Σάββατο 27 Γενάρη 2018 - Κυριακή 28 Γενάρη 2018
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 34
ΓΥΝΑΙΚΑ
ΣΕΒ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ
Ενθαρρύνουν την ισότητα των γυναικών στην ... εκμετάλλευση

Οι μελέτες τους διαπιστώνουν ότι η συμμετοχή περισσότερων γυναικών στην παραγωγή «έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ανάπτυξη, στην ανταγωνιστικότητα και τη μελλοντική ετοιμότητα των οικονομιών και των επιχειρήσεων παγκοσμίως»

Από παλιότερη κινητοποίηση της ΟΓΕ
Από παλιότερη κινητοποίηση της ΟΓΕ
«Η ισοτιμία γυναικών και ανδρών κάνει καλό και στην οικονομία και στην κοινωνία». Με τη φράση αυτή τιτλοφόρησε ο ΣΕΒ το εβδομαδιαίο του δελτίο, στις 18 Γενάρη, παρουσιάζοντας πλευρές του λεγόμενου «χάσματος» μεταξύ των δύο φύλων, όπως αυτές αποτυπώνονται στην ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (The Global Gender Gap Report 2017).

Τόσο το Φόρουμ, όσο και ο ΣΕΒ διαπιστώνουν θετική συσχέτιση «μεταξύ επιπέδου ευημερίας (όπως μετριέται από το ΑΕΠ κατά κεφαλή) και της κάλυψης από τις γυναίκες της διαφοράς μεταξύ των δύο φύλων». «Η ισότητα των φύλων είναι θεμελιώδους σημασίας για το εάν και πώς ευδοκιμούν οι οικονομίες και οι κοινωνίες», σημειώνει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Επιβεβαιώνοντας ότι το πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπει την «ισότητα» είναι τα συμφέροντα και οι ανάγκες του κεφαλαίου, εξηγεί πως η συμμετοχή περισσότερων γυναικών στην παραγωγή «έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και τη μελλοντική ετοιμότητα των οικονομιών και των επιχειρήσεων παγκοσμίως».

Διαπιστώνει μάλιστα ότι το «γυναικείο ταλέντο» παραμένει «ένας από τους πλέον ανεπαρκώς χρησιμοποιούμενους επιχειρηματικούς πόρους» και προσθέτει πως «η αντιμετώπιση των φραγμών στην ισότητα μπορεί να ανοίξει νέες ευκαιρίες για ανάπτυξη». Μια πιο συγκεκριμένη ματιά στις μετρήσεις και τους υπολογισμούς τους αποκαλύπτει το κίνητρο με το οποίο τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους «ενθαρρύνουν» την ισότητα των φύλων στην εκμετάλλευση.

Δείκτες και μετρήσεις μακριά από τα προβλήματα και τα δικαιώματα των γυναικών

Ο δείκτης που υπολογίζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ «βαθμολογεί» τις χώρες με βάση τις διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών στις εξής τέσσερις κατηγορίες: Οικονομική Συμμετοχή και Ευκαιρίες, Μορφωτικό Επίπεδο, Υγεία και Επιβίωση, Πολιτική Ενδυνάμωση. Η υψηλότερη βαθμολογία που μπορεί να αποσπάσει μια χώρα είναι το 1 (πλήρης ισότητα) και η χαμηλότερη το 0 (απόλυτη ανισότητα). Η Ελλάδα κατέχει την 78η θέση (με βαθμολογία 0,692) στη γενική κατάταξη 144 συνολικά χωρών.

Μια σειρά από στοιχεία που περιέχονται στις μετρήσεις αντανακλούν υπαρκτά προβλήματα και πλευρές της γυναικείας ανισοτιμίας, όπως τα μικρότερα ποσοστά της γυναικείας συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, οι χαμηλότερες αμοιβές, η επιβάρυνση των γυναικών με την ευθύνη της φροντίδας της οικογένειας. Βεβαίως, είναι αυτονόητο ότι απουσιάζει κάθε αναφορά στις πραγματικές αιτίες της κοινωνικής ανισότητας, δηλαδή στην ταξική ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας.

Στον αντίποδα, σε περίοπτη θέση βρίσκονται δείκτες που αφορούν στα ποσοστά συμμετοχής των γυναικών στα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις, παρουσιάζοντας αυτά τα στοιχεία ως καθοριστικά για την κατάσταση των γυναικών κάθε χώρας. Σε σημαντικό βαθμό, με τέτοια κριτήρια διαμορφώνεται συνολικά η «βαθμολογία» κάθε χώρας. Για παράδειγμα, η Ρουάντα κατατάσσεται στην τέταρτη θέση, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι έχει το υψηλότερο ποσοστό γυναικών βουλευτών στον κόσμο (61%).

Επιπλέον, όπως εξηγεί το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ο δείκτης κατατάσσει τις χώρες με βάση τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα σε κάθε τομέα που εξετάζει και όχι με βάση τα δικαιώματα που έχουν οι γυναίκες σε καθέναν από αυτούς τους τομείς. Για παράδειγμα, «στην περίπτωση της εκπαίδευσης, ο δείκτης τιμωρεί ή επιβραβεύει τις χώρες με βάση το μέγεθος του χάσματος μεταξύ των ποσοστών εγγραφής ανδρών και γυναικών, αλλά όχι για τα γενικά επίπεδα εκπαίδευσης». Μόνο που με τον τρόπο αυτό, ο ίδιος ο δείκτης μπορεί κάλλιστα να εμφανίζεται βελτιωμένος ως αποτέλεσμα της εξίσωσης των δικαιωμάτων και των δύο φύλων προς τα κάτω.

Στόχος η αύξηση του γυναικείου εργατικού δυναμικού

Η σχετικά χαμηλή θέση της Ελλάδας στη συνολική κατάταξη, όπως διαπιστώνει ο ΣΕΒ, «οφείλεται κυρίως στη χαμηλή συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό της χώρας», καθώς και «στη συγκέντρωση των εργαζόμενων γυναικών σε κλάδους και δεξιότητες με σχετικά χαμηλότερες αμοιβές». Στην κατεύθυνση αυτή, προτείνει μέτρα για την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας.

Δεν θα περίμενε βέβαια κανείς από τους βιομήχανους και συνολικά τη μεγαλοεργοδοσία να προτείνουν σταθερό ωράριο εργασίας, μέτρα προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού στο χώρο εργασίας, καθώς αυτά αποτελούν «κόστος» για την καπιταλιστική εργοδοσία και το αστικό κράτος, «βαρίδια» για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

Αντίθετα, ο ΣΕΒ προτείνει μέτρα για την προσέλκυση γυναικών σε κλάδους όπου υποεκπροσωπούνται, όπως «κίνητρα» στις επιχειρήσεις ώστε να τις προσλαμβάνουν με το ...αζημίωτο, αλλά και προγράμματα «διά βίου μάθησης» μέσα από τα οποία οι «δεξιότητες» των εργαζομένων προσαρμόζονται και αναπροσαρμόζονται στους αστικούς σχεδιασμούς της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Στην προώθηση της απασχόλησης των γυναικών δεν εστιάζει το ενδιαφέρον του μόνο ο ΣΕΒ αλλά και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. «Ο περιορισμός της πρόσβασης των γυναικών στις αγορές εργασίας είναι δαπανηρός, καθώς η χαμηλή γυναικεία συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεσή του.

Εκτιμά, για παράδειγμα, ότι η Ανατολική Ασία και ο Ειρηνικός χάνουν λόγω της περιορισμένης πρόσβασης των γυναικών σε «ευκαιρίες απασχόλησης» από 42 έως 47 δισ. δολάρια ετησίως. Αντίστοιχα, «οι στοχευμένες προσπάθειες για τη βελτίωση της ισότητας των φύλων στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αύξηση του ΑΕΠ σε επίπεδο ΕΕ μεταξύ 6,1% και 9,6%», επισημαίνει.

Οργάνωση και πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες

Στους «δείκτες» που μετρούν υποτίθεται την ισότητα και είναι στην πραγματικότητα απολύτως προσανατολισμένοι στην κατεύθυνση που ορίζουν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, των κυβερνήσεων και των οργανισμών που τους υπηρετούν, οι εργαζόμενες γυναίκες χρειάζεται να αντιτάξουν τα δικά τους κριτήρια. Να αντιπαραθέσουν τη γυναικεία συμμετοχή στα εργατικά σωματεία, στους γυναικείους συλλόγους, στους μαζικούς φορείς, στην οργάνωση και πάλη για δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και όχι στην «ισότητα» που ισοπεδώνει τις κατακτήσεις γυναικών και ανδρών.

Να διεκδικήσουν μόνιμη και σταθερή εργασία, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, σταθερό ωράριο εργασίας, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο κατοχυρωμένο από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Να βάλουν με την πάλη τους τέρμα στα ακανόνιστα «ευέλικτα» ωράρια, που διαλύουν την προσωπική και οικογενειακή τους ζωή. Να διεκδικήσουν επέκταση της άδειας κυήσεως και τοκετού σε όλες τις εργαζόμενες εγκύους καθώς και μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας στο χώρο εργασίας, με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες του γυναικείου οργανισμού.


Ευ. Χ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