αν θα καταστραφεί η φυσιογνωμία του νησιού.

Καμιά τέτοια καπιταλιστική επένδυση δεν έχει στόχο να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του νησιού και γενικότερα τις ανάγκες των κατοίκων, αλλά μόνο να εξασφαλίσει κέρδη για τον επιχειρηματία που θα κάνει την επένδυση.

Χώρια που τώρα με τον «Κλεισθένη 1», της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, οι δημοτικές αρχές, όπως εδώ η αγωνιστική δημοτική αρχή της Ικαρίας, θα έχει να αντιμετωπίσει ένα πιο ασφυκτικό αντιλαϊκό πλαίσιο.

Μιλάμε για ένα νέο πακέτο αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην Τοπική Διοίκηση, στη βάση της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που σπρώχνει ακόμα πιο βαθιά δήμους και Περιφέρειες στην εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών, στην ανταποδοτικότητα και επιχειρηματικότητα, στη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων, ώστε να ανοίγονται νέα κερδοφόρα πεδία για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε πολύ, φίλες και φίλοι, για να περιγράψουμε το πώς θα είναι η καπιταλιστική Ελλάδα μετά το τυπικό τέλος των μνημονίων τον Αύγουστο, γιατί θα είναι ίδια κι απαράλλαχτη με την προηγούμενη.

Τι πρόκειται να αλλάξει την επόμενη μέρα για τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους φτωχούς αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών που ζουν στη Σάμο;

Θα σταματήσουν να δίνουν τη μάχη της καθημερινής επιβίωσης, σε ένα νησί μάλιστα που το χειμώνα είναι απομονωμένο από την υπόλοιπη Ελλάδα;

Θα σταματήσουν οι κάτοικοι κι εδώ στη Σάμο να βλέπουν καράβι τρεις φορές τη βδομάδα, το οποίο μάλιστα το χρυσοπληρώνουν, αφού τα εισιτήρια από το 2001 έως σήμερα έχουν αυξηθεί κατά 400%;

Θα υποχρεωθούν οι εφοπλιστές να μην κόβουν λιμάνια, όπως γίνεται με το λιμάνι στο Βαθύ, προκειμένου να μειώσουν το χρόνο δρομολογίου και το κόστος, το οποίο πέφτει στις πλάτες του επιβάτη που πρέπει να μετακινηθεί με δικό του μέσο;

Θα σταματήσουν να πληρώνουν οι Σαμιώτες τα πανάκριβα αεροπορικά εισιτήρια που σε περιπτώσεις ανάγκης, όπως ένα πρόβλημα υγείας, υποχρεώνονται να πληρώσουν, για να μετακινηθούν;

`Η μήπως η νέα κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ με το «μεταφορικό ισοδύναμο», σαν δήθεν αντιστάθμισμα στην αύξηση του ΦΠΑ, στη λογική «σου παίρνω 10 σου δίνω 1», πρόκειται να ανακουφίσει τους νησιώτες;

Μάλλον τους εφοπλιστές θα ανακουφίσει, αφού θα τους ανοίξει την όρεξη να αυξάνουν τις τιμές των εισιτηρίων κατά βούληση.

Αλλωστε, γι' αυτό πρόκειται για έμμεση πλην σαφή επιδότηση των ακτοπλοϊκών εταιρειών.

Μόνο που οι ανάγκες των κατοίκων όλων των νησιών - και εδώ της Σάμου - να έχουν ασφαλείς, γρήγορες και φθηνές ακτοπλοϊκές και αεροπορικές συγκοινωνίες, όλο το χρόνο, να μειωθούν κατά 50% τα εισιτήρια και να είναι δωρεάν η μετακίνηση ανέργων, στρατευμένων και αναπήρων, δεν συμβιβάζονται με την κερδοφορία των εφοπλιστών, οι οποίοι απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές και προνόμια, ενώ την ίδια ώρα ο λαός έχει πνιγεί από την ασφυξία των φόρων.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στήνει άλλη μια παγίδα στους κατοίκους των νησιών, με την εξάμηνη αναβολή της αύξησης του ΦΠΑ, μόνο για τα νησιά που έχουν χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες.

Μαζί βέβαια με τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ έχουν ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο. Εχουν δεσμευτεί απέναντι στην ΕΕ για την αύξηση του ΦΠΑ στο Αιγαίο και υποκρίνονται, γιατί φοβούνται την αγανάκτηση των νησιωτών.

Παρά τα πανηγύρια των προηγούμενων εβδομάδων, η κυβέρνηση όχι μόνο δέχτηκε να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα νησιά έως το τέλος του χρόνου, αλλά και δεσμεύτηκε να βρει ισοδύναμα μέτρα στο ενδιάμεσο.

Αυτή η εξέλιξη από τη μία αποδεικνύει το πόσο ψεύτικο είναι το μεταμνημονιακό παραμύθι της κυβέρνησης και από την άλλη δείχνει τα βαθύτερα γεωπολιτικά παιχνίδια και παζάρια, που τα πληρώνουν οι λαοί. Γιατί η στάση της Γερμανίας στο χτεσινό Γιούρογκρουπ (σ.σ. της Πέμπτης) δεν μπορεί να είναι τυχαία και άσχετη από την ευθυγράμμιση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την κυβέρνηση Τραμπ στο ζήτημα των ΝΑΤΟικών δαπανών και στη σχετική αντιπαράθεση στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ ανάμεσα σε ΗΠΑ και Γερμανία.

Η ευθύνη τους είναι ακόμα μεγαλύτερη, γιατί συνδέουν την αναβολή της αύξησης του ΦΠΑ με το Προσφυγικό.

Είναι απαράδεκτη η λογική του οικονομικού αντισταθμίσματος με την αποδοχή των επικίνδυνων και αντιδραστικών επιλογών της ΕΕ, που μετατρέπει τα νησιά σε μόνιμο χώρο διπλού εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών.

Ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ στα νησιά αποτελεί ένα δίκαιο αίτημα, που όταν επιτεύχθηκε η ικανοποίησή του δεν υπήρχε Προσφυγικό.

Είναι ένα μέτρο απάλυνσης των συνεπειών λόγω του μεγάλου μεταφορικού κόστους και άλλων δυσμενών παραγόντων που δυσκολεύουν τη ζωή των νησιωτών.

Και για να ανακουφιστεί ο λαός και ειδικά οι νησιώτες πρέπει να καταργηθεί συνολικά ο ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και ο ΕΝΦΙΑ.

Να υπάρξει αφορολόγητο με ατομικό όριο για όλους 20.000 ευρώ.

Να απαγορευτούν οι πλειστηριασμοί για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Τι πρόκειται να αλλάξει στον τομέα της Παιδείας;

Μήπως πρόκειται να σταματήσουν οι γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για την ακριβοπληρωμένη αμορφωσιά των παιδιών τους;

Τι θα αλλάξει την επόμενη μέρα στον τομέα της Υγείας, όπου και εδώ στη Σάμο υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, ανεπαρκής στελέχωση γενικότερα του νοσοκομείου με γιατρούς, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό;

Και μάλιστα μιλάμε για ένα νοσοκομείο το οποίο πρέπει να καλύψει τις ανάγκες όχι μόνο της Σάμου, αλλά όλων των γύρω νησιών και της Ικαρίας, των Φούρνων, του Αγαθονησίου, των Λειψών, της Πάτμου.

Η ανάγκη να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα δημόσια και δωρεάν Υγεία... Η ανάγκη σε ένα νησί σαν τη Σάμο να στελεχωθεί με όλους τους γιατρούς το νοσοκομείο της, αλλά και τα περιφερειακά και αγροτικά ιατρεία με μόνιμο ιατρικό, νοσηλευτικό κ.λπ. προσωπικό, όπως και το ΕΚΑΒ... Να εξοπλιστούν όλες οι δομές με ιατρικό και τεχνολογικό σύγχρονο εξοπλισμό και ένα σωρό άλλα...

Δεν συμβιβάζεται με τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών για να πιάνονται τα ματωμένα πλεονάσματα, οι στόχοι της ΕΕ, του ΔΝΤ.

Ούτε φυσικά με τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων στο χώρο της Υγείας.

Τι πρόκειται να αλλάξει, για παράδειγμα, για τους φτωχούς αγρότες και εδώ στο νησί της Σάμου, όπου οι παραγωγοί κρασιού έχουν δεχτεί απανωτά χτυπήματα τα τελευταία χρόνια με την ΚΑΠ και τον νέο αμπελοοινικό κανονισμό του 2006, που απελευθέρωσε τις εισαγωγές αδασμολόγητου κρασιού και μούστου από τρίτες χώρες;

Πίεσε ασφυκτικά τις τιμές των ευρωπαϊκών κρασιών και έτσι κρασιά όπως το σαμιώτικο, που τα έξοδα καλλιέργειας είναι πολλαπλάσια άλλων περιοχών, δέχτηκαν μεγαλύτερες επιπτώσεις.

Ηδη υπό το βάρος του δυσβάσταχτου κόστους τα τελευταία 3 χρόνια εγκαταλείφθηκαν εκατοντάδες στρέμματα μικρών καλλιεργειών που τα είχαν ως συμπληρωματικό εισόδημα.

Και βέβαια δεν μπορεί να μιλάς για την επόμενη μέρα με όρους προηγούμενων δεκαετιών.

Γιατί δεν μπορεί, για παράδειγμα, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα με την πρώτη βροχή να πνίγεσαι, με τις φωτιές το καλοκαίρι να καίγεσαι και να φοβάσαι μη γίνει κανένας σεισμός και σκοτωθείς.

Γιατί είναι πρόκληση όχι μόνο για το λαό της Σάμου αλλά όλης της χώρας να μη γίνονται τα απαραίτητα για την προστασία της ζωής του λαού έργα αντιπλημμυρικής - αντιπυρικής - αντισεισμικής προστασίας.

Είναι κι αυτό, αν θέλετε, μια απόδειξη ότι στον καπιταλισμό προτεραιότητα δεν έχουν τα έργα για τη ζωή του λαού, αλλά αυτά που μπορούν να αποφέρουν κέρδη στις τσέπες κάποιων επιχειρηματιών.

Βρισκόμαστε σήμερα (την Παρασκευή) εδώ στη Σάμο, που μαζί με άλλα νησιά του Αιγαίου ζει από κοντά το δράμα της προσφυγιάς.

Ζει την αγωνία, την απόγνωση, αλλά και την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή των χιλιάδων ξεριζωμένων, ελπίδα βέβαια που σβήνει χρόνο με το χρόνο.

Γιατί οι χιλιάδες πρόσφυγες, που πλέον ζουν στη χώρα μας, είναι εγκλωβισμένοι στα νησιά μας, στην πατρίδα μας.

Ξέρετε, βέβαια, πως εμείς ως Κόμμα καταγγείλαμε από την πρώτη στιγμή τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, αποκαλύψαμε την αλήθεια και αντιπαλέψαμε τη δημιουργία των «hot spots» στα νησιά.

Θέσαμε ως επείγον το ζήτημα του άμεσου απεγκλωβισμού όλων των προσφύγων και μεταναστών από τα νησιά και τη μεταφορά τους με ευθύνη της κυβέρνησης στην ηπειρωτική Ελλάδα, με κατεύθυνση τη χώρα προορισμού τους.

Επιμείναμε στο ότι η κατάθεση και η εξέταση των εγγράφων για άσυλο, καθώς και η έκδοση οποιουδήποτε άλλου εγγράφου, πρέπει να γίνονται σε κέντρα της ηπειρωτικής χώρας.

Απαιτήσαμε να κλείσουν όλα τα «hot spots» στα νησιά. Και βέβαια να αποζημιωθούν πλήρως και άμεσα όλοι οι κάτοικοι που έχουν υποστεί ζημιές λόγω της υπερσυσσώρευσης και των συνθηκών κράτησης των προσφύγων - μεταναστών.

