Ενα πραγματικό «πολυεργαλείο» για τη στρατηγική του κεφαλαίου είναι οι περιβόητες «start up» («νεοφυείς») επιχειρήσεις και η «καινοτομία», που η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα επικαλούνται καμιά 10αριά φορές τη μέρα ως φάρμακο «διά πάσα νόσο». Ενδεικτικά είναι τα όσα καταγράφονται στη χτεσινή ειδική έκδοση του ΣΕΒ, που παραπονιέται για το ότι «η περιορισμένη συνεργασία με εδραιωμένες επιχειρήσεις και πανεπιστήμια (...) το δυσμενές επιχειρηματικό περιβάλλον με έλλειψη κινήτρων, η υψηλή φορολογία εργαζομένων και επιχειρήσεων και οι περίπλοκες διαδικασίες, λειτουργούν αποτρεπτικά και περιορίζουν τη μετουσίωση καινοτομίας σε εμπορεύσιμα προϊόντα και υπηρεσίες», προτείνοντας «μεταρρυθμίσεις και δράσεις για μεγάλες επιχειρήσεις, δημόσιους φορείς, πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα», όπως η ανάπτυξη συνεργασιών και δικτυώσεων, η διαμόρφωση φορολογικής πολιτικής ενθάρρυνσης «start up» και καινοτομίας, η διαμόρφωση ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, η κατοχύρωση και αξιοποίηση πνευματικής ιδιοκτησίας, η ανάπτυξη δεξιοτήτων «για τις ανάγκες της αγοράς» κ.ά. Το πραγματικό περιεχόμενο, δηλαδή, δεν είναι άλλο από την προσπάθεια του κεφαλαίου να αξιοποιήσει τα επιτεύγματα και τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, για να αυξήσει το ποσοστό κέρδους του, όσο και για να βρουν διέξοδο τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, που αποτελούν «βραχνά» στο λαιμό τους. Για το λόγο αυτόν ζητάνε ακόμα περισσότερα «κίνητρα» και στήριξη από το αστικό κράτος. Καμία σχέση δεν έχουν όλα αυτά με τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες, που θα μπορούσαν στο πλαίσιο μιας άλλης οικονομίας, απαλλαγμένης από το κέρδος, να ικανοποιηθούν από τις μεγάλες δυνατότητες και την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.