Στο σταυροδρόμι της μελωδίας, των συναισθημάτων και του μελωδικού «ορίζοντα», ο Παντελής Θαλασσινός, την Πέμπτη το βράδυ, μας έφερε όμορφα τραγούδια, σμιλεμένα με τη φωνή που συγκινεί πάντα και μας «ταξιδεύει» στα «τοπία» της ψυχής του. Τραγούδια, γλυκόπικροι στοχασμοί, λέξεις και αισθήματα, προβληματισμοί, οράματα, που μας προσκαλούν να δούμε το ελληνικό τραγούδι από ποιητική γωνιά και βαθύτερη σκέψη. Με διάθεση ακουστική, και χαμηλές εντάσεις, τραγούδια απ' το γνωστό και άγνωστο ρεπερτόριό του, καθώς και τραγούδια απ' τις δύο τελευταίες του δουλειές με τίτλο: «Να 'ταν ο πόλεμος χορός» και «Με δυο ρολόγια»... ο Παντελής Θαλασσινός συναντήθηκε με την κοινή αισθητική μας ματιά.

«Ποτέ δεν ρίζωσε άνθρωπος / Πάνω σε ξένο χώμα / Ποιος την αντέχει τη σκλαβιά / Και στο παιχνίδι ακόμα / Αιχμάλωτοι και σκλάβοι / Με τι καρδιά να παίξεις / Ποτέ μου δεν αγάπησα / αυτές τις άγριες λέξεις / κι ήταν η πέτρα "μάνα" που ξέρει / από πόνο κι από κλάμα...».

Ο Παντελής Θαλασσινός με τραγούδια «Αστρανάμματα», κάλεσε της «Νύχτας τα κύματα», μας «κέρασε» ένα «κρυμμένο αχ», συντρόφευσε τον «Αγιο Ερωτα», συναντήθηκε με παραδοσιακά αποστάγματα ψυχής, που έχουν χαραχτεί βαθιά στην καρδιά: «Εισιτήριο στην τσέπη σου», «Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω», «Ανάθεμά σε», «Τα σμυρναίικα τραγούδια», «τραγούδια της ελπίδας», που αντέχουν στο χρόνο.

Και άναψε το κέφι κάνοντας το πολυπληθές κοινό του στην Κεντρική Σκηνή να τον ακολουθεί τραγουδώντας και χορεύοντας.

Μαζί του οι φίλοι του Πέτρος Βαρθακούρης (μπάσο), Σωτήρης Μαργώνης (βιολί), Λευτέρης Χαβουτσάς (κλασική κιθάρα), Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι), Φίλιππος Λευκαδίτης (κρουστά), και οι ηχολήπτες Γιώργος Καρυώτης και Ευτύχιος Γιαννακούρας.