Με άξονα την ενιαία στρατηγική για την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και βέβαια για την προσέλκυση μιας κρίσιμης μάζας με νέες κερδοφόρες επενδύσεις εξελίσσονται οι διεργασίες αναφορικά με τα επιπλέον 88 προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης» και βέβαια με κυρίαρχο ζήτημα το στήσιμο του αντιλαϊκού σκηνικού για την «επόμενη μέρα».

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του «Ριζοσπάστη», ορισμένες κυβερνήσεις της Ευρωζώνης έχουν θέσει στο τραπέζι την πρόταση για ολιγόμηνη «παράταση» του 3ου μνημονίου, στην περίπτωση «καθυστερήσεων» στο αντιλαϊκό χρονοδιάγραμμα.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, Χανς Φάιλμπριφ, σημείωσε (στα «Νέα) πως «ο ασφαλέστερος τρόπος εξόδου είναι ένα προληπτικό πρόγραμμα», ενώ σε κάθε περίπτωση, όπως ο ίδιος τόνισε, «τα πρώτα χρόνια αμέσως μετά το πρόγραμμα είναι τα πιο καθοριστικά, οπότε θα έχουμε ενισχυμένη εποπτεία από τους δανειστές για να βοηθηθεί η Ελλάδα να παραμείνει στο σωστό δρόμο». Την ίδια ώρα, η όποια ελάφρυνση του ελληνικού κρατικού χρέους έχει όρο και προϋπόθεση την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων.

Σε αυτό το επίπεδο, ο επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας προσθέτει: «Αν χορηγηθεί στην Ελλάδα ελάφρυνση χρέους ή υπό όρους ελάφρυνση χρέους, είναι λογικό οι δανειστές να επιδιώξουν να παρακολουθούν πώς προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις, να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξουν πισωγυρίσματα και να σιγουρευτούν ότι υλοποιούνται οι πολιτικές που έχουν ήδη αποφασιστεί. Θα χρειαστεί κάτι μεταξύ μιας κανονικής εποπτείας και ενός πραγματικού προληπτικού προγράμματος».

Σε αυτό το φόντο, κυβέρνηση και οι «θεσμοί» της Ευρωζώνης προαναγγέλλουν το κλείσιμο της νέας συμφωνίας - «πακέτου» στο συμβούλιο Γιούρογκρουπ στις 21 Ιούνη. Σε αυτήν θα περιλαμβάνονται η μορφή του εποπτικού πλαισίου της αντιλαϊκής πολιτικής για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018, οι ρυθμίσεις αναφορικά με την ελάφρυνση του κρατικού χρέους, ενώ βέβαια στην ίδια στρατηγική εντάσσεται και το λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο» που αναμένεται να παρουσιάσει η κυβέρνηση στο Γιούρογκρουπ στις 27 Απρίλη.

Θυμίζουμε ότι ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Μ. Σεντένο, σε πρόσφατες δηλώσεις του, υπογράμμισε ότι «είναι σημαντικό να διατηρηθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ευνοούν την ανάπτυξη και εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος». Ο ίδιος επισήμανε ακόμη ότι «το μεταμνημονιακό πλαίσιο θα συζητηθεί αργότερα, μαζί με τα πιθανά νέα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους», ενώ ως κεντρική προτεραιότητα για την «επόμενη μέρα» ιεράρχησε «τη μακροπρόθεσμη στρατηγική ανάπτυξης που προετοιμάζει η ελληνική κυβέρνηση».

Το ΔΝΤ, από την πλευρά του, με αφορμή τη συζήτηση και τις διεργασίες γύρω από την «εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης», προχώρησε χτες σε προτάσεις αναφορικά με το νευραλγικό ζήτημα του τρόπου χρηματοδότησης για το υπό διαμόρφωση ταμείο κρατικών και τραπεζικών διασώσεων στην ΕΕ. Ουσιαστικά πρόκειται για το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, που θα προέλθει από την αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), που με τη σειρά του θα αναλάβει ειδικό ρόλο στην επόπτευση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Σε αυτό το πλαίσιο, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, πρότεινε τη χρηματοδότηση του ταμείου με καταβολή ετήσιων συνδρομών από τα κράτη της Ευρωζώνης, «ώστε να δημιουργηθούν αποθέματα σε καλούς καιρούς και να μπορεί να δοθεί στήριξη σε συγκεκριμένες χώρες σε δύσκολους καιρούς». Σε «ακραίες περιπτώσεις», τα κράτη - μέλη θα μπορούσαν να δανειστούν από το ταμείο και να αποπληρώσουν τα δάνεια με μελλοντικές συνεισφορές, ενώ και οι αποδιδόμενες ενισχύσεις θα συνδέονται με την τήρηση των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ.

