Ο Ερντογάν «ντύθηκε το χακί» και πήγε τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Χαλούσι Ακάρ, στην παραμεθόριο με τη Συρία, για να επιβλέψει τις τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις

Κλιμακώνεται εδώ και μια βδομάδα η τουρκική χερσαία επέμβαση «Κλάδος Ελαίας» στο Αφρίν της βόρειας Συρίας, προκαλώντας μέχρι σήμερα το θάνατο πάνω από 60 αμάχων, τουλάχιστον 40 Κούρδων μαχητών των δυνάμεων ΥPG (που η Αγκυρα αντιμετωπίζει ως παρακλάδι του ΡΚΚ), τριών Τούρκων στρατιωτών και πάνω από 10 μισθοφόρων του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», που έχουν εκπαιδευτεί και υποστηρίζονται από τον τουρκικό στρατό.

Η τουρκική επιχείρηση, που συνιστά μία νέα φάση επικίνδυνης κλιμάκωσης στον πόλεμο της Συρίας και εξελίσσεται σε απόσταση αναπνοής από την τουρκική μεθόριο, αντανακλά την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων και σχεδίων για «ξαναμοίρασμα» της γεωπολιτικής πίτας. Δεν είναι τυχαίο πως η σύγκρουση δεν περιορίζεται ανάμεσα στους Κούρδους μαχητές, τον τουρκικό στρατό και τους Σύρους μισθοφόρους. Παίρνει ταυτόχρονα και το χαρακτήρα αύξησης της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις ΗΠΑ (που συνεργάζονται με τους Κούρδους μαχητές τα τελευταία χρόνια σε επιχειρήσεις κατά των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους») και την Τουρκία, που βλέπει αυτήν την υποστήριξη ως σημαντικό κίνδυνο για την «εθνική της ασφάλεια», επειδή ανησυχεί για τη μεσοπρόθεσμη δημιουργία κουρδικού κράτους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για πιθανές αλλαγές και στα δικά της σύνορα. Οι εξελίξεις αυτές, σε συνδυασμό με όσα διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή στο Παλαιστινιακό (μετά την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τις ΗΠΑ), τη σύγκρουση των περισσότερων μοναρχιών του Περσικού με το Κατάρ, τον καταστροφικό πόλεμο στην Υεμένη και το ζωηρό ενδιαφέρον διεθνών μονοπωλίων της ναυτιλίας για τη «νευραλγική» ζώνη της Ερυθράς Θάλασσας και του Περσικού Κόλπου, αποδεικνύουν τα σχέδια για ξαναμοίρασμα της ευρύτερης Μέσης Ανατολής μεταξύ ανταγωνιστικών, μεγάλων και μικρότερων, δυνάμεων.

Ως εκ τούτου, οι τουρκικές επιχειρήσεις προς το παρόν παρακολουθούνται στενά από την ΕΕ, προκαλούν την ανοικτή «ανησυχία» σε Γερμανία και Γαλλία και έχουν επί του παρόντος την κάλυψη του ΝΑΤΟ, που θεωρεί την τουρκική επέμβαση «δικαιολογημένη». Αντίθετα, οι ΗΠΑ, που επιδιώκουν την προώθηση των γεωστρατηγικών συμφερόντων τους στην περιοχή, ανεξαρτήτως προσχήματος, δεν κρύβουν την έντονη δυσαρέσκειά τους για τις αντιδράσεις ενός μάλλον «δύσκολου» συμμάχου και εταίρου, όπως καταγράφηκε στα μέσα της βδομάδας κατά την τελευταία τηλεφωνική επαφή των Προέδρων αμφοτέρων χωρών, Ντόναλντ Τραμπ και Ρ. Τ. Ερντογάν. Γι' αυτό και δεν έπιασαν τόπο οι πιέσεις της Ουάσιγκτον στην Αγκυρα για «αυτοσυγκράτηση», αλλά έριξαν νέο «λάδι στη φωτιά» στη μεταξύ τους αντιπαράθεση, καθώς το πρωί της Παρασκευής ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν απείλησε να διευρύνει την επέμβαση και σε άλλες πόλεις της βόρειας Συρίας, καθ' όλο το μήκος των συνόρων της με την Τουρκία και μέχρι το Ιράκ προς ανατολάς. Ο Τούρκος ηγέτης, θεωρώντας ότι «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση», προσπάθησε να δείξει ότι το Αφρίν είναι η αρχή μίας νέας επιθετικής πολιτικής της Αγκυρας στην περιοχή, που τροφοδοτείται από το κουρδικό ζήτημα. Ζήτημα που όσο δεν λύνεται, τόσο περιπλέκεται, απασχολώντας βεβαίως όχι μόνο την Τουρκία, αλλά και άλλες χώρες της περιοχής που έχουν κουρδικό πληθυσμό, όπως το Ιράκ και το Ιράν.

Υπ' αυτήν την έννοια εξηγείται και η «κάλυψη» που παρέχει, αυτήν τουλάχιστον την περίοδο, στην Αγκυρα διά της σιωπής η πιο ισχυρή περιφερειακή δύναμη της ευρύτερης περιοχής, το Ιράν. Το ίδιο διάστημα, η τουρκική επέμβαση στη βόρεια Συρία (που είναι η δεύτερη σε περίπου ένα χρόνο) καλύπτεται και από τη στάση της Ρωσίας, που είναι από τους πιο βασικούς συμμάχους της Τουρκίας και η οποία προσπαθεί επίσης να εξασφαλίσει τα δικά της γεωπολιτικά συμφέροντα με κάθε τρόπο. Και με το ρόλο της σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στο πλευρό του συριακού στρατού κατά των ηττημένων πλέον τζιχαντιστών. Και με το ρόλο της στις δύο σημαντικές βάσεις που έχει σε Λατάκεια και Ταρτούς της Συρίας. Και με το «τραπέζι» διαλόγου για τη συγκρότηση «Συριακού Εθνικού Κογκρέσου» που στήνει από Δευτέρα έως τις 31 Γενάρη στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας, διεκπεραιώνοντας το ρόλο του «ειρηνευτικού μεσολαβητή» με το βλέμμα στην «επόμενη μέρα».

Αίσθηση επίσης προκάλεσε δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Χουριέτ» (αγγλόφωνη έκδοση) με επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στον Τούρκο Πρόεδρο, όπου ευλογεί την επέμβαση στη βόρεια Συρία. «Η αποφασιστική στάση του Προέδρου Ερντογάν, που απαγορεύει αυστηρά το συσχετισμό μίας θρησκείας με την τρομοκρατία, αντικατοπτρίζεται στην παγκόσμια κοινή γνώμη (...) Προσευχόμαστε ότι εσείς και οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις θα καταφέρουν επιτυχία και η "Επιχείρηση Κλάδος Ελαίας" θα φέρει ειρήνη στην περιοχή όπως το όνομά της υπόσχεται», αναφέρει το τελευταίο απόσπασμα. Ωστόσο, έως το βράδυ της Παρασκευής, στην ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν είχε αναρτηθεί η εν λόγω επιστολή.