Ομως, είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι, μετά και τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για το Προσφυγικό, όπου στήθηκε ένα άθλιο παζάρι σε βάρος των ξεριζωμένων προσφύγων και μεταναστών. Οι επικίνδυνες αποφάσεις της συνοψίζονται σε:

• Περισσότερες και χειρότερες «Μόριες».
• Ακόμη μεγαλύτερο εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα.
• Περισσότερη καταστολή, απελάσεις και επίθεση στα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών.
• Χώρες - «αποθήκες» μεταναστών.
• Μεγαλύτερη διείσδυση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε τρίτες χώρες, στο όνομα του περιορισμού της μετανάστευσης.

Και βέβαια η στάση της ελληνικής κυβέρνησης είναι προκλητική και εχθρική για τα συμφέροντα τόσο του ελληνικού λαού, όσο και των προσφύγων και μεταναστών.

Για ακόμη μία φορά, ψήφισε όλες τις αντιλαϊκές αποφάσεις της Συνόδου, μεταξύ αυτών και την πιο αυστηρή εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας.

Ενώ την ίδια ώρα είναι «χωμένη μέχρι τα μπούνια» σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και έχει κάνει τη χώρα ορμητήριο για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή, που προκαλούν τη μαζική προσφυγιά και μετανάστευση.

Η γεωστρατηγική αναβάθμιση, η οποία είναι η νέα στρατηγική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την οποία συμπλέουν και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ, δεν αφορά την αναβάθμιση των συμφερόντων και του δίκιου των λαών.

Δεν αφορά ούτε την ειρήνη, ούτε την αλληλεγγύη και φιλία των λαών.

Αφορά τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της αστικής τάξης της Ελλάδας και κατά συνέπεια την αναβάθμιση όλων των κινδύνων και μεγαλύτερες εμπλοκές σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, επεμβάσεις και συγκρούσεις.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιδιώκει, τώρα που οι ΗΠΑ τα έχουν τσουγκρίσει με την Τουρκία, να αναλάβει σημαιοφόρος της πολιτικής τους στα Βαλκάνια, στην Αν. Μεσόγειο, στη Β. Αφρική και Μ. Ανατολή.

Γι' αυτό και προχωρά στην οικονομική - πολιτική - στρατιωτική αναβάθμιση των σχέσεων με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Γι' αυτό προχώρησε στη συμφωνία με την ΠΓΔΜ για το όνομα της γειτονικής χώρας, η οποία έχει τη σφραγίδα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και η οποία φυσικά δεν αποτελεί λύση προς όφελος των λαών.

Και ας δηλώνουν περήφανοι στην κυβέρνηση γιατί κατάφεραν να «λύσουν» δήθεν ένα πρόβλημα δεκαετιών.

Οι κύριοι της κυβέρνησης δηλώνουν περήφανοι γιατί ενισχύεται η παρουσία του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, ενός δολοφονικού οργανισμού, ο οποίος ευθύνεται και για το αιματοκύλισμα των Βαλκανίων.

Δηλώνουν περήφανοι γιατί το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν σφραγίσει με το αίμα των λαών 2 και 3 φορές τις αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια!

Δηλώνουν περήφανοι γιατί μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι οι συνταγματικές αλλαγές, παραπέμπονται στο αβέβαιο μέλλον, αλλά και γιατί αποδέχτηκαν τις ανιστόρητες θέσεις περί «μακεδονικής εθνικότητας» και «μακεδονικής γλώσσας», που αποτελούν στηρίγματα του αλυτρωτισμού.

Μετά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνησή του έχει αναγορεύσει το ΝΑΤΟ και την ΕΕ σε εγγυητές της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή μας.

Από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πήρε τη σκυτάλη ο ΣΥΡΙΖΑ για να «τρέξει» τις ΝΑΤΟικές δεσμεύσεις και να αναλάβει και καινούργιες.

Από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έμαθε να κάνει καλά τη «δουλειά».

Εμαθε να τα δίνει όλα στους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ, βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, να εμπλέκει το λαό στα επικίνδυνα σχέδια των ιμπεριαλιστών, να κάνει υποκλίσεις και να ξεπλένει τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Να κοροϊδεύει το λαό ότι η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ είναι παράγοντας ασφάλειας για το λαό, προστασίας από την επιθετικότητα της «σύμμαχης» Τουρκίας.

