Συνεχίζεται στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής με τη διαδικασία του επείγοντος η συζήτηση της «σύμβασης παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΟΛΘ ΑΕ», ώστε μετά την ψήφισή της να ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης με το «μοντέλο» της πώλησης του 67% των μετοχών του στη «South Europe Gateway Thessaloniki» (SEGT), την εταιρεία που σύστησαν οι «Deutsche Invest Equity Partners GmbH», «Belterra Investments Ltd.» και «Terminal Link SAS».

Στη διαδικασία της ακρόασης εξωκοινοβουλευτικών φορέων οι οποίοι κλήθηκαν στην Επιτροπή την περασμένη Παρασκευή, αλλά και κατά τη χτεσινή συνεδρίαση που αφορούσε τη συζήτηση επί των άρθρων, αυτό που αναδείχθηκε ήταν ότι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, όπως πιο πριν του Πειραιά, αλλά και οι ιδιωτικοποιήσεις που θα ακολουθήσουν, των λιμανιών Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, Ηγουμενίτσας και συνολικά του λιμενικού δικτύου της χώρας, εξυπηρετούν στόχους και επιδιώξεις της αστικής τάξης για τη μετατροπή της Ελλάδας σε κόμβο Ενέργειας και συνδυασμένων μεταφορών και αφήνουν «στον αέρα» τις θέσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.

Τα όσα ανέφερε για παράδειγμα ο Μ. Βλαχογιάννης, α' αντιπρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΕΒΕΘ), ήταν χαρακτηριστικά: «Τις τελευταίες δεκαετίες η παγκόσμια αγορά θαλάσσιων μεταφορών χαρακτηρίζεται από υψηλή συγκέντρωση, συνεχή πίεση για εξειδίκευση και οξύτατο ανταγωνισμό. Ως εκ τούτου, ανάλογες εξελίξεις χαρακτηρίζουν τη διαμόρφωση των σχημάτων που διαχειρίζονται εμπορικά λιμάνια» και πρόσθεσε ότι «με τη Σύμβαση Παραχώρησης και τη συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών με έντονη παρουσία στην παγκόσμια αγορά, συντελείται ένα σημαντικό βήμα για την αναβάθμιση του λιμανιού». Ως βασικό όρο για την «επιτυχία» της ιδιωτικοποίησης έθεσε «ένα περιβάλλον συναίνεσης και σκληρής εργασίας», προδιαγράφοντας τη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων.

Ενδεικτικά για το ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στις εξελίξεις είναι και τα όσα σημείωσε τόσο ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμανιών (ΟΜΥΛΕ) Απ. Ντάλας, που εξέφρασε ενστάσεις όσον αφορά «τον τρόπο ιδιωτικοποίησης», καθώς όπως είπε ο όμιλος «δεν μας έπεισε για τη μεγάλη του φερεγγυότητα», αλλά και η γενική γραμματέας της ΟΜΥΛΕ και πρόεδρος του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων Φ. Γουργούρη, που συμπλήρωσε ότι «το αναπτυξιακό πρόγραμμα που αναλαμβάνει ο ιδιώτης επενδυτής είναι το χαμηλότερο δυνατό».

Στοιχισμένοι πλήρως με την κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να εξυπηρετήσει καλύτερα τις αξιώσεις του κεφαλαίου και τους στόχους που προκρίνει σε κάθε φάση, και οι εκπρόσωποι των άλλων αστικών κομμάτων. Ενδεικτικά, ο εισηγητής της ΝΔ Γ. Πλακιωτάκης, υπερψηφίζοντας τη σύμβαση, υπενθύμισε ότι η ΝΔ ξεκίνησε την ιδιωτικοποίηση και ο ΣΥΡΙΖΑ «ακολουθεί μία πολιτική που δεν την πιστεύει», με τον υπουργό Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλή να απαντά ότι «τις ιδιωτικοποιήσεις και από την διαχειριστική πλευρά - άμα το δει κανείς - τις έχουμε κάνει με καλύτερα αποτελέσματα».

Την πλήρη ταύτιση κυβέρνησης, ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων όσον αφορά την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ σχολίασε στην αρχή της παρέμβασής του ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Σάκης Βαρδαλής, τονίζοντας πως «η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης είναι αναγκαία σε αυτήν τη φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού στη χώρα μας και όχι μόνο, γιατί είναι αναγκαία προϋπόθεση να βρεθεί κερδοφόρα διέξοδος σε συσσωρευμένα κεφάλαια των επιχειρηματικών ομίλων», και μπροστά σε αυτήν την ανάγκη πάνε στην άκρη, τόνισε, «οι όποιες διαφορετικές διακηρύξεις» εμφανίζουν ανά καιρούς τα αστικά κόμματα, και η κοροϊδία περί «καλών και κακών ιδιωτικοποιήσεων».

Τόνισε ότι τα λιμάνια συμπεριλαμβάνονται σε τομείς που προκρίνει το κεφάλαιο, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, «γιατί σ' αυτούς δεν είναι μόνο που θα διασφαλίσουν τα κέρδη τους για τα συγκεκριμένα χρόνια της επένδυσης, αλλά και γιατί θα έχουν το πάνω χέρι στην κρίσιμη γεωστρατηγικά περιοχή για τη μεταφορά των εμπορευμάτων και της Ενέργειας», γι' αυτό η κυβέρνηση άρον άρον θέλει να κλείσει εκκρεμή ζητήματα στα Δυτικά Βαλκάνια.

Οσο για τα περί διασφάλισης των εργαζομένων που διατείνεται η κυβέρνηση, κάλεσε τον υπουργό να δείξει σε ποιο άρθρο της Σύμβασης διασφαλίζονται τα δικαιώματά τους και έφερε ως παράδειγμα το παραπέρα χτύπημα των εργασιακών τους δικαιωμάτων που δέχτηκαν οι εργαζόμενοι στον ΟΛΠ με το πετσόκομμα μισθών, την ελαστικοποίηση των ωραρίων και πάει λέγοντας. Ανέφερε ότι δεν υπάρχει καμία δέσμευση για τις θέσεις εργασίας, ενώ η νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για την οποία πανηγυρίζει ο κυβερνητικός και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, σε συνδυασμό με τον κανονισμό προσωπικού μειώνει τους μισθούς και ανατρέπει εργασιακά δικαιώματα.