Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει και τα ρέστα, την ώρα που τσακίζει το λαό, με μέτρα που είχαν εμπνευστεί και εφαρμόσει πολύ νωρίτερα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με τους οποίους άλλωστε ψήφισε το 3ο μνημόνιο. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός καημός της «Αυγής»; Τον ομολογεί ο ίδιος ο αρθρογράφος της, διαμαρτυρόμενος ότι «σε συνθήκες χρεοκοπίας, μία από τις πλέον απαραίτητες προϋποθέσεις για την καλύτερη και ταχύτερη έξοδο είναι η συγκλίνουσα ενότητα των πολιτικών δυνάμεων και των αντιπροσωπευτικών κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων». Να, λοιπόν, τι τους τσούζει! Οτι το ΚΚΕ τούς χαλάει τη σούπα της συναίνεσης, που τους είναι αναγκαία για να πιει ο λαός αδιαμαρτύρητα το ποτήρι των ατελείωτων θυσιών, στο όνομα της ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Οσο για τις εκλεκτικές συγγένειες και τα λόγια θαυμασμού για τον Πορτογάλο σοσιαλδημοκράτη Κόστα και την κυβέρνηση που στηρίζουν το Μπλόκο και το Πορτογαλικό ΚΚ, θυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το 'χει τάμα να προσκολλάται σε διάφορα κυβερνητικά «πρότυπα», που επιλέγονται από το κεφάλαιο για να διαχειριστούν τις υποθέσεις του. Αρκεί να θυμηθούμε τι έλεγαν για τον Γάλλο Ολάντ και μετά για τον Μακρόν, μέχρι να τους κλέψει την καρδιά ο «διαβολικά καλός» Τραμπ.