Σε ένα απέραντο αιολικό πάρκο μετατρέπεται με ταχείς ρυθμούς η χώρα, ως αποτέλεσμα του κυβερνητικού ενεργειακού σχεδιασμού, για την εξυπηρέτηση των αναγκών κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο, αλλά και της ευρύτερης στρατηγικής της ΕΕ για τις ΑΠΕ, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει για το περιβάλλον και τις ζωές των κατοίκων των περιοχών αυτών η άναρχη διασπορά ανεμογεννητριών.

Ετσι, μετά τα τεράστια ποσά που χορηγήθηκαν στους ιδιωτικούς ομίλους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις για την ανάπτυξη φωτοβολταϊκών πάρκων, έρχεται σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να παράσχει κάθε είδους διευκόλυνση προς τις εταιρείες παραγωγής Ενέργειας, για να προωθήσει την αιολική «μπίζνα».

Το πόσο «επιτυχημένη» είναι η μέχρι σήμερα επίδοση της κυβέρνησης σε έναν ακόμη τομέα στρατηγικού ενδιαφέροντος για το κεφάλαιο, φαίνεται από τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ). Σύμφωνα με αυτά, οι εγκαταστάσεις αιολικών αυξάνονται κατά τα τελευταία τρία χρόνια με διψήφιο ποσοστό ετησίως και η σωρευτική τους ισχύς είχε ανέλθει στο τέλος του 2017 στα 2651,6 MW, εμφανίζοντας αύξηση κατά 12% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Ως συνέπεια της μεγάλης αυτής αύξησης ήταν να καταγραφεί το 2017 ως το «καλύτερο» έτος για τους επενδυτές σε αιολικά πάρκα της τελευταίας εξαετίας, αφού την περασμένη χρονιά προστέθηκαν 282 MW στο αιολικό δυναμικό της χώρας, το οποίο έφθασε στα 2.651,6 MW. Από αυτά τα 2.329,9 MW είναι εγκατεστημένα στο διασυνδεδεμένο σύστημα και τα υπόλοιπα 321,7 MW στα μη διασυνδεδεμένα νησιά. Επίσης, το 2017 επίσης ξεκίνησαν τη λειτουργία τους οι πρώτες ανεμογεννήτριες στην Περιφέρεια της Ηπείρου συνολικής ισχύος 2,4 ΜW, η οποία μέχρι πρόσφατα ήταν η μόνη σε ολόκληρη τη χώρα όπου δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων.

Βάσει των επίσημων στοιχείων για το 2017, στην πρώτη θέση αιολικών εγκαταστάσεων βρίσκεται η Στερεά Ελλάδα με συνολική ισχύ 878 MW, ακολουθεί η Πελοπόννησος με 503 MW, η Αν. Μακεδονία - Θράκη με 335 ΜW, η Κρήτη με 199 ΜW, η Δ. Ελλάδα με 136 ΜW, η Κεντρική Μακεδονία με 119 MW, η Αττική με 104 ΜW, τα νησιά του Ιονίου με 91 MW, τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου με 90 MW , η περιοχή της Τροιζηνίας με 79 MW, η Δυτική Μακεδονία με 61 MW, το Βόρειο Αιγαίο με 34 MW, η Θεσσαλία με 19 ΜW, η Θεσσαλία με 19 MW και στην τελευταία θέση βρίσκεται η Ηπειρος.

Σε σχέση με τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους, που καρπώνονται το μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας», στην πρώτη θέση βρίσκεται η «ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή» με 530,1 MW που αντιστοιχεί στο 20% της συνολικής ισχύος, η «ΕΛΛΑΚΤΩΡ» με 256,7 MW (9,7%), η «Iberdrola Rokas» με 250,7 MW (9,5%), η γαλλική «EDF ΕΝ Hellas» με 238,2 MW (9%) και η ιταλική «ENEL Green Power» με 200,5 MW (7,6%).

Αξίζει, επίσης, να σημειώσουμε ότι το σύνολο των εγκαταστάσεων ανεμογεννητριών προμηθεύουν στη χώρα μας 4 μόλις ευρωπαϊκές εταιρείες. Πρόκειται για τη δανέζικη «Vestas» με μερίδιο ισχύος 50,6% και τις γερμανικές «Enercon» με 22,3%, «Siemens-Gamesa» με 19,9% και «Nordex» με 5,4%.

Την ίδια στιγμή, από τις αρχές του έτους έχουν μπει σε φάση υλοποίησης εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 550MW, τα οποία αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία εντός του επόμενου 12μήνου, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται επίσης ο διαγωνισμός για την αδειοδότηση επιπλέον αιολικών εγκαταστάσεων συνολικής ισχύος 300 MW.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι για να καλυφθεί ο λεγόμενος «εθνικός στόχος», αύξησης του μεριδίου των ΑΠΕ στο εγχώριο ενεργειακό μείγμα και ειδικά της αιολικής Ενέργειας, θα πρέπει μέχρι το 2020 να έχουν εγκατασταθεί αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος πάνω από 3.700 MW.

