Σάββατο 24 Μάρτη 2018 - Κυριακή 25 Μάρτη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΠΑΡΟΥΤΙ
Να εκφραστεί μαζικά η λαϊκή αντίθεση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς

Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδήλωση που έγινε την Πέμπτη 22/3 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα τις εξελίξεις στην περιοχή και τις θέσεις του Κόμματος

Οι αντιθέσεις, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα μονοπώλια και τα καπιταλιστικά κράτη, που εκφράζουν τα συμφέροντά τους, είναι κανόνας στη λειτουργία του ιμπεριαλιστικού συστήματος, στο οποίο συμμετέχουν όλα τα καπιταλιστικά κράτη και κατέχουν τη δική τους θέση ανάλογα με την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική δύναμη.

Στην πράξη, γίνεται αναμέτρηση για νέες αγορές, νέα πεδία κερδοφορίας, κατάκτηση περιοχών με πλουτοπαραγωγικές πηγές, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, τους ενεργειακούς αγωγούς και τους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων, στρατηγικά περάσματα και άλλα.

Αυτό διακυβεύεται σήμερα και, στην περίπτωση που ο ανταγωνισμός δεν εκτονωθεί προσωρινά με συμβιβασμό, οδηγεί σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που στις μέρες μας μπορεί να είναι τοπικός - περιφερειακός, αλλά στη βάση αυτή μπορεί να γενικευτεί, να αγκαλιάσει περισσότερες δυνάμεις και περιοχές.

Η πολιτική που επιτίθεται στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, που υπονομεύει το μέλλον της νεολαίας, εφαρμόζει τα μνημόνια και περικόπτει κονδύλια για την Παιδεία και την Υγεία, η πολιτική που καταργεί την απεργία, είναι εχθρική στα λαϊκά δικαιώματα σε κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρωτοτυπεί, γιατί η γεωστρατηγική αναβάθμιση των συμφερόντων της αστικής τάξης είναι η βάση της πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε άλλες συνθήκες, είναι η στρατηγική που ακολουθεί η Τουρκία και κάθε καπιταλιστικό κράτος, το καθένα με τις δικές του δυνατότητες.


Η υποδεέστερη θέση της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να οδηγεί σε υποτίμηση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης και του στόχου της να επεκταθεί όπου μυρίζεται κέρδη. Δεν είναι μόνο το εφοπλιστικό κεφάλαιο που έχει κατακτήσει την υψηλότερη θέση διεθνώς, είναι τραπεζικοί όμιλοι που ήδη κατέχουν ισχυρές θέσεις στην περιοχή, επιχειρήσεις στον κλάδο της Ενέργειας και γενικότερα βιομηχανικές επιχειρήσεις και άλλες.

ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι παράγοντες ανασφάλειας για το λαό

Η κυβερνητική πολιτική, γενικότερα η αστική πολιτική, αναμασά ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι παράγοντες σταθερότητας και ασφάλειας. Αλλά αυτό είναι αβάσιμο, είναι «ιεροσυλία», προσβολή των χιλιάδων θυμάτων της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας σε όλο τον κόσμο. Ποια είναι η αλήθεια;

  • Ιστορικά οι δυνάμεις αυτές έχουν βάλει το χέρι τους σε όλα τα δεινά του λαού μας. Από τις μεταπολεμικές εξελίξεις και τις ωμές επεμβάσεις κατά του ΚΚΕ και του ΕΑΜικού κινήματος, τη στρατιωτική δικτατορία του 1967, την τουρκική εισβολή - κατοχή στην Κύπρο το 1974.
  • Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, αλλά επιχειρησιακό χώρο στην υπηρεσία των δικών του σχεδιασμών, ενώ στις εντάσεις των ημερών αυτών, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί σφυρίζουν αδιάφορα και αυτό που καθορίζει τη στάση τους είναι η στρατηγική σχέση, όπως λένε, με την Τουρκία, παρά τη σχετική επιδείνωση των σχέσεων με το γειτονικό κράτος.
  • Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κάλεσε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο το 2016 με πρόσχημα τις προσφυγικές ροές, ελληνικά πλοία συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό.
  • Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε το 1949, για να προστατεύσει το καπιταλιστικό σύστημα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ως μηχανισμός απειλής κατά της φιλειρηνικής πολιτικής της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλιστικού συστήματος, της πάλης των λαών.
  • Η Τουρκία και η Ελλάδα είναι μέλη του ΝΑΤΟ από το 1952, «παλιοσειρές», αλλά τα προβλήματα παραμένουν και οξύνονται, ενώ η είσοδος της Αλβανίας το 2009 δεν έλυσε κανένα πρόβλημα κι αυτό ήταν προβλέψιμο.
  • Η ΝΑΤΟική στρατηγική υπόκειται στους κανόνες της συνεχούς επέκτασης των στρατιωτικών δυνάμεων αυτής της εγκληματικής συμμαχίας, ανοίγοντας δρόμους για τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και είναι η δύναμη που ευθύνεται για αναρίθμητα πραξικοπήματα, επεμβάσεις και πολέμους.


Αυτό είναι το ΝΑΤΟ και συνιστούν πλήρη αντιστροφή της αλήθειας οι θέσεις που δικαιολογούν την εγκληματική του φύση και στάση και το παρουσιάζουν ως αναγκαιότητα, για την προστασία των μελών του.

Από τα 29 μέλη του ΝΑΤΟ τα 22 είναι μέλη της ΕΕ. Η στρατηγική του είναι «νύχι - κρέας» με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ, η οποία στρατιωτικοποιείται παραπέρα και αποκτά νέα εργαλεία, μεταξύ των οποίων ομάδες μάχης (Battle groups) ως βάση του Ευρωστρατού, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας, τη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO) για στρατιωτικό συντονισμό στον οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα.

Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή

Συμπερασματικά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο πόλεμος, ως συνέχιση της πολιτικής με άλλα, με βίαια, μέσα, δεν αφορά μόνο αυτήν καθ' αυτήν τη στρατιωτική σύγκρουση, αλλά προετοιμάζεται από πριν, περιλαμβάνει εντάσεις, συνοριακά επεισόδια, κρίσεις και η ελληνική αστική τάξη με τα κόμματά της είναι μέρος του προβλήματος και όχι δύναμη ειρήνης όπως ισχυρίζονται, έχουν από χρόνια εμπλακεί στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Συρία διαρκεί 7 χρόνια, έχει στοιχίσει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες.

Οι πραγματικές αιτίες της επίθεσης των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της συμμαχίας τους είναι η γεωγραφική θέση της Συρίας, οι πλουτοπαραγωγικές της πηγές και η επιλογή του συριακού κράτους να αρνηθεί τη διέλευση ενεργειακού αγωγού από το Κατάρ προς την Τουρκία, για να επιλέξει τον αγωγό του Ιράν προς τη Μεσόγειο, μέσα στο πλαίσιο του ανταγωνισμού ανάμεσα στις ευρωατλαντικές δυνάμεις και τη Ρωσία, που με τη δική της στρατιωτική επέμβαση υπερασπίζεται τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλίων.

Σχετικά με το πρόσχημα των τζιχαντιστών, έχει αποδειχτεί πως εγκληματικές οργανώσεις όπως το «Ισλαμικό Κράτος», η «Αλ Νούσρα» και άλλες, είναι κατασκεύασμα των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, της Τουρκίας και άλλων κρατών και μυστικών υπηρεσιών που συγκέντρωσαν, οργάνωσαν, χρηματοδότησαν εκπαίδευσαν και αξιοποίησαν αυτές τις αντιδραστικές δυνάμεις.

Παρά την ήττα του ISIS, ο πόλεμος συνεχίζεται άγρια. Στο λαβωμένο κορμί της Συρίας και του λαού της παίζονται «παιχνίδια» τεράστιων συμφερόντων. Η χώρα είναι διάσπαρτη με στρατιωτικές βάσεις, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, με δυνάμεις του Ιράν, της λιβανέζικης «Χεσμπολάχ», ενώ η Τουρκία με δύο στρατιωτικές επιχειρήσεις επιτέθηκε στους Κούρδους της Βόρειας Συρίας, που τους έχουν στηρίξει οι ΗΠΑ, κατέκτησε την πόλη Αφρίν, εμποδίζει τη συνένωση των κουρδικών καντονιών και παράλληλα βάζει βάσεις για το διαμελισμό της χώρας.

Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τον Κόλπο θα καθοριστούν, μεταξύ των άλλων, από την πορεία της αντιπαράθεσης Ισραήλ - Ιράν, την πορεία των συσσωρευμένων αντιθέσεων μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, που εκδηλώνονται στον πόλεμο της Υεμένης, ενώ η απόφαση του Κατάρ για την έναρξη της συνεκμετάλλευσης του μεγαλύτερου στον κόσμο κοιτάσματος «SouthPars» με το Ιράν προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Σαουδικής Αραβίας.

Για τη διαπραγμάτευση με την ΠΓΔΜ και το ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια

Η ανακίνηση του σκοπιανού προβλήματος από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν είναι αθώα. Επί της ουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει «εργολαβία» για τη διαμόρφωση των όρων που θα επιταχύνουν την ένταξη της ΠΓΔΜ και των άλλων κρατών των Δ. Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Αφετηρία των θέσεων του ΚΚΕ για τα Βαλκάνια και την ΠΓΔΜ είναι τα συμφέροντα των λαών, η κοινή τους πάλη, η αναγκαιότητα ενδυνάμωσης των Κομμουνιστικών Κομμάτων της περιοχής ως καθοριστικού παράγοντα στις εξελίξεις, σε ρήξη με το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Ο κρίκος στο ζήτημα αυτό είναι να εκφραστεί μαζικά η λαϊκή αντίθεση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στην παγίδευση των λαών στις συμμαχίες του κεφαλαίου, να αντιμετωπιστεί κατά το δυνατόν ο αλυτρωτισμός που ανοίγει το δρόμο για αλλαγές συνόρων με απρόβλεπτες συνέπειες.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι σε περίπτωση χρησιμοποίησης του όρου «Μακεδονία» ή παραγώγων του, η ονομασία να είναι σύνθετη, να καθορίζεται αυστηρά ως γεωγραφικός προσδιορισμός και να είναι για όλες τις χρήσεις.

Σημειώνουμε ότι προϋπόθεση για να αντιμετωπιστεί ο αλυτρωτισμός είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος της γειτονικής χώρας σε κρίσιμα σημεία, όπως αυτά που αφορούν στην ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», «Μακεδονικό Εθνος», «Μακεδονική Γλώσσα».

Η βάση της θέσης αυτής βρίσκεται στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, το 1913, με τη λήξη του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Με αυτήν τη συμφωνία διαμορφώθηκαν και τυπικά - νομικά τα έθνη - κράτη της περιοχής και η ευρεία γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας κατανεμήθηκε στην Ελλάδα, στη Σερβία, στη Βουλγαρία, στην Αλβανία, επομένως καμιά κρατική οντότητα δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως Μακεδονία.

Ο λεγόμενος «αυτοπροσδιορισμός» δεν βασίζεται σε αρχές, αλλά σε υποκειμενισμό και επιθυμίες, αδιαφορεί για τα ιστορικά στοιχεία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αλυτρωτικές διεκδικήσεις. Εξίσου επικίνδυνες και αλυτρωτικές είναι οι θέσεις που λένε: «Η Μακεδονία είναι ελληνική» ή «Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική», που προβάλλουν εθνικιστικές δυνάμεις για να εγκλωβίζουν λαϊκούς ανθρώπους.

Η κυβέρνηση μιλάει για ένα «Σύμφωνο» που θα διαπραγματευτεί με τη γειτονική χώρα και το ΚΚΕ, μελετώντας όλους τους παράγοντες που σχετίζονται με το πρόβλημα της ΠΓΔΜ, έχει εκφράσει την αντίθεσή του στην κυβερνητική πολιτική και θα αντιταχθεί σε σχέδιο νόμου, το οποίο δεν θα πληροί τους όρους που θέτει το Κόμμα μας.

Η συμφωνία που ετοιμάζει η κυβέρνηση με την Αλβανία υπηρετεί τη διαδικασία ένταξης της γειτονικής χώρας στην ΕΕ και οι τυμπανοκρουσίες σκοπιμότητας αποσκοπούν να εξωραΐσουν την κατάσταση, να κρύψουν ότι παραμένει το πρόβλημα των εθνικιστικών διεκδικήσεων περί «Μεγάλης Αλβανίας».

Απαντώντας στο εύλογο ερώτημα, «τι να φοβηθούμε από τη FYROM και την Αλβανία, αφού η στρατιωτική τους δύναμη δεν επιτρέπει τυχοδιωκτισμούς;», θα πούμε μόνο πως οι εξελίξεις μπορούν να γεννήσουν επικίνδυνα στοιχεία. Συμμαχικές σχέσεις που αναπτύσσονται και οι αποστολές που μπορεί να αναλαμβάνει η μία ή άλλη χώρα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, είναι στοιχεία τα οποία επιβάλλεται να υπολογίζουμε.

Η Τουρκία κλιμακώνει τις αμφισβητήσεις και τις διεκδικήσεις

Οι αστικές τάξεις Ελλάδας - Τουρκίας έχουν κοινά συμφέροντα. Συνεργάζονται, προωθώντας επενδυτικά σχέδια στην Ενέργεια, στον Τουρισμό, στις Μεταφορές και άλλους τομείς. Παράλληλα, βρίσκονται σε ανταγωνισμό που εκδηλώνεται στο πεδίο της Ενέργειας και των ενεργειακών αγωγών, στην προσπάθεια ελέγχου των εξελίξεων στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, στην αντιπαράθεση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκία είναι ένα ισχυρό καπιταλιστικό κράτος. Διατηρεί κατοχικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Κύπρο, στη Συρία, στο Ιράκ, στρατιωτικές βάσεις στη Σομαλία, στο Κατάρ, αξιοποιεί τη θρησκευτική συγγένεια στην πολιτική συμμαχιών, έχει επεξεργασμένη στρατηγική που εφαρμόζει σχεδιασμένα σε πολλά μέτωπα.

Το στοιχείο που επικρατεί αυτήν την περίοδο είναι η ένταση της τουρκικής επιθετικότητας με τάση κλιμάκωσης και κινδύνους για τη δημιουργία θερμού επεισοδίου ακόμα και πολεμικής εμπλοκής. Ποια είναι η πραγματική βάση αυτής της επιθετικότητας;

Η Τουρκία δεν αρκείται στους αγωγούς TANAP, «Turkish stream» και τους άλλους που διαπερνούν τη χώρα. Επιδιώκει να γίνει πολύ ισχυρός κόμβος. Διεκδικεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο, στην ευρύτερη περιοχή αλλαγή του χάρτη, των συνόρων και για το λόγο αυτό ακόμα και στην Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβρη ο Ερντογάν έθεσε ζήτημα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λοζάνης, που έχει καθορίσει τα ελληνοτουρκικά σύνορα, τα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία και το Ιράκ.

Τα κοιτάσματα στην κυπριακή ΑΟΖ, το «Ταμάρ» και το «Λεβιάθαν» στο Ισραήλ, το «Ζορ» στην Αίγυπτο, με τεράστια αποθέματα όπως λέγεται, αλλά και οι έρευνες κοντά στην Κρήτη τραβούν σαν μαγνήτης την αστική τάξη της Τουρκίας.

Το Αιγαίο είναι στο στόχαστρο. Ο πρώην πρωθυπουργός Νταβούτογλου στο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος», μεταξύ άλλων, αναφέρει: «...Η Τουρκία, για να γίνει μία πραγματική περιφερειακή δύναμη, είναι υποχρεωμένη να αυξήσει την πολιτική και οικονομική της επιρροή στις θαλάσσιες αρτηρίες που εκτείνονται από το Αιγαίο έως την Αδριατική και από το Σουέζ έως την Ερυθρά Θάλασσα. Είναι αναπόφευκτο η Τουρκία να ακολουθήσει μια δραστήρια πολιτική σε κάθε σημείο που οδηγεί τον Εύξεινο Πόντο και το Αιγαίο στις ανοιχτές θάλασσες...».

Το ΚΚΕ έχει κατακρίνει την κυβέρνηση για εφησυχασμό και πραγματικά σημειώνεται μια αβάσιμη προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης, χωρίς να λείπουν βεβαίως και οι λεονταρισμοί.

Σήμερα χρειάζεται καλό μέτρημα και υπεύθυνη στάση, αποφασιστική αντιμετώπιση εθνικιστικών, πολεμοκάπηλων κραυγών, αλλά και της κοσμοπολίτικης λογοκοπίας, οπορτουνιστικών απλουστεύσεων που χρησιμοποιούνται σε επιθέσεις σκοπιμότητας κατά του ΚΚΕ, χαρακτηρίζονται από αξεπέραστες αντιφάσεις, υποτιμούν τη σημασία της διατήρησης των συνόρων, σνομπάρουν την εφαρμογή των διεθνών συνθηκών που προβλέπουν τις συνοριακές σημερινές ρυθμίσεις.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει τη μη αλλαγή των συνόρων και την τήρηση των συνθηκών που τα έχουν καθιερώσει, μεταξύ των οποίων καθοριστικό ρόλο εκπληρώνουν η Συνθήκη της Λοζάνης του 1923 και η Συνθήκη των Παρισίων του 1947, μέσω της οποίας παραχωρήθηκαν τα Δωδεκάνησα από την Ιταλία στην Ελλάδα. Ενώ η εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 μπορεί να αποτελέσει βάση για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της ΑΟΖ, της υφαλοκρηπίδας κ.ά.

Η θέση του ΚΚΕ για το Κυπριακό

Το Κόμμα μας έχει αναδείξει το Κυπριακό σε διεθνές πρόβλημα τουρκικής εισβολής και κατοχής και μελετά την πείρα των 44 κατοχικών χρόνων.

Οι δεκάδες κύκλοι συνομιλιών κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ και τον πραγματικό έλεγχο των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Τουρκίας, ανακυκλώνουν τα προβλήματα και οι «λύσεις» που αναζητούνται είναι λύσεις διχοτομικές, δύο κρατών, όπως αποδείχτηκε και με το «σχέδιο Ανάν» το 2004 που απέρριψε ο κυπριακός λαός. Η θέση για Διζωνική - Δικοινοτική Ομοσπονδία και τα «δύο συνιστώντα κράτη» οδηγεί σε διχοτόμηση όχι σε ένωση του νησιού, όπως ισχυρίζεται η κυπριακή κυβέρνηση.

Ο ισχυρισμός ότι όποιος δεν συμφωνεί με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία δεν επιθυμεί λύση είναι ανυπόστατος και λειτουργεί ως άλλοθι στην αδιέξοδη πορεία των διαπραγματεύσεων. Σήμερα, με παρέμβαση των ΗΠΑ, τίθεται το ζήτημα της συνδιαχείρισης των φυσικών πόρων σε μια πορεία αναβάθμισης του ψευδοκράτους και διατήρησης της κατοχής.

Το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της άμεσης αποχώρησης του συνόλου των κατοχικών δυνάμεων και υποστηρίζει το κλείσιμο των βρετανικών βάσεων. Θεωρούμε ότι η πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να κατευθύνεται στο στόχο για μια Κύπρο στην οποία αφέντης θα είναι ο λαός της, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, Αρμένιοι, Λατίνοι και Μαρωνίτες. Μια Κύπρο ενιαία (ένα και όχι δύο κράτη) ανεξάρτητη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες.

Πάλη σε όλες τις συνθήκες για να γίνει ο λαός μας νοικοκύρης στον τόπο του

Απαράδεκτες επιθέσεις σκοπιμότητας κατά του ΚΚΕ, που οργανώνουν διάφορες ομάδες, δεν μπορεί να μειώσουν τον αποφασιστικό ρόλο που εκπληρώνουν το ΚΚΕ και το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της εμπλοκής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Δεκάδες, καθημερινές εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, σημαντικές πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και στο διεθνές κίνημα, πρωτοβουλίες διεθνιστικής αλληλεγγύης π.χ. για το Παλαιστινιακό, σταθερή συνεργασία με το ΚΚ και την Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας και πολλές άλλες δραστηριότητες. Χαρακτηριστική είναι η μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Σύνταγμα στις 27 Φλεβάρη και η πορεία χιλιάδων διαδηλωτών στην αμερικάνικη πρεσβεία.

Συνεχίζουμε. Δυναμώνουμε την πάλη κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων. Για την αποχώρηση της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ζήτημα που μπορεί να το εγγυηθεί οριστικά και μόνιμα με ανάπτυξη - συνεργασία και φιλία με όλους τους λαούς, μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία. Ενισχύουμε την πάλη ενάντια σε σχεδιασμούς και σενάρια αλλαγής συνόρων και των διεθνών συνθηκών. Κανείς στρατιωτικός ή στρατιώτης, κανένα παιδί του λαού να μη δώσει το αίμα του σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο εκτός συνόρων.

Να δυναμώσουμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη και την πάλη για την απομόνωση της ναζιστικής, ρατσιστικής, εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και όλων των παρόμοιων συμμοριών, να κλιμακωθεί ο αγώνας κατά του εθνικισμού, που διχάζει τους λαούς και κρύβει ότι έχουν συμφέρον να ενώνουν τις δυνάμεις τους στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στα Βαλκάνια, σε όλο τον κόσμο ενάντια στον κοινό αντίπαλο: Τα μονοπώλια, τον καπιταλισμό, τις κυβερνήσεις τους και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους εκμεταλλευτές τους. Η λεγόμενη «εθνική ενότητα» είναι μεγάλη παγίδα για την υποταγή της εργατικής τάξης, του λαού μας και της νεολαίας του στις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών ιμπεριαλιστών.

Οι κομμουνιστές στην ηρωική 100χρονη Ιστορία του ΚΚΕ έχουν γράψει ηρωικές σελίδες για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, είναι πρωτοπόροι στην καθημερινή πάλη, αλλά και στις δύσκολες ώρες και με ευθύνη, μαζί με το λαό μας, θα πρωτοστατήσουν στον αγώνα για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, για να συντριβεί ο όποιος ξένος εισβολέας εάν τολμήσει και επιτεθεί στην Ελλάδα.

Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει πως ταυτόχρονα δεν θα δείξει καμιά εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση που θα κάνει τον πόλεμο. Καμιά ανοχή στην άρχουσα τάξη που συμμετέχει στον πόλεμο για την προώθηση των δικών της οικονομικών συμφερόντων, βάζοντας το λαό μας να χύνει το αίμα του. Θα επιδιώξουμε να κατακτήσει η εργατική τάξη, ο λαός μας την εξουσία, να νικήσει οριστικά και να χτίσει τη δική του, τη σοσιαλιστική κοινωνία.

Για να έχει ο λαός μας τη δική του συμβολή στην εξάλειψη των αιτιών των ιμπεριαλιστικών πολέμων, να γίνουν τα μέσα παραγωγής δική του περιουσία και να αναπτυχθούν σχεδιασμένα με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Να ζήσουν ο λαός μας και τα παιδιά του με ειρήνη, με δουλειά, με υψηλού επιπέδου μόρφωση, να καταργηθούν η εκμετάλλευση, η ανεργία, η φτώχεια που σημαδεύουν το καπιταλιστικό σύστημα.

Συστράτευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, η λαϊκή ανησυχία να μετατραπεί σε οργανωμένη δράση. Αυτό επιβάλλουν οι σημερινές εξελίξεις. Η πάλη για το δικαίωμα στην πραγματική μόρφωση και στη δουλειά με δικαιώματα συναντιέται με την πάλη κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων, για να γίνει ο λαός μας νοικοκύρης τον τόπο μας.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Εξω οι ΝΑΤΟικοί δολοφόνοι, καμία εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σφαγεία(2022-11-29 00:00:00.0)
Για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη(2022-06-25 00:00:00.0)
Να ξεκουμπιστούν οι φονιάδες των λαών από την Αλεξανδρούπολη!(2020-07-23 00:00:00.0)
Ο λαός να καταδικάσει μαζικά την ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις(2019-12-28 00:00:00.0)
Ο λαός μπορεί να εξαλείψει τις αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων(2018-06-16 00:00:00.0)
Μήνυμα ενίσχυσης της πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς(2018-03-30 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