Την περασμένη Πέμπτη, λοιπόν, δημοσιοποιήθηκε ένα πρώτο πόρισμα της Γενικής Επιθεώρησης Δημόσιας Διοίκησης για τις αιτίες της καταστροφής, το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, αποδίδει το σύνολο των ευθυνών στο Δασαρχείο Αιγάλεω αλλά και στη ...γραφειοκρατία. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης είναι μια υπηρεσία που υπάγεται στην κυβέρνηση και ειδικότερα στο υπουργείο Εσωτερικών και οι προϊστάμενοί του προτείνονται από στελέχη της κυβέρνησης και διορίζονται με Υπουργική Απόφαση. Ετσι, είναι πολύ λογικό, όσα από την πρώτη στιγμή επιχείρησαν να προβάλουν η κυβέρνηση και η Περιφέρεια Αττικής ως αιτίες της καταστροφής, να τα περιγράφει τώρα, με μεγαλύτερη ανάλυση, το πόρισμα των υφισταμένων τους ελεγκτών.

Πιο συγκεκριμένα, τα συμπεράσματα των επιθεωρητών είναι ιδιαίτερα αιχμηρά για το Δασαρχείο Αιγάλεω, ως προς την υλοποίηση του έργου της εκτροπής του ρέματος της Αγίας Αικατερίνης. Στο πόρισμα καταλογίζονται στις δασικές υπηρεσίες «εμμονές και αγκυλώσεις επί τυπικών θεμάτων και όχι επί της ουσίας» καθώς και «λανθασμένη αξιολόγηση των προτεραιοτήτων και της σημασίας και του επείγοντος της δημοπράτησης του έργου», το οποίο, κατά την άποψη των επιθεωρητών, ήταν άκρως αναγκαίο για την αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής και «θα αντιμετώπιζε σοβαρά τις αρνητικές επιπτώσεις στη Μάνδρα ενός ενδεχόμενου πλημμυρικού φαινομένου, όπως αυτό που συνέβη τη 15η Νοέμβρη (...) Ο λόγος που δεν υλοποιήθηκε η δημοπράτηση του μελετηθέντος έργου είναι αποκλειστικά γραφειοκρατικός».

Στη συνέχεια παρατίθεται ένα ιστορικό για την υπόθεση, που καταγράφει τις αυθαιρεσίες που είχαν γίνει στην περιοχή (π.χ. αυθαίρετο αμαξοστάσιο του δήμου Μάνδρας και αυθαίρετα κτίσματα, όπως γήπεδα, αλλά και μία περίπτωση αυθαίρετου κτίσματος επιχείρησης, όταν είναι γνωστό ότι στην περιοχή μεγάλες μονάδες επιχειρηματιών έχουν κατασκευαστεί με άδειες από όλους τους αρμόδιους φορείς, από την εκάστοτε κυβέρνηση μέχρι τους δήμους και τις περιφέρειες, διαχρονικά. Στη συνέχεια καταλήγει στο συμπέρασμα που προαναφέραμε, «φωτογραφίζοντας» ως κύριο υπεύθυνο για το ότι δεν έγινε ένα αντιπλημμυρικό έργο το Δασαρχείο.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι από την πρώτη στιγμή των πλημμυρών, κυβέρνηση και άλλα αστικά κόμματα, αστικά Μέσα Ενημέρωσης ξεκίνησαν μια άθλια εκστρατεία απόκρυψης των πραγματικών αιτιών της καταστροφής. Μιλούσαν και εξακολουθούν να μιλούν για αυθαίρετη και άναρχη δόμηση, μπάζωμα ρεμάτων και φρόντιζαν να «φωτογραφίζουν» ως υπεύθυνους τους ανθρώπους που έφτιαξαν αυθαίρετα σπίτια για να βάλουν μέσα την οικογένειά τους. Αυτή η λογική είναι ένα εύπεπτο για το λαό άλλοθι, για να κουκουλώσει την υπόθεση.

Και είναι όλοι αυτοί που από κοινού:

-- Προώθησαν και προωθούν συνειδητά την αλόγιστη επέκταση των πόλεων προς όφελος των κερδοσκόπων, φυσικά χωρίς την εξασφάλιση των αναγκαίων έργων υποδομής.

-- Επέτρεψαν, νομιμοποίησαν την καταπάτηση, την κάλυψη των ρεμάτων, το κτίσιμο σ' αυτά, την εξαφάνισή τους ή τον βαρύ «τραυματισμό» τους από οδικά έργα.

-- Νομιμοποίησαν την αυθαίρετη δόμηση μέσα σε δάση, δασικές εκτάσεις και καταπατημένη δημόσια γη.

-- Αντί για την προστασία και ανάπτυξη του δασικού πλούτου, βασικού παράγοντα για την αποτροπή ή την άμβλυνση πλημμυρικών φαινομένων, υιοθέτησαν δασοκτόνα νομοθεσία. Εξαιρούν από τις αναδασώσεις τεράστιες καμένες περιοχές. Δάση δίνονται στο κεφάλαιο για εκμετάλλευση.

-- Αντί για την προστασία των ελεύθερων χώρων, προχώρησαν στην τσιμεντοποίησή τους, αλλά και σχεδιάζουν κτίσιμο σ' αυτούς ολόκληρων πόλεων, όπως το Ελληνικό.

Το όποιο πόρισμα βγήκε τώρα ή θα βγει στο μέλλον δεν μπορεί να κρύψει τον πραγματικό ένοχο. Κι επειδή βροχές, πλημμύρες και σεισμοί θα έρθουν και θα ξανάρθουν, έρχεται ξανά στο προσκήνιο η ανάγκη ο λαός να αγωνιστεί και να διεκδικήσει έργα και υποδομές που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του, θα προστατεύουν τη ζωή του. Αγώνας που για να έχει ελπιδοφόρα προοπτική θα πρέπει να δένεται με την πάλη για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, να φωτίζει το δρόμο του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και εργατικό έλεγχο. Στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί έργα που θα καλύπτουν το σύνολο των κοινωνικών αναγκών, συνδυάζοντας αρμονικά την κάλυψη των αναγκών για ασφαλείς και ποιοτικές υποδομές κατοικίας, εργασίας, άθλησης, διασκέδασης, μεταφοράς κ.λπ. με την προστασία της δημόσιας υγείας και ασφάλειας και του περιβάλλοντος από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές.