«Τι είναι πιο σημαντικό στην παγκόσμια Ιστορία; Οι Ταλιμπάν ή η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας; Μερικοί υποκινούμενοι μουσουλμάνοι ή η απελευθέρωση της Κεντρικής Ευρώπης και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου»; Αυτή τη ρητορική ερώτηση δεν την έκανε κάποιος τυχαίος άνθρωπος. Αλλά ο γνωστός, πρώην, καθηγητής διεθνών σχέσεων στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Κολούμπια και πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου Τζίμι Κάρτερ, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, σε συντάκτη του γαλλικού περιοδικού «Νουβέλ Ομπσερβατέρ» το Γενάρη του 1998.

Στην ίδια συνέντευξη, όμως, ο Μπρεζίνσκι δεν αρκέστηκε σε ρητορικά σχήματα, αλλά και σε ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις σε σχέση με το ρόλο που έπαιξαν τόσο οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, όσο και ο ίδιος προσωπικά με στόχο τη δημιουργία στο Αφγανιστάν ενός «αντίπαλου δέους» έναντι του τότε καθεστώτος στην Καμπούλ που θεωρούνταν απ' την Ουάσιγκτον σχεδόν βέβαιο -όπως και έγινε...- πως θα προκαλούσε την απάντηση των Σοβιετικών. Ομως, αντί οποιουδήποτε άλλου σχολίου, και με δεδομένα όσα έχουν προκαλέσει τόσο οι επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ, όσο και οι βομβαρδισμοί των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, θα ήταν ενδεχομένως χρήσιμο, να παραθέσουμε ολόκληρη, την αρκούντως αποκαλυπτική (και κυνικότατη) συνέντευξη Μπρεζίνσκι στο «Νουβέλ Ομπσερβατέρ» εκείνης-της διόλου μακρινής!-περιόδου:

-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Ο πρώην διευθυντής της CIA, Ρόμπερτ Γκέιτς, δήλωσε στα απομνημονεύματά του πως οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες άρχισαν να βοηθούν τους Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν έξι μήνες πριν τη σοβιετική επέμβαση. Εκείνη την περίοδο ήσασταν σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του προέδρου Κάρτερ. Παίξατε κάποιο ρόλο σ' αυτή την υπόθεση, σωστά;

-- Μπρεζίνσκι: Ναι. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της ιστορίας, η CIA άρχισε να βοηθά τους Μουτζαχεντίν μέσα στο 1980, δηλαδή, μετά την εισβολή του σοβιετικού στρατού στο Αφγανιστάν, στις 24 Δεκέμβρη 1979. Αλλά στην πραγματικότητα, όπως κρατήθηκε μυστικά έως τώρα, τα πράγματα έγιναν τελείως διαφορετικά. Στην πραγματικότητα, ήταν 3 Ιούλη του 1979 όταν ο πρόεδρος Κάρτερ υπέγραψε το πρώτο διάταγμα για μυστική βοήθεια τους αντίπαλους του φιλο-σοβιετικού καθεστώτος στην Καμπούλ. Εκείνη ακριβώς τη μέρα, έγραψα ένα σημείωμα στον πρόεδρο όπου εξηγούσα πως κατά τη γνώμη μου αυτή η βοήθεια θα προκαλέσει την επέμβαση του σοβιετικού στρατού.

-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Παρά τον κίνδυνο, εσείς συνηγορούσατε σ' αυτή τη συγκεκαλυμμένη δράση. Αλλά μήπως εσείς τότε επιθυμούσατε ακριβώς την είσοδο των Σοβιετικών σ' αυτόν τον πόλεμο, και επιδιώκατε την πρόκληση αυτής της εξέλιξης;

-- Μπρεζίνσκι: Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δε σπρώξαμε τους Ρώσους να επέμβουν, αλλά γνωρίζαμε πως υπήρχε αυξημένη πιθανότητα να το κάνουν.

-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Οταν οι Σοβιετικοί δικαιολόγησαν την επέμβασή τους λέγοντας πως το έκαναν για να πολεμήσουν ενάντια στη μυστική ανάμειξη των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, διάφοροι δεν τους πίστεψαν. Εντούτοις, υπήρξε μία κάποια βάση αλήθειας. Δε μετανιώνετε για τίποτε σήμερα;

-- Μπρεζίνσκι: Να μετανιώσω γιατί πράγμα; Η μυστική επιχείρηση ήταν υπέροχη ιδέα. Είχε ως αποτέλεσμα να σύρει τους Ρώσους στην παγίδα του Αφγανιστάν και θέλεις να το μετανιώσω; Τη μέρα που οι Σοβιετικοί πέρασαν επίσημα τα σύνορα, εγώ έγραψα στον πρόεδρο Κάρτερ: «Εχουμε τώρα την ευκαιρία να δώσουμε στην ΕΣΣΔ το δικό της Βιετνάμ». Πράγματι, για περίπου 10 χρόνια, η Μόσχα έπρεπε να συνεχίζει έναν πόλεμο που δεν υποστηριζόταν από την κυβέρνηση, μία σύρραξη που έφερε την ηθική κατάπτωση και τέλος τη διάλυση της σοβιετικής αυτοκρατορίας.

-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Ούτε μετανιώσατε που υποστηρίξατε τους ισλαμιστές, που τους δώσατε όπλα και τους συμβουλέψατε ώστε να γίνουν μελλοντικά τρομοκράτες;

-- Μπρεζίνσκι: Τι είναι πιο σημαντικό στην παγκόσμια ιστορία; Οι Ταλιμπάν ή η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας; Μερικοί υποκινούμενοι μουσουλμάνοι ή η απελευθέρωση της Κεντρικής Ευρώπης και το τέλος του ψυχρού πολέμου;

-- «Νουβέλ Ομπσερβατέρ»: Μερικοί υποκινούμενοι Μουσουλμάνοι(!); Μα όπως λέχθηκε και ξαναειπώθηκε ο ισλαμικός φονταμενταλισμός είναι σήμερα μία παγκόσμια απειλή...

-- Μπρεζίνσκι: ΑΗΔΙΕΣ! Λέγεται πως η Δύση είχε μία παγκόσμια πολιτική έναντι του Ισλάμ. Αυτό είναι ανοησία. Δεν υπάρχει παγκόσμιο Ισλάμ. Κοιτάξτε το Ισλάμ με τον τρόπο της λογικής και δίχως δημαγωγία ή συναισθήματα. Είναι η ηγέτιδα θρησκεία στον κόσμο με πάνω από 1,5 δισ. οπαδούς. Αλλά τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στους Σαουδάραβες φονταμενταλιστές, τους μετριοπαθείς Μαροκινούς, τους Πακιστανούς στρατοκράτες, τους Αιγύπτιους φιλο-δυτικούς, ή τους Κεντροασιάτες κοσμικούς; Τίποτε περισσότερο απ' αυτό που ενώνει τις χριστιανικές χώρες.