Επενδύσεις με «κοινωνικό αντίκρισμα» και όχι με «σημαία ευκαιρίας». Επενδύσεις με «κανόνες και με σεβασμό στους νόμους» και όχι «αρπαχτές». Ετσι απαντάει η κυβέρνηση στη φασαρία που «σηκώνεται» γύρω από την «αξιοποίηση» του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό και σε όσους την κατηγορούν ότι «διώχνει τις επενδύσεις». Συνεχίζει και μ' αυτόν τον τρόπο να χαράζει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε «υγιείς» και μη επιχειρήσεις, σε «καλούς» και «κακούς» καπιταλιστές, για να βγάλει λάδι συνολικά το σύστημα της εκμετάλλευσης. Μήπως όμως οι νόμοι που η κυβέρνηση απαιτεί να γίνονται «σεβαστοί» από επενδυτές είναι φιλολαϊκοί; Μήπως είναι έξω από τους κανόνες του καπιταλισμού το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων στο όνομα των επενδύσεων; Κάθε άλλο! Η καταστροφή στον Σαρωνικό επιβεβαιώνει την εγκληματική φύση του καπιταλισμού για τους εργαζόμενους, το λαό, το περιβάλλον. Αυτός είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, όση φιλολογία κι αν αναπτύσσει η κυβέρνηση για το αντίθετο. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, δεν συγκρούονται οι «κανονικές» με τις «μη κανονικές» επενδύσεις, αφού όλες υπακούν στην «κανονικότητα» του κεφαλαίου: Εργασιακές σχέσεις - «λάστιχο», δουλειά με ημερομηνία λήξης, κρατικές επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, έργα και υποδομές απλησίαστα για τα λαϊκά νοικοκυριά και πάει λέγοντας. Ετσι επιτυγχάνεται η μέγιστη κερδοφορία, που είναι το κίνητρο για κάθε επενδυτή.