«Ο Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν είχε δίκιο λέγοντας ότι κανείς δεν θα μπορέσει να μας νικήσει, εκτός από τα ίδια μας τα λάθη. Μια σειρά τέτοιων λαθών της σοβιετικής καθοδήγησης συνέβαλε στην ανάπτυξη της μικροαστικής συνείδησης και στη συνέχεια στον αστικό εκφυλισμό του Κομμουνιστικού Κόμματος και του σοβιετικού κράτους. Πρώτα απ' όλα γίνεται λόγος για τη στροφή προς τις μεθόδους της αγοράς στην οικονομία. Ολα αυτά τροφοδοτούνταν δραστήρια από τις ενέργειες της αστικής τάξης, των ιμπεριαλιστικών κρατών. Ως αποτέλεσμα, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης έπαψε να είναι Κομμουνιστικό και το κράτος έπαψε να είναι σοβιετικό.

(...) Δεν παύουμε ούτε λεπτό την πάλη μας, τη διεξάγουμε σε δύο μέτωπα, ενάντια στον ιμπεριαλισμό - το δικό μας και το διεθνή - και ενάντια στον οπορτουνισμό στο εργατικό και το κομμουνιστικό κίνημα - επίσης στη χώρα μας και σε διεθνή κλίμακα. Το κύριο στήριγμα στην πάλη μας είναι η εργατική τάξη. Θεωρούμε βασικό μας καθήκον την οργάνωση της εργατικής τάξης σε επαναστατική τάξη, ικανή να οδηγήσει τις μάζες στη σοσιαλιστική επανάσταση».