Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Ελένη Ραπτοπούλου, μέλος του ΔΣ Συνταξιούχων Ανω Λιοσίων - Ζεφυρίου - Καματερού και τον Ιάσωνα Καπλάνη, πρόεδρο του Συλλόγου Επαγγελματιών Βιοτεχνών Αχαρνών (ΣΕΒΑ) για την κινητοποίηση, το πώς σωματεία και φορείς την προετοιμάζουν, το ποια θα είναι τα επόμενα βήματα.

-- Σε ποια κατεύθυνση εντάσσεται η πρωτοβουλία που παίρνουν τα σωματεία και οι φορείς της περιοχής;

Ελ. Ραπτοπούλου: Είναι μια πρωτοβουλία που αποτελεί συνέχεια άλλων πρωτοβουλιών που είχαμε πάρει ως σωματεία και φορείς για μεγάλα λαϊκά προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή, που βασανίζουν το λαό μας και που αντικειμενικά συμβάλλουν στην υποβάθμισή της. Θυμίζουμε ότι αυτά τα σωματεία και οι φορείς έχουν πρωτοστατήσει εδώ και χρόνια με κινητοποιήσεις ενάντια στην αντεργατική επίθεση, με αλληλεγγύη και στήριξη εργαζομένων που κινητοποιήθηκαν εδώ, άνεργοι, εργαζόμενοι, μετανάστες, για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, ενάντια σε κατασχέσεις, διακοπές ρεύματος, για ζητήματα υγείας όπως π.χ. για την πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού.

Eίναι αυτοί, που οργάνωσαν κινητοποιήσεις όλο το προηγούμενο διάστημα για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία, για την ανάγκη να παρθούν μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας, για το ζήτημα του «καρκίνου» της χωματερής, για το υποβαθμισμένο δίκτυο συγκοινωνιών και για πολλά άλλα. Σε αυτό, άλλωστε, το πλαίσιο έδωσαν απάντηση και σε ζητήματα που προέκυψαν σε σχέση με εγκληματική δραστηριότητα, αντιμετωπίζοντας την προσπάθεια ενίσχυσης ρατσισμού.

Επιδιώκουμε η κινητοποίηση στις 14 Μάρτη να έχει χαρακτηριστικά κλιμάκωσης και ταυτόχρονα να αποτελέσει σταθμό για ακόμη μεγαλύτερους αγώνες. Επιδιώκουμε να γίνει κριτήριο το σύνολο της ζωής του λαού και της νεολαίας της περιοχής, καθώς θεωρούμε ότι τα λεγόμενα «τοπικά προβλήματα» που αναφέραμε και παραπάνω έχουν κοινές ρίζες και κοινή αιτία με όλα τα δεινά που τραβάει το σύνολο των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας της χώρας μας. Εχουν κοινή αιτία με τη φτώχεια, την ανεργία, με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής που, στο όνομα των κερδών των λίγων, τσακίζει τις ζωές των πολλών.

-- Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός του δημαρχείου Φυλής. Εντάσσεται αυτή η κινητοποίηση στο συνολικότερο πλαίσιο αγωνιστικών πρωτοβουλιών;

Ε.Ρ.: Ασφαλώς, ήταν μια κινητοποίηση στο πλαίσιο της προετοιμασίας της μεγάλης συγκέντρωσης στις 14 Μάρτη. Θα λέγαμε ότι άνοιξε το χορό μιας πλατιάς εξόρμησης από τα σωματεία και τους φορείς στο λαό και τη νεολαία της περιοχής. Εστειλε το μήνυμα της οργάνωσης και της μαζικής συμμετοχής.

-- Ποια είναι η συνολική προετοιμασία για την επιτυχία της κινητοποίησης στις 14 Μάρτη;

Ε.Ρ.: Το βάρος της οργάνωσης της κινητοποίησης πέφτει στα ΔΣ όλων αυτών των σωματείων και των φορέων που παίρνουν αποφάσεις και ανταποκρίνονται στο κάλεσμα. Ηδη, οργανώνεται ένα πλατύ κάλεσμα στους χώρους ευθύνης τους. Οι Σύλλογοι ΕΒΕ στα μικρομάγαζα, τα Σωματεία Συνταξιούχων με περιοδείες στα ΚΑΠΗ, ο Σύλλογος ΠΕ Αν. Αττικής «ο Σωκράτης» στα σχολεία, το Παράρτημα Οικοδόμων στα κατασκευαστικά έργα και στις μάντρες οικοδομικών υλικών δίνει συνδυασμένα τη μάχη της επιτυχίας της απεργίας που έχουν την ίδια μέρα με τη μάχη για τη μαζική συμμετοχή στη συγκέντρωση.

Το κάθε ΔΣ οργανώνει το «άνοιγμά» του με επίκεντρο τα μητρώα του και τους χώρους ευθύνης του. Βάζει στόχους να κάνει νέες εγγραφές.

Ταυτόχρονα, δεν παραιτούμαστε από την προσπάθεια να δυναμώσει το κάλεσμα με νέες αποφάσεις από σωματεία εργαζομένων, από Συλλόγους και Ενώσεις Γονέων, από συλλόγους κατοίκων και από εξωραϊστικούς και πολιτιστικούς συλλόγους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι απόφαση συμμετοχής έχει πάρει ο Σύλλογος κατοίκων Ολυμπιακού Χωριού, ο Σύλλογος Γονέων του 1ου ΓΕΛ Αχαρνών και η προσπάθεια συνεχίζεται.

-- Απ' ό,τι καταλαβαίνουμε θα υπάρξει συνέχεια. Τι σχεδιάζετε;

Ε.Ρ.: Είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα, να πάμε κόντρα στη μοιρολατρία και το συμβιβασμό που καλλιεργούν κυβέρνηση, περιφέρεια και δημοτικές αρχές, τη στιγμή που συνεχίζουν να μας τσακίζουν τις ζωές. Οπως αναφέρουμε και στο κάλεσμά μας, δεν έχουμε δύο ζωές για να τους χαρίσουμε αυτή, δεν μπορούμε άλλο να περιμένουμε τα χειρότερα, ούτε μπορούμε άλλο να προσμένουμε από αυτούς που μας καταδικάζουν στη φτώχεια, στην αδικία και την υποβάθμιση. Η μόνη ελπίδα είναι στη συνέχεια του αγώνα ενάντια στη ρίζα που γεννάει όλα τα δεινά για εμάς και τις οικογένειές μας.

Αμέσως μετά την κινητοποίηση, όλα τα ΔΣ των σωματείων και των φορέων θα συνεδριάσουμε, θα συζητήσουμε συμπεράσματα από αυτήν τη δουλειά και βεβαίως θα σχεδιάσουμε τη συνέχεια με νέους αγωνιστικούς σταθμούς, βάζοντας στο επίκεντρο τις διεκδικήσεις μας.

-- Ο ΣΕΒΑ πήρε απόφαση συμμετοχής στην κινητοποίηση στις 14 Μάρτη μαζί με άλλα σωματεία και φορείς. Ποιο είναι το σκεπτικό της απόφασης;

Ιάσωνας Καπλάνης: Πήραμε απόφαση συμμετοχής στην κινητοποίηση στις 14 Μάρτη γιατί οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι έμποροι και άλλοι αυτοαπασχολούμενοι της περιοχής αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα με το σύνολο των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας της περιοχής. Από αυτήν τη σκοπιά, θεωρούμε ότι χρειάζεται να έχουμε κοινή δράση, συντονισμό που να βαθαίνει και να αναπτύσσεται με τα σωματεία εργαζομένων που συνδιοργανώνουμε το συλλαλητήριο. Εχουμε κοινά προβλήματα, ο ένοχος είναι ο ίδιος, άρα όλοι μαζί πρέπει να παλέψουμε. Αλλωστε με μια σειρά από φορείς έχουμε βρεθεί στο ίδιο μετερίζι και το προηγούμενο διάστημα. Για παράδειγμα, με το Παράρτημα του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων που μαζί παλεύουμε ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, ή και με τους Συλλόγους Γυναικών που δίκαια παλεύουν για την προστασία της μητρότητας, ζητήματα που αφορούν το σύνολο των συναδέλφων μας. Να θυμίσουμε εδώ ότι με το σύνολο των σωματείων και φορέων είμαστε στο ίδιο μετερίζι ενάντια στους πλειστηριασμούς που η κυβέρνηση επεκτείνει και για χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία, και χτυπά και ειδικά τους μικρούς επαγγελματίες και αυταπασχολούμενους που συσπειρώνουμε στο Συλλογο μας.

-- Ως ΣΕΒΑ είχατε πλούσια δραστηριότητα το προηγούμενο διάστημα. Μπορείτε να μας δώσετε ορισμένα στοιχεία αυτής της δουλειάς;

Ι.Κ.: Οπως είπαμε και προηγουμένως, για πολλά ζητήματα τοποθετηθήκαμε και δράσαμε από κοινού με τα υπόλοιπα σωματεία και τους φορείς της περιοχής. Ημασταν ως ΔΣ στις επάλξεις για όλα τα θέματα, καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια να ενημερώνουμε σταθερά τους συναδέλφους μας για όλα τα ζητήματα. Ενα ζήτημα που έντονα αναδείξαμε είναι το ζήτημα των αντιπλημμυρικών έργων. Δεν μπορεί σε κάθε μπουρίνι να μετατρέπουμε τα καταστήματά μας σε κάστρα με σάκους από άμμο, να μετράμε καταστροφές στις περιουσίες μας, στο εμπόρευμά μας και να κινδυνεύουν ζωές. Συγκεντρώσαμε εκατοντάδες υπογραφές από αυτοαπασχολούμενους της περιοχής, κάναμε παράσταση διαμαρτυρίας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Το θέμα είναι γνωστό στην κυβέρνηση και στο αρμόδιο υπουργείο, όμως δεν παίρνονται μέτρα. Βλέπετε οι δικές μας επιχειρήσεις είναι μικρές, δεν είμαστε μονοπώλια να τρέχουν οι υπουργοί μέσα στη νύχτα να μας εξυπηρετήσουν. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να παλεύουμε κόντρα σε θεούς και δαίμονες για να μείνουμε ανοιχτοί και να ζήσουμε τις οικογένειές μας.

Είναι ώρα περισσότεροι συνάδελφοι να αντιληφθούν ότι ο ατομικός αγώνας για να ζήσουμε τις οικογένειές μας είναι απαραίτητος, αλλά από μόνος του δεν φτάνει. Συλλογικά πρέπει να παλέψουμε για τη ζωή και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Αυτό το κάλεσμα απευθύνει ο ΣΕΒΑ.