«Πέρα από όλους τους νόμους που έχουν επιβάλει οι Γιάνκηδες, είχαμε πάντα και μπορούσαμε να υπολογίσουμε σε μια πολύ σημαντική δύναμη, στην αλληλεγγύη όλων των λαών με τον κουβανικό λαό». Με αυτή τη φράση η Αλέιδα Γκεβάρα, η κόρη του Τσε, περιέγραψε μια σημαντική πτυχή του πώς η Κούβα μπορεί και συνεχίζει στο δρόμο της επανάστασης. Και ξεκαθάρισε πως «αν το 1996 (με την επιβολή των νέων απάνθρωπων κυρώσεων που επέβαλαν οι ΗΠΑ εναντίον της Κούβας) δε διαλυθήκαμε και δε σβήσαμε από το χάρτη σαν σοσιαλιστική χώρα, ακόμη λιγότερο έχουμε σκοπό να το κάνουμε σήμερα αυτό».

Τα παραπάνω ανέφερε, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε χτες βράδυ στο κατάμεστο αμφιθέατρο της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Είχε ως θέμα το εθνικό σύστημα υγείας στην Κούβα και διοργανώθηκε από τον Ελληνοκουβανικό Σύνδεσμο Φιλίας και Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται με αφορμή τη συμπλήρωση 34 χρόνων από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Η Αλέιδα Γκεβάρα, γιατρός στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο Ουίλιαμ Σολέρο της Κούβας, παρουσίασε τις κατακτήσεις στο χώρο της υγείας, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μπορεί να ζούμε σαν μια χώρα του "Τρίτου Κόσμου", όμως ο λαός μας πεθαίνει από τις ίδιες ασθένειες που πεθαίνει και ο λαός του "Πρώτου Κόσμου". Και όλες οι κατακτήσεις στο χώρο της υγείας έγιναν δυνατές χάρη στο κοινωνικό σύστημα που η Κούβα υπερασπίστηκε πάντα».

Παρουσιάζοντας ορισμένους δείκτες που αποδεικνύουν την πρόοδο ανέφερε πως έως το 1959 η Κούβα παρουσίαζε την εικόνα που σήμερα παρουσιάζουν οι υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής: Σε κάθε 1.000 παιδιά που γεννιούνταν τα 60 πέθαιναν πριν συμπληρώσουν το 1ο έτος της ηλικίας τους. Σε κάθε 10.000 γυναίκες το 12,9% πέθαινε πάνω στη γέννα. Ο προσδόκιμος χρόνος ζωής ήταν τα 59 χρόνια. Αμέσως μετά την Επανάσταση είχαμε 600 γιατρούς. Το 1999 η Κούβα είχε 74.500 γιατρούς. Τότε αντιστοιχούσε 1 γιατρός για κάθε 1.700 κατοίκους. Το 2001 η αναλογία αντιστράφηκε και έφτασε να αναλογεί ένας γιατρός για κάθε 168 κατοίκους.

Επίσης η Α. Γκεβάρα ανέφερε πως μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και την επιβολή νέων ακόμη πιο δυσβάσταχτων κυρώσεων από τις ΗΠΑ, η οικονομική κατάσταση της Κούβας χειροτέρεψε. Και αυτό φυσικά είχε επιπτώσεις ακόμη και στην υγεία. Ομως η Κούβα συνεχίζει να αντιστέκεται. «Βρήκε τρόπους για να μπορέσει να διασφαλίσει χρήματα ώστε να μην παραλύσει η χώρα και να μπει σε πορεία ανάπτυξης», εννοώντας επενδύσεις στον τουρισμό και την εισροή ξένων κεφαλαίων. Ξεκαθάρισε όμως πως αυτό γίνεται κάτω από τη βασική προϋπόθεση: «Οποιος επενδύει στην Κούβα οφείλει να σέβεται το λαό. Η κουβανική γη δεν πουλιέται. Και κάθε επένδυση που γίνεται έχει σαν κύριο στόχο να ευνοηθεί ο λαός μας».