Μόνο χτες, πάνω από 40 Παλαιστίνιοι νεκροί, δολοφονημένοι εν ψυχρώ από τους Ισραηλινούς στρατιώτες. Το έγκλημά τους ότι διαδήλωναν για να έχουν πατρίδα ελεύθερη, χωρίς κατοχή και ενάντια στην προκλητική απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ να εγκαινιάσει τη νέα πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντάς την ουσιαστικά ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Το αίμα που ρέει στην Παλαιστίνη δεν είναι μόνο στα χέρια της κυβέρνησης του Ισραήλ, αλλά και σε όσους της κάνουν πλάτες. Οπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που εμβαθύνει τη «στρατηγική» - όπως την αποκαλεί - σχέση με ένα κράτος - δολοφόνο και στηρίζει τα προσχήματά του. Μάλιστα, την περασμένη βδομάδα, ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωνε τον Νεντανιάχου ότι συμμερίζεται τις «ανησυχίες του για την ασφάλεια στην περιοχή», ενώ η Ελλάδα προχωράει σε ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ, όπως έδειξε και η επίσκεψη επίσης την περασμένη βδομάδα του Αρχηγού ΓΕΣ στο Τελ Αβίβ. Και τα δικά τους χέρια, επομένως, είναι βαμμένα στο αίμα και δεν ξεπλένονται, όσα «ειρηνόφιλα» παραμύθια και ευχολόγια κι αν λένε. Γιατί οι δρόμοι της Ενέργειας και του πετρελαίου, τα ενεργειακά και άλλα σχέδια του κεφαλαίου ήταν, είναι και θα είναι στρωμένα με το αίμα των λαών και όχι παράγοντας «ασφάλειας» και «σταθερότητας». Και ακριβώς εκεί - στα συμφέροντα του κεφαλαίου - πρέπει να στρέψει τα βέλη του το εργατικό - λαϊκό κίνημα, μαζί με την αυτονόητη αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό.