Σάββατο 17 Μάρτη 2018 - Κυριακή 18 Μάρτη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΠΑΡΟΥΤΙ
Βαθύτερη εμπλοκή σημαίνει μεγαλύτεροι κίνδυνοι για το λαό

Η υλοποίηση των συμφωνιών ΗΠΑ - Ελλάδας, για εμβάθυνση της οικονομικής και στρατιωτικής συνεργασίας, σηματοδοτούν ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς, που «τρέχουν» στην ευρύτερη περιοχή και προμηνύουν νέες και μεγάλες περιπέτειες για το λαό.

Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα αναβαθμίζει σταθερά το ρόλο της ως πολεμικού ορμητηρίου των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, αλλά και ως εφαλτηρίου για τα αμερικανικά συμφέροντα στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και την Ανατ. Μεσόγειο, με σαφή προσανατολισμό ενάντια στην προσπάθεια της Ρωσίας να διατηρήσει και να επαυξήσει την επιρροή της στην ίδια περιοχή.

Την επιλογή αυτή επιβάλλουν τα συμφέροντα και οι σχεδιασμοί της ελληνικής αστικής τάξης, που επιδιώκει να αναβαθμίσει το ρόλο της, με ανάδειξη της χώρας σε διαμετακομιστικό και ενεργειακό κόμβο. Ο στόχος αυτός συνδέεται άμεσα με την υλοποίηση της οικονομικής και στρατιωτικής ατζέντας ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ανταγωνιστικά προς άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ιδιαίτερα απέναντι στη Ρωσία.

Στον ανταγωνισμό της με την τουρκική, η ελληνική αστική τάξη προβάλλει τη στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ ως το «ισχυρότερο χαρτί» για την αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή. Το γεγονός δηλαδή ότι η Ελλάδα πρωτοστατεί στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, ότι τα ελληνικά μονοπώλια ποντάρουν σε μεγαλόπνοα ενεργειακά σχέδια, σε σχέδια μεταφορικών και εμπορικών δικτύων, που καθιστούν τη χώρα κόμβο στην περιοχή και συνδέονται με σχεδιασμούς των ΗΠΑ και κρατών της ΕΕ.

Προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι η ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας και η γενικότερη συγκυρία που διαμορφώνουν οι ευρωατλαντικοί σχεδιασμοί στα Βαλκάνια, αποτελούν «ευκαιρία» για την Ελλάδα να διευρύνει τα συμφέροντά της, με τη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Μιλάνε βέβαια για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι του λαού.

Πίσω, λοιπόν, από τις ΝΑΤΟικές σημαίες κοκορεύεται η ελληνική αστική τάξη, και με δηλώσεις εκφραστών της, επίσημων και ανεπίσημων. Οπως αυτές που κάνει κατά καιρούς ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, ή άλλες που ακούστηκαν τις προηγούμενες μέρες, για την Ελλάδα που «δεν έχει το έδαφος εκείνο, το οποίο ιστορικά θα της αναλογούσε» (βλέπε δηλώσεις Προέδρου της Δημοκρατίας). Τέτοιες δηλώσεις ρίχνουν νερό στο μύλο της αμφισβήτησης συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και των αλυτρωτισμών, την ίδια ώρα μάλιστα που η Τουρκία ανοίγει ζήτημα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λοζάνης (στην πραγματικότητα ζήτημα αλλαγής συνόρων).

Πόσο μάλλον που με την πολιτική τους, η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα καλλιεργούν εφησυχασμό και εξωραΐζουν προκλητικά το ρόλο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, παρουσιάζοντας την ιμπεριαλιστική συμμαχία ως εχέγγυο τάχα για τη σταθερότητα και την ασφάλεια, αλλά και την εμβάθυνση της οικονομικής και στρατιωτικής συμμαχίας με το ΝΑΤΟ, ως «εγγύηση» για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Δεν τους διαψεύδουν μόνο η ιστορική πραγματικότητα ή τα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα ανά τον κόσμο, όπου πρωταγωνιστεί το ΝΑΤΟ, αλλά και η στάση της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Τόσο στην περίπτωση των επεισοδίων στα Ιμια και στην κυπριακή ΑΟΖ, όσο και μετά τη σύλληψη και φυλάκιση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, η στάση του ΝΑΤΟ (και της ΕΕ) θυμίζει «Πόντιο Πιλάτο». Αλλωστε, όπως είπε και ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, η Τουρκία συνεχίζει να είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος, που «συνεισφέρει στη συλλογική μας ασφάλεια, στις αποστολές και επιχειρήσεις μας με πάρα πολλούς τρόπους» και που «οι ανησυχίες της για την ασφάλειά της είναι θεμιτές»...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