Αν και τα χρονικά περιθώρια, σύμφωνα με τους επιχειρηματίες του χώρου, δεν επαρκούν για την υλοποίηση ενός τόσο μεγάλου όγκου νέων αιολικών πάρκων, ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, εμφανίζεται αισιόδοξος για την επίτευξή του. Οπως έχει πει σε μια σειρά δημόσιων τοποθετήσεων τους τελευταίους μήνες, κατά το διάστημα 2018 - 2020 πρόκειται να γίνουν διαγωνισμοί για νέες εγκαταστάσεις συνολικής ισχύος άνω των 2.600 MW που αντιστοιχούν σε επενδύσεις ύψους 2,5 - 3 δισ. ευρώ.

Η παραπέρα ανάπτυξη των ΑΠΕ αποτελεί εξάλλου βασικό στοιχείο της «απελευθέρωσης» του κλάδου της Ενέργειας, γεγονός που επιταχύνει τη διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο και τη συγκεντροποίηση του τομέα. Είναι προφανές ότι η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, θα συνεχίσουν να παρέχουν κάθε είδους «διευκόλυνση», μεταξύ των οποίων είναι και η άμεση επιδότηση που επιβαρύνει τους λογαριασμούς ρεύματος των λαϊκών νοικοκυριών, για την ανάπτυξη της λεγόμενης «πράσινης» Ενέργειας.

Δεν είναι τυχαίο ότι στο σύνολο των Περιφερειακών Συνεδρίων που έχει πραγματοποιήσει τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση, μπαίνει σε πρώτο πλάνο η «αξιοποίηση» της αιολικής Ενέργειας σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας. Μεγάλα επενδυτικά σχέδια υπάρχουν και για την Κρήτη και την υπόλοιπη νησιωτική Ελλάδα, όπου υπάρχουν ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη τέτοιου τύπου ΑΠΕ. Από εκεί προκύπτει και η «πρεμούρα» της κυβέρνησης να επιταχύνει τους ρυθμούς για την ολοκλήρωση των διασυνδέσεων των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα ηλεκτρισμού, γιατί έτσι επιτάσσουν οι επενδυτές του χώρου και ο ενεργειακός σχεδιασμός της ΕΕ. Θέλουν άμεσα και γρήγορα να δοθεί κάθε δυνατότητα ώστε η παραγόμενη Ενέργεια από αιολικά να μπορεί να εξάγεται στις διασυνδεδεμένες γειτονικές αγορές της ΕΕ. Είναι και αυτός ένας λόγος που παράλληλα με την ολοκλήρωση και εκσυγχρονισμό του εσωτερικού δικτύου διανομής και μεταφοράς ηλεκτρισμού, η κυβέρνηση «τρέχει» και τις διαδικασίες εξωτερικών διασυνδέσεων.

Χαρακτηριστικά εξάλλου είναι και τα όσα καταγράφονται στην ειδική έκθεση του ΣΕΒ με τα συμπεράσματα του συνεδρίου «Σχεδιάζουμε το μέλλον με επενδύσεις», που κυκλοφόρησε μέσα στη βδομάδα: «Για την Ελλάδα όπου επιχειρείται αυτή τη στιγμή οι ενεργειακές αγορές να κάνουν τα πρώτα τους βήματα υπό καθεστώς απελευθέρωσης, η άρση της δικτυακής απομόνωσης από τις ενεργειακά εξελιγμένες χώρες της ΕΕ πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα. Σε αντίθετη περίπτωση θα παραμείνουμε κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς "απελευθέρωσης εντός συνόρων" με ελάχιστες δυνατότητες αλληλεπίδρασης με τον ώριμο περίγυρο. Θα χάσουμε έτσι οριστικά το τρένο της ανταγωνιστικότητας για το πλέον δυναμικό και εξωστρεφές κομμάτι της βιομηχανίας μας και όχι μόνο».

Ηδη σε πολλές περιοχές της χώρας φορείς ξεσηκώνονται ενάντια στις εγκαταστάσεις νέων ανεμογεννητριών. Ειδικά στην περιοχή της Νότιας Εύβοιας, όπου προωθείται η δημιουργία του μεγαλύτερου αιολικού πάρκου των Βαλκανίων, προσπαθούν να εμποδίσουν την υποβάθμιση της ζωής τους από τα επιχειρηματικά σχέδια και την πολιτική της κυβέρνησης.

Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, μπαίνουν μπροστά στον δίκαιο αγώνα των κατοίκων και φορέων της περιοχής ενάντια σε αυτά τα επενδυτικά σχέδια. Πρόσφατα η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος με Ερώτησή της προς την Επιτροπή ανέδειξε εκτός από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του εγχειρήματος, το οποίο εντάσσεται στη στρατηγική της «απελευθέρωσης» του τομέα Ενέργειας στην ΕΕ, και τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν για τους εργαζόμενους στις εγκαταστάσεις, με εξαντλητικά ωράρια, πενιχρά ημερομίσθια αλλά και ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια στο χώρο δουλειάς.

Παράλληλα, το ΚΚΕ σταθερά αναδεικνύει ότι τα αιολικά πάρκα, όπως και συνολικά οι ΑΠΕ, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην παραγωγή Ενέργειας σε όφελος του λαού, μόνο στο πλαίσιο μιας οικονομίας όπου από τη μέση θα έχει φύγει το καπιταλιστικό κέρδος και τα «κλειδιά» της οικονομίας θα βρίσκονται στα χέρια της εργατικής τάξης σ' έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, τα μέσα παραγωγής, διανομής και μεταφοράς Ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική, κρατική ιδιοκτησία, δηλαδή θα υπάρχει ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας, ως μηχανισμός της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.