Το «ζουμί» της πρότασης του ΔΝΤ βρίσκεται στο ύψος των ετήσιων συνδρομών από τα κράτη - μέλη, που θα προσδιορίζονται και με βάση κριτήρια κινδύνου για μελλοντικές κρίσεις, όπως από το ύψος του κρατικού χρέους, την εξέλιξη του ΑΕΠ, τα ποσοστά της επίσημης ανεργίας κ.ά.

Για το ελληνικό κράτος, η ετήσια συνδρομή εκτιμάται στο 1% του ΑΕΠ, κατά πολύ μεγαλύτερο από άλλα κράτη - μέλη, αλλά με δυνατότητες μεγάλων ενισχύσεων σε περιόδους ξεσπάσματος καπιταλιστικών κρίσεων.

Σε κάθε περίπτωση, η νέα πρόταση του ΔΝΤ φαίνεται να συνδέεται και με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται με την Ευρωζώνη.

Στο μεταξύ, σε 2,7 δισ. ευρώ διαμορφώθηκε το ματωμένο πρωτογενές πλεόνασμα για το Α' δίμηνο του 2018, όπως αποτυπώνουν τα οριστικά στοιχεία για την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού, ως αποτέλεσμα βέβαια της πρέσας διαρκείας στα κονδύλια που αφορούν στην κάλυψη ζωτικών αναγκών της λαϊκής οικογένειας και της εντεινόμενης φοροαφαίμαξης.

Μεταξύ άλλων:

Οι συνολικές δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού (χωρίς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) διαμορφώνονται στα 7,24 δισ. ευρώ, έναντι περίπου 7,73 δισ. στο Α' δίμηνο του 2017, είναι δηλαδή χαμηλότερες κατά 489 εκατ.

Το κονδύλι για «ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία» καρατομήθηκε στα 2,79 δισ. (από 2,86 δισ.). Μεταξύ άλλων, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, που συμπιέστηκε στα 17 εκατ. (από 56 εκατ. πέρυσι).

Το σύνολο των φορολογικών εσόδων εμφανίζεται στα 7,2 δισ. ευρώ. Μεταξύ άλλων, ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων διαμορφώθηκε σε περίπου 1,2 δισ. Παράλληλα, η μάζα των έμμεσων φόρων που φορτώνεται στη λαϊκή κατανάλωση έφτασε στα 4,5 δισ. (από 4,23 δισ. ευρώ).

Την ίδια ώρα, το «ελληνικό δημοσιονομικό συμβούλιο» εκτιμά ότι το «πρωτογενές πλεόνασμα» στο 12μηνο του 2017 «θα «προσεγγίσει ή και θα υπερβεί» το 3,5% του ΑΕΠ, θα διαμορφωθεί δηλαδή σε επίπεδα διπλάσια του στόχου (1,75%) που έχει τεθεί για την ίδια χρονιά. Σύμφωνα με έκθεση του «δημοσιονομικού συμβουλίου», η ανάκαμψη του ΑΕΠ (1,4%) για το 2017 αποδίδεται κατά κύριο λόγο στην ενίσχυση των επενδύσεων κατά 9,6%. Παράλληλα, όπως αναφέρουν, «προβληματισμό προκαλεί η σχεδόν μηδενική συμβολή της κατανάλωσης στην αύξηση του ΑΕΠ, γεγονός που συνδέεται με την πίεση που ασκούν στα νοικοκυριά οι ασφαλιστικές και οι φορολογικές τους υποχρεώσεις».