Εφησυχάζει το λαό μας, ο οποίος πρέπει να δει ότι η Τουρκία κλιμακώνει την επιθετικότητά της στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ, κρατά ομήρους αναίτια δύο Ελληνες στρατιωτικούς.

Γιατί η Τουρκία διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή σε αντιπαράθεση με την ελληνική αστική τάξη, η οποία επίσης διεκδικεί μερίδιο από το πλιάτσικο που ήδη συντελείται στις πλάτες των λαών και με θύματα τους λαούς.

Και οι λαοί και στις δύο πλευρές του Αιγαίου δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους.

Αντίθετα έχουν τον ίδιο εχθρό: Τα μονοπώλια, το ΝΑΤΟ και τις κυβερνήσεις τους. Μπορεί να τους ενώσει ο κοινός πόθος να ζήσουν καλύτερα, με ειρήνη, φιλία και αλληλεγγύη.

Και όλοι ξέρουν πολύ καλά ότι εάν και στην Ελλάδα και στην Τουρκία έκαναν κουμάντο οι λαοί και όχι μια χούφτα παράσιτα - καπιταλιστές, θα έβρισκαν τρόπους να λύσουν ειρηνικά τις όποιες διαφορές τους.

Σήμερα, το 2018, το να ζούμε όλοι σε μια κανονική χώρα σημαίνει να απολαμβάνουμε όλοι τον πλούτο που εμείς παράγουμε.

Να χρησιμοποιούνται τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, όλες οι δυνατότητες που η εργατική τάξη, ο λαός μας, με τη δουλειά τους δημιουργούν.

Για να δουλεύουμε με καλύτερες συνθήκες, με λιγότερο γενικό εργάσιμο χρόνο, αλλά και με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα εξασφαλίζουν πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής.

Κι αυτό μπορεί να υλοποιηθεί απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα.

Γιατί αυτή η χώρα δεν είναι «ψωροκώσταινα», έχει μεγάλες, επιβεβαιωμένες παραγωγικές δυνατότητες.

Η χώρα μας είναι πλούσια σε ενεργειακές πηγές, σε λιγνίτη, υδρογονάνθρακες, αιολικό και υδάτινο δυναμικό.

Είναι πλούσια σε ορυκτούς πόρους, αποθέματα χρυσού, βωξίτη, νικελίου, χαλκού.

Διαθέτει σύγχρονη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή.

Πάνω απ' όλα, διαθέτει πολυάριθμο, ειδικευμένο εργατικό τεχνικό δυναμικό, μεγάλο αριθμό επιστημόνων.

Στο πλαίσιο βέβαια του σημερινού συστήματος, του καπιταλισμού, είναι αδύνατο να αξιοποιούνται ολοκληρωμένα οι παραγωγικές δυνατότητες προς όφελος των εργαζομένων και όλου του ελληνικού λαού.

Αυτή η παραγωγή μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα και να απογειωθεί, αν απαλλαγεί από τις αλυσίδες της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, από τις αλυσίδες ενός συστήματος όπου το τι παράγεται καθορίζεται από το αν φέρνει κέρδος σε κάποιους καπιταλιστές.

Προϋπόθεση για φιλολαϊκή ανάπτυξη είναι η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, το λαό.

Η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.

Η συγκρότηση παραγωγικών συνεταιρισμών στην αγροτική παραγωγή.

Η αξιοποίηση όλου του ανθρώπινου δυναμικού και των παραγωγικών δυνατοτήτων της περιοχής στο πλαίσιο ενός πανεθνικού επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας.

Η επόμενη μέρα για το λαό μπορεί να είναι ελπιδοφόρα.

Και η ελπίδα για το λαό δεν περνά μέσα από τα «αναπτυξιακά» σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, που είναι μεταμφιεσμένα μνημόνια διαρκείας για να κερδίζουν οι λίγοι από την εκμετάλλευση των πολλών.

Η ελπίδα για το λαό βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης του για να επιβάλει μέτρα που θα ανακουφίζουν τον ίδιο και την οικογένειά του, θα βάζουν τέρμα στον κατήφορο, θα φωτίζουν την μόνη καθαρή διέξοδο για το λαό, με την ενίσχυση του ΚΚΕ παντού.