Το ενδιαφέρον για το θέμα των εκδηλώσεων ήταν μεγάλο από εργαζόμενους που ανταποκρίθηκαν και συμμετείχαν σε αυτές, την ίδια μέρα που κορυφωνόταν ο αποπροσανατολισμός με τη διοργάνωση, στην Αθήνα, του συλλαλητηρίου για το όνομα των Σκοπίων. Στην Πετρούπολη μίλησε ο Θανάσης Παφίλης, ενώ στο Ιλιον μίλησε ο Γιάννης Γκιόκας, μέλη της ΚΕ και βουλευτές του ΚΚΕ.
Τα στελέχη του Κόμματος ανέδειξαν ότι ζητούμενο από τις διαπραγματεύσεις για το όνομα της FYROM είναι να κλείσει μια συμφωνία για να επισπευσθεί η ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Και αυτό είναι κάτι που μόνο το ΚΚΕ αναδεικνύει, ενώ όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση, είτε πρόκειται για δυνάμεις που διοργανώνουν και φιγουράρουν στα συλλαλητήρια επενδύοντας πολιτικά στον εθνικισμό, είτε πρόκειται για εκείνους που έχουν φορέσει σήμερα τη μάσκα του κοσμοπολίτη, αναγορεύουν σε κύριο ζήτημα το όνομα και κρύβουν όλες τις άλλες επικίνδυνες ουρές. Κρύβουν τη συμφωνία τους με τη ΝΑΤΟική ομπρέλα, κάτω από την οποία επιδιώκεται να κλείσει το όλο ζήτημα.
Ξεχωριστή αναφορά έκαναν στις «φαινομενικά διαφορετικές αφετηρίες» από τις οποίες εκκινούν τόσο αυτοί «που φοράνε το μανδύα του υπερπατριώτη - εθνικιστή, όσο και αυτοί που φοράνε το μανδύα του κοσμοπολίτη». Τελικά «καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα, να βάζουν πλάτη για να περνάνε τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Και στις δυο περιπτώσεις ο στόχος είναι κοινός, η κερδοφορία του κεφαλαίου. «Γι' αυτό και βλέπουμε ότι οι μεν δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συναντιούνται ή και να συνεργάζονται με τους δε (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) ή να αλλάζουν με ευκολία στρατόπεδα και στάση, ανάλογα με το τι επιτάσσει κάθε φορά το κεφάλαιο και ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός τους. Οπως κάνει, για παράδειγμα, η ΝΔ που προσπαθεί τώρα να ψαρέψει στα θολά νερά του εθνικισμού. Οπως κάνει ο Καμμένος, που από τη μια κοιμάται και ξυπνάει με το ΝΑΤΟ, που δεν υπάρχει ΝΑΤΟική απόφαση που να μην έχει στηρίξει και τώρα εμφανίζεται να αντιτίθεται σε μια επιλογή που εκπορεύεται από το ΝΑΤΟ».
Οι ομιλητές αναφέρθηκαν αναλυτικά στους λόγους αναθέρμανσης του ζητήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ, με την καρδιά του θέματος να βρίσκεται «στο γεγονός ότι η ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και ιδιαίτερα τα Δυτικά Βαλκάνια αποτελούν πεδίο κλιμάκωσης σκληρών ανταγωνισμών ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και αστικές τάξεις της περιοχής, για το ποιος θα αποκτήσει προβάδισμα και πλεονεκτική θέση στην προσέλκυση κεφαλαίων, ποιος θα εξασφαλίσει ότι οι ενεργειακοί διάδρομοι θα περάσουν από το δικό του έδαφος κ.λπ.».
Ανάμεσα στα στοιχεία που ξεχωρίζουν αυτήν την περίοδο είναι η ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής στρατιωτικής παρουσίας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, υλοποιώντας σχεδιασμό που έρχεται σε αντιπαράθεση με ανταγωνιστικά σχέδια της Ρωσίας, η οποία επιδιώκει την αναβάθμιση της θέσης της στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική «πυραμίδα».
«Μέσω αυτών των επιλογών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προωθεί τα στρατηγικά συμφέροντα σημαντικών τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου. Η γεωστρατηγική αναβάθμιση, που η κυβέρνηση έχει κάνει σημαία της, είναι ακριβώς αυτό: Η συμμετοχή του ελληνικού κεφαλαίου στους ανταγωνισμούς, στα παζάρια που διεξάγονται στην περιοχή με επίκεντρο τις πρώτες ύλες, τους ενεργειακούς δρόμους, τα μερίδια των αγορών», αναφέρθηκε μεταξύ άλλων.
Οπως είπαν οι ομιλητές, είναι μεγάλη απάτη ότι θα ωφεληθεί ο λαός από τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας, αφού οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι συγκεκριμένοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Απάτη είναι επίσης ότι η ένταξη αυτών των χωρών στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα αποτρέψει κινδύνους απέναντι στη χώρα μας, αφού οι εμπρηστές των Βαλκανίων δεν μπορούν να εμφανίζονται τώρα ως πυροσβέστες και εγγυητές της ειρήνης και της σταθερότητας.
«Ακόμη και αν για ένα διάστημα υπάρχει ένας κάποιος συμβιβασμός, αυτό που ονομάζουμε ιμπεριαλιστική ειρήνη, είναι μαθηματικά βέβαιο και ιστορικά επιβεβαιωμένο ουκ ολίγες φορές, ότι αυτός ο συμβιβασμός είναι προσωρινός και εύθραυστος, ότι όταν ο συσχετισμός αλλάξει, θα αναζητηθούν νέες συμφωνίες και γεωπολιτικές ισορροπίες, που επιτυγχάνονται είτε με πόλεμο είτε με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών», αναφέρθηκε μεταξύ άλλων.
Στις εκδηλώσεις συζητήθηκε η απάντηση που πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι σε αυτές τις εξελίξεις, που προμηνύουν νέα δεινά για τους λαούς, με τα στελέχη του Κόμματος να καλούν σε μάχη για να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα και για να ενωθούν σε μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία οι εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και αγρότες.
Τέλος, κάλεσαν σε ισχυροποίηση του ΚΚΕ, που είναι το μόνο κόμμα που αποκαλύπτει την ουσία των εξελίξεων και φωτίζει τη διέξοδο από αυτήν τη βαρβαρότητα. Κάλεσαν σε πάλη για να αποχωρήσει η Ελλάδα από όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, με την εργατική τάξη στην εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και τα μέσα παραγωγής κοινωνικοποιημένα.