Στους θεσμοθετημένους εδώ και πολλές δεκαετίες νόμους για το καθεστώς της «εργασιακής ειρήνης» στηρίζεται το κεφάλαιο στη Σουηδία για να χτυπάει τις απεργίες των εργαζομένων, όπως εξήγησε στην ομιλία του ο Γιάννης Κωνστάντης, πρόεδρος στο Συνδικάτο Εργαζομένων στο μετρό Στοκχόλμης και μέλος του ΔΣ του κλαδικού Συνδικάτου Σταθερής Τροχιάς.

«Οι αστικοί νόμοι στη Σουηδία για το δικαίωμα στην απεργία» επισήμανε, «είναι "οριοθετημένοι" και εντάσσονται στο καθεστώς της "εργασιακής ειρήνης", που σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια από ένα έως τρία χρόνια που ισχύουν οι κλαδικές Συμβάσεις, οι εργαζόμενοι δεν έχουν το δικαίωμα να απεργήσουν. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο κορμός του καλοδιαφημιζόμενου "σκανδιναβικού μοντέλου". Οι νόμοι αυτοί έχουν περάσει ήδη από τη δεκαετία του '30 με συμφωνία των σοσιαλδημοκρατών - που κυριαρχούν από τότε στο συνδικαλιστικό κίνημα - του κεφαλαίου και της ηγεσίας της σουηδικής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών (LO). Επίσης, σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία της Σουηδίας, οι Ομοσπονδίες και τα Σωματεία όχι μόνο πρέπει να πάρουν θέση ενάντια σε τέτοιες απεργίες, αλλά πρέπει να δράσουν και ενεργά για να τις σπάσουν».

Ετσι, για παράδειγμα, στις πρόσφατες απεργίες των οδηγών απορριμματοφόρων στη Στοκχόλμη και των λιμενεργατών του Γκέτεμποργκ, «η Γενική Συνομοσπονδία (LO), μέσω των Ομοσπονδιών της και ιδίως της Ομοσπονδίας Μεταφορών (Transport) στην οποία ανήκουν οι οδηγοί απορριμματοφόρων και το 20% των λιμενεργατών σαμποτάρισε τις απεργίες και στήριξε την κυβέρνηση και την εργοδοσία στις προσπάθειες που έκαναν για να τις σπάσουν».

Με την αστική Δικαιοσύνη να συμβάλλει παντού στην επίθεση στο απεργιακό δικαίωμα, η εργοδοσία στην περίπτωση των οδηγών απορριμματοφόρων «προσέφυγε στο εργατικό δικαστήριο που αποφάσισε ότι οι απεργοί πρέπει να γυρίσουν στη δουλειά τους, αλλιώς μπορεί να απολυθούν πάραυτα».

Ακόμα κι έτσι ωστόσο, όπως επισήμανε ο Γ. Κωνστάντης, «με αφορμή την απεργία των λιμενεργατών, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση σκέφτεται να κατεβάσει σχέδιο νόμου για τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία».