Παρουσία πλήθους κόσμου, συγγενών, συντρόφων, χωριανών και φίλων, πραγματοποιήθηκε, το πρωί της Δευτέρας 25/12, στο χωριό Ραψάνη της Λάρισας, η κηδεία της συντρόφισσας Ιωάννας (Νούλης) Ζώκα, αγωνίστριας της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Στην κηδεία παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ αποτελούμενη από τους Γιώργο Νταφούλη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας, Νίκο Κούβελα, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Υπαίθρου Λάρισας, και Φώντα Προβίδα, Γραμματέα της ΚΟΒ Δέλτα Πηνειού.

Τον επικήδειο εκφώνησε ο Ν. Κούβελας, ο οποίος τόνισε ότι η συντρόφισσα Ιωάννα, στην πάνω από 70χρονη ένταξή της στο ΚΚΕ - μέσα απ' όλες τις εκφράσεις της ζωής και της δράσης της - έμεινε πιστή στις αρχές του Μαρξισμού - Λενινισμού, στην κομμουνιστική κοσμοθεωρία και στην ηθική και τα ιδανικά του Κόμματος της εργατικής τάξης.

Σημείωσε ότι η Ιωάννα (Νούλη) Ζώκα γεννήθηκε το 1928 στην Πτολεμαΐδα, σε οικογένεια Πόντιων προσφύγων, που ήρθαν στην Ελλάδα το 1922. Ηταν το τρίτο και μικρότερο παιδί της οικογένειας και βίωσε από μικρή την καταπίεση και τους διωγμούς της αστικής εξουσίας ενάντια στους κομμουνιστές, στους λαϊκούς αγωνιστές και όλο τον εργαζόμενο λαό.

Αναφέρθηκε στην πλούσια και ηρωική αγωνιστική της δράση στον ΕΛΑΣ και στον ΔΣΕ, στις φυλακίσεις και τις άλλες διώξεις που υπέστη, στη ζωή και στην προσφορά της στη διάρκεια της πολιτικής προσφυγιάς στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Στην Ελλάδα επαναπατρίζεται το 1978 και μαζί με το ΚΚΕ και τον σύντροφό της Ζήση Ζώκα έδωσαν τον αγώνα ενάντια στη βίαιη απέλαση και τον εκπατρισμό του, για τον ελεύθερο και χωρίς όρους επαναπατρισμό όλων των πολιτικών προσφύγων. Με τη στήριξη σύσσωμου του πληθυσμού της γενέτειρας του Ζήση Ζώκα, Ραψάνη Λάρισας, και την αγωνιστική κινητοποίηση του ΚΚΕ, η απέλαση αποφεύγεται και η οικογένεια της Νούλης και του Ζήση επαναπατρίζεται οριστικά το 1982. Από τότε και μέχρι το τέλος της ζωής της, παρέμεινε μέλος της ΚΟΒ Ραψάνης του ΚΚΕ και μέλος του Παραρτήματος Ανατολικών Συνοικιών Θεσσαλονίκης της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Εκανε, επίσης, αναφορά στην αγωνιστική δράση στην Αντίσταση και τον ΔΣΕ, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, των μελών της οικογένειάς της. Του πατέρα της Φίλιππου Παπαδόπουλου, που έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση στα νεανικά του χρόνια στη Ρωσία, οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1924, συμμετείχε στην Αντίσταση και τον ΔΣΕ και πέθανε ως πολιτικός πρόσφυγας το 1964 στη ΛΔ Βουλγαρίας. Της μητέρας της Αννας Παπαδοπούλου, που, για την αντιστασιακή της δράση μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς κατακτητές στην Πτολεμαΐδα το 1942, καταδικάζεται σε θάνατο από γερμανικό στρατοδικείο και εκτελείται το 1943, μαζί με τον μικρότερο αδερφό του άντρα της, Παναγιώτη Παπαδόπουλο. Του αδελφού της Παύλου Παπαδόπουλου, που έπεσε νεκρός ως μαχητής του ΔΣΕ, το 1948, στις μάχες στο Βίτσι.

• Η Επιτροπή Περιοχής της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στον γιο της σύντροφο Νίκο Ζώκα, μέλος της ΤΕ Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας, και σε όλη την οικογένειά της.