Στη διακήρυξη της ΝΑΤΟικής Συνόδου, που μυρίζει «μπαρούτι», με κάθε σκέλος της να δείχνει προς τη μεριά της Ρωσίας, ανάμεσα σε άλλα ξεχωριστό κεφάλαιο αφιερώνεται στα Δυτικά Βαλκάνια. Εκεί ξεχωρίζουν και οι αναφορές στη Σερβία. Τι λέγεται; Οτι «η ενίσχυση των σχέσεων ΝΑΤΟ - Σερβίας είναι προς όφελος της Συμμαχίας, της Σερβίας και ολόκληρης της περιοχής» και ακόμη ότι «επαναλαμβάνουμε την ανάγκη για συνεχή πρόοδο στο διάλογο Βελιγραδίου - Πρίστινας που διευκολύνεται από την ΕΕ, η οποία θα πρέπει να οδηγήσει σε μια συνολική εξομάλυνση των σχέσεων, μεταξύ άλλων υπό τη μορφή νομικά δεσμευτικής συμφωνίας. Ενθαρρύνουμε και τα δύο μέρη να επιταχύνουν τις προσπάθειες εξομάλυνσης των σχέσεων και την πλήρη εφαρμογή των προηγούμενων συμφωνιών». Η πρεμούρα δηλαδή για να γίνει στα γρήγορα η διευθέτηση ανάμεσα σε Σερβία και το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κοσσόβου των «εκκρεμοτήτων», που άφησε ο προηγούμενος γύρος των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή (βλέπε διάλυση της Γιουγκοσλαβίας), είναι παραπάνω από φανερή. Οπως παραπάνω από φανερό είναι και ότι ο στόχος είναι να κλείσει η... τανάλια γύρω από τη Ρωσία, που ξεκινάει από τη Βαλτική, περνάει από τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα και φτάνει μέσω Αιγαίου έως τη Μ. Ανατολή. Πρόκειται βέβαια για ένα ενδεχόμενο στο οποίο αντιδρά σφοδρά η Ρωσία, που διατηρεί έτσι κι αλλιώς ισχυρά ερείσματα στη Σερβία.