«Ανησυχία» εκφράζουν τα αστικά επιτελεία για το κατά πόσο οι εξελίξεις στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» επιδρούν και υπονομεύουν τους στόχους της οικονομικής ανάκαμψης. Από τη σκοπιά τους βέβαια, δίκαια ανησυχούν, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα έλεγαν και ξανάλεγαν ότι ο ρόλος της Ελλάδας ως «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή είναι το μεγάλο της ατού για την προσέλκυση επενδύσεων, ανταγωνιστικά μάλιστα προς τις γείτονες χώρες και ότι «εγγύηση» γι' αυτό αποτελεί η συμμετοχή της χώρας στους σχεδιασμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ. Τώρα όμως, με το πρώτο ταρακούνημα, αποδεικνύεται ότι οι ανταγωνισμοί που πυροδοτούν αυτοί ακριβώς οι σχεδιασμοί και συνεπακόλουθα η εμπλοκή της Ελλάδας είναι ο βασικός παράγοντας που ανεβάζει την ένταση στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ δεν λείπουν και τα μπρος - πίσω στις σχέσεις της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ και την Αλβανία. Στην πραγματικότητα, αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι ένα μεγάλο παζάρι, ανάμεσα σε όλους και για όλα, στο πλαίσιο μιας γενικότερης διευθέτησης στην ευρύτερη περιοχή και με βασικό παράγοντα τον ανταγωνισμό του ευρωατλαντικού άξονα πρωτίστως με τη Ρωσία. Και όταν η σύγκρουση αφορά τόσο μεγάλα συμφέροντα, δεν είναι καθόλου δύσκολο το νόμισμα να γυρίσει από την άλλη μεριά, για να αποδειχθεί πόσο εύθραυστη και επίπλαστη είναι για το λαό η «σταθερότητα» της ιμπεριαλιστικής ειρήνης...