Τώρα με τις πλημμύρες, η κυβέρνηση δείχνει μια ανάλογη «ετοιμότητα». Οχι βέβαια για τα αντιπλημμυρικά έργα που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια, για τα οποία έχει βαριές ευθύνες και τα οποία θα συνεχίσουν να αποτελούν έργα «μη επιλέξιμα», με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αντίθετα, αξιοποιώντας το νέο έγκλημα, η κυβέρνηση δρομολογεί αντιδραστικές αλλαγές στο χωροταξικό σχεδιασμό για την Αττική, μέσα από ένα συνολικότερο «master plan» που ανήγγειλε από τηλεοράσεως ο υπουργός Επικρατείας. Προκλητικά και εδώ αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα, λέγοντας ότι τάχα «θα μπει τάξη» στην αυθαιρεσία και άλλα παρόμοια. Κρύβοντας δηλαδή ότι τα χωροταξικά σχέδια που προωθεί η κυβέρνηση έχουν στο επίκεντρο τα σχέδια και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, ειδικά σε ό,τι αφορά τη Δυτική Αττική, που έχει ρόλο κλειδί στην ανάδειξη της χώρας σε μεταφορικό κόμβο. Αλλά αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα: Οτι το κυνήγι της κερδοφορίας των ομίλων και οι «στόχοι» των καπιταλιστών προκαλούν τη μία πίσω απ' την άλλη τις τραγωδίες για την εργατική τάξη, γιατί εξ ορισμού βλέπουν ως εμπόδιο τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες.