Την απόφαση ισραηλινού στρατοδικείου για καταδίκη της Αχέντ Ταμίμι και της μητέρας της καταγγέλλει το ΠΑΜΕ και καλεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της Ελλάδας να καταδικάσουν την απόφαση και να δυναμώσουν τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης τους στον Παλαιστινιακό λαό.

Στην ανακοίνωσή της η Γραμματεία Διεθνών Σχέσεων αναφέρει: «Την Τετάρτη 21 Μάρτη, το ισραηλινό στρατοδικείο στο Οφερ της Δυτικής Οχθης καταδίκασε την Αχέντ Ταμίμι καθώς και τη μητέρα της σε 8 μήνες φυλακή και πρόστιμο 1.500 δολαρίων έκαστη. Η καταδίκη τους στηρίχτηκε στον εκβιασμό "δηλώνετε ένοχοι και μένετε φυλακή για μερικούς μήνες ή δηλώνετε αθώοι και σας κλείνουμε φυλακή για 10 χρόνια".

Οι αγωνιστές Παλαιστίνιοι είναι ένοχοι μόνο γιατί υπερασπίζονται το δικαίωμα του λαού τους να ζήσει ελεύθερος. Η Αχέντ Ταμίμι συνελήφθη, φυλακίστηκε και καταδικάστηκε γιατί στάθηκε σαν ένα ακόμα παιδί της Παλαιστίνης με τη σφεντόνα απέναντι στα ισραηλινά τανκς κατοχής. Η Αχέντ Ταμίμι καταδικάστηκε από το Ισραήλ γιατί αντιστάθηκε.

Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου να καταδικάσουμε τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού, που φυλακίζει και σκοτώνει μικρά παιδιά. Η καταδίκη της Ταμίμι είναι ένας ακόμη λόγος να δυναμώσει η αλληλεγγύη των εργαζομένων για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, την απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων».

Το ΠΑΜΕ επισημαίνει ακόμα πως η καταδικαστική απόφαση «ξεμπροστιάζει τόσο την ΕΕ, όσο και διάφορες δυνάμεις και φορείς που στηρίζοντας την εκδικητικότητα του Ισραήλ μιλούσαν για "τιμωρία ανάλογη της πράξης". Ποια αναλογικότητα υπάρχει μεταξύ του πάνοπλου στρατιώτη κατοχής και του κοριτσιού που υπερασπίζεται το σπίτι της; Ποια αναλογία είναι αποδεκτή όταν το Ισραήλ, με τη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, κατέχει την Παλαιστίνη και καταπιέζει έναν ολόκληρο λαό; Αυτή είναι η "ειρήνη" και η "δικαιοσύνη" των ιμπεριαλιστών. Φτώχεια, καταπίεση, φυλακίσεις και δολοφονίες μικρών παιδιών. Αυτήν την "ειρήνη" οικοδομεί με το Ισραήλ και η ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ».

Και καταλήγει: «Το ΠΑΜΕ εκφράζει την υποστήριξή του στο δικαίωμα κάθε λαού να αγωνίζεται ενάντια στην καταπίεση, ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλισμό, και στον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ στα σύνορα του 1967.

Για ένα πράγμα να είναι σίγουροι. Οσες αποφάσεις και να πάρουν, όσες συλλήψεις, φυλακίσεις και καταδίκες και να επιβάλουν, οι αγώνες των λαών για ελευθερία δεν θα σταματήσουν. Οι αγώνες, τα όνειρα και οι ελπίδες ενός ολόκληρου λαού δεν μπορούν να κλειστούν σε καμία φυλακή! Οι λαοί θα νικήσουν! Συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τον αγώνα για μια κοινωνία όπου τα παιδιά όλου του κόσμου θα βρίσκονται στα σχολεία τους και όχι στις φυλακές».