Η υπόθεση της σύλληψης των δύο στρατιωτικών δεν μπορεί να εξεταστεί αποκομμένη απ' τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή που βρίσκεται η Ελλάδα.

Οι διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας έχουν δυναμώσει. Επίσης δυναμώνει και η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να αναβαθμίσει το ρόλο της χώρας στην περιοχή, αναγορεύοντας σε «ευκαιρία» για την ελληνική αστική τάξη το γεγονός ότι οι στρατηγικοί της σχεδιασμοί ευθυγραμμίζονται με τα αμερικανικά συμφέροντα.

Απ' τα προαναφερόμενα είναι εμφανής η πρόθεση της Τουρκίας, μια σχετικά απλή, σε άλλες συνθήκες, διασυνοριακή υπόθεση να την «φορτίσει» με στοιχεία που αντανακλούν τις σχέσεις της με την Ελλάδα αυτήν την περίοδο, μετατρέποντας τους δύο στρατιωτικούς σε πιόνια, στη σκακιέρα των ελληνοτουρκικών αντιθέσεων.

Απ' την άλλη, η ελληνική κυβέρνηση, μετά την αποτυχία της επιχείρησης εφησυχασμού για άμεση επίλυση του προβλήματος και σε μια προκλητική προσπάθεια να παρουσιάσει το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως θεματοφύλακες των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, προσέφυγε ικετεύοντας στα ΝΑΤΟικά και ευρωενωσιακά φόρα, καλώντας για μια ακόμη φορά το «λύκο» να φυλάξει τα «πρόβατα».

Η σύλληψη των δύο στρατιωτικών αντικατοπτρίζει ανάγλυφα τις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας. Για το λαό, αλλά και τους στρατιωτικούς που προέρχονται από φτωχά εργατικά και αγροτικά στρώματα, είναι αναγκαίο σήμερα:

Να διεκδικήσουν την άμεση απελευθέρωση και τον επαναπατρισμό των δύο στρατιωτικών, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Να διαμορφώσουν κριτήριο με βάση τις πραγματικές γενεσιουργούς αιτίες της επικίνδυνης κλιμάκωσης, εντός της οποίας εντάσσεται και το γεγονός της σύλληψης των δύο στρατιωτικών. Να δυναμώσουν δηλαδή την πάλη τους για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, να κλείσουν οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα.