Την επαναπρόσληψή τους πέτυχαν οι δύο εργαζόμενοι που κατήγγειλαν στην Επιθεώρηση Εργασίας ότι απολύθηκαν από επιχείρηση εστίασης, επειδή δεν δέχτηκαν να επιστρέψουν το δώρο Χριστουγέννων στον ιδιοκτήτη του ταχυφαγείου. Τις απολύσεις είχαν καταγγείλει με ανακοινώσεις τους το Εργατικό Κέντρο Λάρισας και το κλαδικό Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού ν. Λάρισας.

Αντί ωστόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να απολογηθεί στην εργατική τάξη για την εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβάλει, μαζί με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις του κεφαλαίου, το υπουργείο Εργασίας με ανακοίνωσή του που εξέδωσε τις προηγούμενες μέρες επιχειρεί να αξιοποιήσει την ακύρωση των δύο απολύσεων μετά από παρέμβαση του ΣΕΠΕ, προκειμένου να εξωραΐσει την άθλια πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι από την πολιτική της κυβέρνησης για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Σε ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Λάρισας επισημαίνει πως η ανακοίνωση του υπουργείου δε λέει ότι:

-- Η παρακράτηση των δώρων εορτών με την απειλή της απόλυσης γίνεται σε πολλές χιλιάδες εργαζόμενους από πολλές επιχειρήσεις, όχι μόνο στη Λάρισα, αλλά σε ολόκληρη τη χώρα, και δεν κάνει απολύτως τίποτα γι' αυτό. Μάλιστα, τώρα επεκτάθηκε η παρακράτηση και σε μέρος του μηνιάτικου μισθού σε ορισμένες επιχειρήσεις στη Λάρισα και πανελλαδικά.

-- Η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για τους εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους επί μήνες σε πολλές επιχειρήσεις, για τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους που προσλαμβάνονται με 4ωρη ημερήσια απασχόληση και εξαναγκάζονται να δουλεύουν 8, 9 και 10 ώρες, χωρίς να αμείβονται και να ασφαλίζονται για τις επιπλέον ώρες, για τους δεκάδες χιλιάδες ανασφάλιστους.

-- Τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του ΣΕΠΕ και του ΙΚΑ, τους έχουν συνειδητά υποστελεχωμένους και χωρίς μέσα για να μπορούν να κάνουν στοιχειωδώς τους ελέγχους σε όλες τις επιχειρήσεις και όχι σε ένα δείγμα.

-- Πέρα από τους αντεργατικούς νόμους που ψηφίστηκαν και φέρνουν συνεχώς, έδωσαν τώρα ένα γερό χτύπημα στο δικαίωμα της απεργίας στο πρωτοβάθμιο σωματείο, ιδιαίτερα στο χώρο δουλειάς, εκεί δηλαδή που ξεδιπλώνεται η ταξική εκμετάλλευση και οργιάζει η εργοδοτική τρομοκρατία, για να μην μπορούν εκεί οι εργαζόμενοι να αντιδράσουν.